130-30 Strategi

Apakah Strategi 130-30?

Strategi 130-30, sering dipanggil strategi ekuiti panjang/pendek, merujuk kepada metodologi pelaburan yang digunakan oleh pelabur institusi. Penamaan 130-30 membayangkan penggunaan nisbah 130% daripada modal permulaan yang diperuntukkan kepada kedudukan panjang dan mencapainya dengan mengambil 30% daripada modal permulaan daripada stok yang pendek.

Strategi ini digunakan dalam dana untuk kecekapan modal. Ia menggunakan leverage kewangan dengan memendekkan saham berprestasi rendah dan, dengan tunai yang diterima dengan memendekkan stok tersebut, membeli saham yang dijangka mempunyai pulangan yang tinggi. Selalunya, pelabur akan meniru indeks seperti S&P 500 apabila memilih saham untuk strategi ini.

Memahami Strategi 130-30

Untuk melibatkan diri dalam strategi 130-30, pengurus pelaburan mungkin meletakkan kedudukan saham yang digunakan dalam S&P 500 daripada yang terbaik kepada yang lebih teruk pada jangkaan pulangan, seperti yang ditunjukkan oleh prestasi lepas. Seorang pengurus akan menggunakan beberapa sumber data dan peraturan untuk menentukan kedudukan saham individu. Lazimnya, saham ditarafkan mengikut beberapa kriteria pemilihan yang ditetapkan (contohnya, jumlah pulangan, prestasi pelarasan risiko atau kekuatan relatif) dalam tempoh melihat kembali yang ditetapkan selama enam bulan atau satu tahun. Saham-saham itu kemudiannya disenaraikan dari terbaik kepada yang paling teruk.

Daripada saham kedudukan terbaik, pengurus akan melabur 100% daripada nilai portfolio dan menjual pendek saham kedudukan terendah, sehingga 30% daripada nilai portfolio. Tunai yang diperoleh daripada jualan pendek itu akan dilaburkan semula ke dalam saham berpangkat teratas, membolehkan pendedahan yang lebih besar kepada saham berpangkat lebih tinggi.

130-30 Strategi dan Stok Pensingkat

Strategi 130-30 menggabungkan jualan pendek sebagai bahagian penting dalam aktivitinya. Memendekkan saham memerlukan peminjaman sekuriti daripada pihak lain, selalunya broker, dan bersetuju untuk membayar kadar faedah sebagai yuran. Kedudukan negatif kemudiannya direkodkan dalam akaun pelabur. Pelabur kemudiannya menjual sekuriti yang baru diperoleh di pasaran terbuka pada harga semasa dan menerima tunai untuk perdagangan. Pelabur menunggu sehingga sekuriti susut nilai dan kemudian membelinya semula pada harga yang lebih rendah. Pada ketika ini, pelabur memulangkan sekuriti yang dibeli kepada broker. Dalam aktiviti terbalik daripada pertama membeli dan kemudian menjual sekuriti, shorting masih membolehkan pelabur mendapat keuntungan.

Jualan pendek adalah lebih berisiko daripada melabur dalam kedudukan panjang dalam sekuriti; Oleh itu, dalam strategi pelaburan 130-30, seorang pengurus akan memberi lebih penekanan pada kedudukan panjang daripada kedudukan pendek. Jualan pendek meletakkan pelabur dalam kedudukan risiko tanpa had dan ganjaran terhad. Sebagai contoh, jika pelabur melakukan dagangan saham pada $30, paling banyak yang mereka boleh perolehi ialah $30 (tolak yuran), manakala yang paling banyak mereka boleh rugi adalah tidak terhingga kerana stok secara teknikal boleh meningkatkan harga selama-lamanya.

Dana lindung nilai dan firma dana bersama telah mula menawarkan kenderaan pelaburan dalam cara dana ekuiti persendirian, dana bersama atau malah dana dagangan bursa yang mengikut variasi strategi 130-30. Secara umum, instrumen ini mempunyai turun naik yang lebih rendah daripada indeks penanda aras tetapi sering gagal mencapai jumlah pulangan yang lebih besar.

##Sorotan

Strategi ini cenderung berfungsi dengan baik untuk mengehadkan pengeluaran yang datang dalam pelaburan.
Strategi pelaburan ini menggunakan stok pendek dan meletakkan wang tunai daripada memendekkan saham tersebut untuk bekerja membeli dan memegang saham kedudukan terbaik untuk tempoh yang ditetapkan.
Mereka kelihatan tidak bersaing dengan purata utama dalam jumlah pulangan tetapi mempunyai pulangan terlaras risiko yang lebih baik.