130-30 Strategia
Jaka jest strategia 130-30?
Strategia 130-30, często nazywana strategią akcji długich/krótkich, odnosi się do metodologii inwestowania stosowanej przez inwestorów instytucjonalnych. Oznaczenie 130-30 oznacza zastosowanie współczynnika 130% kapitału początkowego przeznaczonego na długie pozycje i osiągnięcie tego poprzez objęcie 30% kapitału początkowego z krótkich akcji.
Strategia jest stosowana w funduszu efektywności kapitałowej. Wykorzystuje dźwignię finansową, sprzedając akcje o słabych wynikach, a za pomocą środków pieniężnych otrzymanych z tych akcji kupuje akcje, które mają przynosić wysokie zyski. Często inwestorzy naśladują indeks, taki jak S&P 500,. wybierając akcje dla tej strategii.
Zrozumienie strategii 130-30
Aby zaangażować się w strategię 130-30, menedżer inwestycyjny może uszeregować akcje używane w indeksie S&P 500 od najlepszych do gorszych pod względem oczekiwanego zwrotu, zgodnie z wynikami w przeszłości. Menedżer będzie korzystał z wielu źródeł danych i reguł do rankingu poszczególnych akcji. Zazwyczaj akcje są uszeregowane według określonych kryteriów wyboru (na przykład łączne zwroty, wyniki skorygowane o ryzyko lub względna siła) w wyznaczonym okresie wstecznym wynoszącym sześć miesięcy lub rok. Akcje są następnie klasyfikowane od najlepszych do najgorszych.
Spośród akcji o najlepszym rankingu, zarządzający zainwestowałby 100% wartości portfela i krótko sprzedał akcje z najniższego rankingu, do 30% wartości portfela. Pieniądze zarobione na krótkiej sprzedaży byłyby reinwestowane w akcje o najwyższej pozycji, co pozwoliłoby na większą ekspozycję na akcje o wyższej pozycji.
130-30 Strategie i akcje zwarciowe
Strategia 130-30 uwzględnia krótką sprzedaż jako istotną część swojej działalności. Skrócenie akcji wiąże się z pożyczeniem papierów wartościowych od innej strony, najczęściej od brokera, i wyrażeniem zgody na uiszczenie opłaty oprocentowania. Ujemna pozycja jest następnie zapisywana na koncie inwestora. Inwestor następnie sprzedaje nowo nabyte papiery wartościowe na otwartym rynku po aktualnej cenie i otrzymuje gotówkę za transakcję. Inwestor czeka na deprecjację papierów wartościowych, a następnie odkupuje je po niższej cenie. W tym momencie inwestor zwraca zakupione papiery maklerskie. W czynnościach odwrotnych od kupna, a następnie sprzedaży papierów wartościowych, shortowanie nadal pozwala inwestorowi na zysk.
Krótka sprzedaż jest znacznie bardziej ryzykowna niż inwestowanie w długie pozycje w papiery wartościowe; zatem w strategii inwestycyjnej 130-30 menedżer będzie kładł większy nacisk na pozycje długie niż pozycje krótkie. Krótka sprzedaż stawia inwestora w sytuacji nieograniczonego ryzyka i ograniczonej nagrody. Na przykład, jeśli inwestor skróci akcja o wartości 30 USD, najwięcej, jaką może zyskać, to 30 USD (minus opłaty), podczas gdy większość, jaką może stracić, jest nieskończona, ponieważ technicznie cena akcji może trwać wiecznie.
Fundusze hedgingowe i firmy zajmujące się funduszami wzajemnymi zaczęły oferować narzędzia inwestycyjne w postaci funduszy private equity, funduszy wzajemnych, a nawet funduszy giełdowych, które stosują odmiany strategii 130-30. Ogólnie rzecz biorąc, instrumenty te charakteryzują się niższą zmiennością niż indeksy porównawcze, ale często nie osiągają większych całkowitych zwrotów.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Strategie te zwykle dobrze sprawdzają się w ograniczaniu wypłat związanych z inwestowaniem.
Ta strategia inwestycyjna wykorzystuje skracanie akcji i przeznaczanie gotówki z tych akcji na kupowanie i utrzymywanie przez określony czas najlepszych akcji.
Wydaje się, że nie nadążają za głównymi średnimi całkowitych zwrotów, ale mają lepsze zwroty skorygowane o ryzyko.
