Cukai Teraruh
Apakah Cukai Teraruh?
Cukai teraruh ialah cukai yang digunakan sebagai pecahan, kadar atau peratusan pendapatan, perbelanjaan atau keuntungan sehingga peningkatan dalam pendapatan, perbelanjaan atau keuntungan mendorong peningkatan dalam jumlah cukai dalam beberapa bahagian. Dalam ekonomi Keynesian,. cukai teraruh berfungsi sebagai penstabil automatik,. yang menyederhanakan permintaan agregat semasa pengembangan dan meningkatkan permintaan agregat semasa penguncupan dan kemelesetan.
Memahami Cukai Teraruh
Dalam teori makroekonomi Keynesian, kekurangan dalam permintaan agregat boleh membawa kepada kemelesetan ekonomi,. dan matlamat utama dasar ekonomi kerajaan adalah untuk memerangi kemelesetan ini dan secara amnya untuk melancarkan naik turun ekonomi. Satu alat yang popular untuk melakukannya ialah penggunaan penstabil automatik.
Penstabil automatik ialah undang-undang tetap, cukai atau langkah dasar lain yang meningkatkan permintaan agregat semasa masa ekonomi yang perlahan dan mengekang permintaan agregat semasa tempoh pertumbuhan ekonomi memecut terlalu cepat dan tidak memerlukan sebarang undang-undang baharu atau perubahan kepada dasar untuk berfungsi. Cukai teraruh ialah bentuk biasa penstabil automatik.
Cukai teraruh termasuk cukai berkadar atau progresif ke atas pendapatan peribadi, perbelanjaan atau keuntungan perniagaan. Oleh kerana cukai ini meningkat (atau turun) bersama-sama dengan aktiviti asas yang dikenakan cukai, ia menyederhanakan kesan perubahan dalam aktiviti ekonomi terhadap permintaan agregat. Dalam istilah Keynesian, mereka mengurangkan kesan pengganda yang terdapat pada perubahan dalam perbelanjaan atau pendapatan terhadap keluaran dalam negara kasar (KDNK).
Contoh Cukai Teraruh
Sebagai contoh, cukai pendapatan sebanyak 10% menghasilkan cukai teraruh apabila pendapatan meningkat, bersamaan dengan 10% daripada peningkatan pendapatan. Orang yang berpendapatan menyimpan 90% lagi pendapatan tambahan yang mereka perolehi, untuk dibelanjakan atau dilaburkan, dan ini, seterusnya, boleh meningkatkan permintaan agregat sebanyak 90% daripada tambahan kepada pendapatan.
Tanpa cukai 10%, mereka yang berpendapatan akan mendapat semua peningkatan pendapatan itu untuk dibelanjakan—atau melabur. Dengan mengurangkan kesan peningkatan pendapatan terhadap keupayaan orang ramai untuk berbelanja dan melabur lebih banyak, cukai teraruh mengurangkan kesan peningkatan pendapatan dalam meningkatkan permintaan agregat dan seterusnya pertumbuhan ekonomi. Dalam teori Keynesian, ini boleh membantu untuk mengelakkan ekonomi yang terlalu panas dan mempercepatkan inflasi.
Sebaliknya, jika kemelesetan ekonomi atau kejutan ekonomi negatif melanda dan pendapatan jatuh, maka dengan cukai pendapatan 10% jumlah cukai pendapatan yang dibayar juga jatuh. Pendapatan selepas cukai hanya jatuh sebanyak 90% daripada pengurangan pendapatan, kerana 10% lagi mewakili cukai teraruh yang tidak lagi berhutang oleh penerima pendapatan. Dalam teori Keynesian, ini akan cenderung untuk menyederhanakan kesan negatif kejatuhan dalam pendapatan terhadap permintaan agregat dan KDNK,. melembutkan tamparan kemelesetan.
Jenis Cukai Teraruh
Cukai jualan, cukai nilai tambah, cukai ke atas pelaburan dan cukai ke atas pendapatan dan keuntungan perniagaan mempunyai kesan yang sama ke atas perubahan dalam perbelanjaan pengguna dan pelaburan perniagaan. Cukai dengan kurungan cukai progresif boleh mempunyai kesan penstabilan yang lebih kuat, terutamanya pada perubahan besar dalam pendapatan atau perbelanjaan.
Oleh kerana cukai teraruh mengurangkan perubahan dalam permintaan agregat dan KDNK pada kedua-dua naik dan turun kitaran ekonomi,. secara teori, mereka—bersama-sama dengan penstabil automatik lain seperti insurans pengangguran—harus mengurangkan turun naik keseluruhan prestasi makroekonomi.
Sorotan
Bersama-sama dengan penstabil automatik lain, cukai teraruh secara teori seharusnya membantu menstabilkan prestasi makroekonomi.
Dalam ekonomi Keynesian, cukai teraruh bertindak sebagai penstabil automatik pada ekonomi.
Cukai teraruh ialah sejenis cukai yang naik atau turun apabila pendapatan, perbelanjaan atau keuntungan naik atau turun.