kesan pengganda
Apakah Kesan Pengganda?
Kesan pengganda ialah istilah ekonomi, merujuk kepada jumlah pertambahan, atau penurunan berkadar, dalam pendapatan akhir yang terhasil daripada suntikan, atau pengeluaran, modal. Sebenarnya, Ia mengukur kesan perubahan dalam aktiviti ekonomi—seperti pelaburan atau perbelanjaan—ke atas jumlah keluaran ekonomi sesuatu.
Memahami Kesan Pengganda
Secara amnya, ahli ekonomi biasanya paling berminat tentang bagaimana kemasukan modal memberi kesan positif kepada pendapatan. Kebanyakan ahli ekonomi percaya bahawa pelaburan modal dalam apa jua bentuk—sama ada di peringkat kerajaan atau korporat—akan mempunyai kesan bola salji yang luas ke atas pelbagai aspek aktiviti ekonomi.
Seperti namanya, kesan pengganda memberikan nilai berangka atau anggaran peningkatan jangkaan yang diperbesarkan dalam pendapatan setiap dolar pelaburan. Secara umum, pengganda yang digunakan dalam mengukur kesan pengganda dikira seperti berikut:
Kesan pengganda boleh dilihat dalam beberapa jenis senario yang berbeza dan digunakan oleh pelbagai penganalisis yang berbeza semasa menganalisis dan menganggarkan jangkaan untuk pelaburan modal baharu.
Contoh Kesan Pengganda
Sebagai contoh, anggap syarikat membuat pelaburan modal $100,000 untuk mengembangkan kemudahan pembuatannya untuk menghasilkan lebih banyak dan menjual lebih banyak. Selepas setahun pengeluaran dengan kemudahan baharu beroperasi pada kapasiti maksimum, pendapatan syarikat meningkat sebanyak $200,000. Ini bermakna kesan pengganda ialah 2 ($200,000 / $100,000). Ringkasnya, setiap $1 pelaburan menghasilkan tambahan $2 pendapatan.
Pengganda Keynesian
Ramai ahli ekonomi percaya bahawa pelaburan baharu boleh melangkaui kesan daripada pendapatan sesebuah syarikat sahaja. Oleh itu, bergantung kepada jenis pelaburan, ia mungkin mempunyai kesan yang meluas ke atas ekonomi secara amnya. Prinsip utama teori ekonomi Keynesian ialah pengganda, tanggapan bahawa aktiviti ekonomi mudah dipengaruhi oleh pelaburan, menyebabkan lebih banyak pendapatan bagi syarikat, lebih banyak pendapatan untuk pekerja, lebih banyak bekalan, dan akhirnya permintaan agregat yang lebih besar.
Pada asasnya, pengganda Keynesian ialah teori yang menyatakan ekonomi akan berkembang dengan lebih banyak perbelanjaan kerajaan, dan kesan bersih adalah lebih besar daripada jumlah dolar yang dibelanjakan. Jenis pengganda ekonomi yang berbeza boleh digunakan untuk membantu mengukur kesan tepat perubahan dalam pelaburan terhadap ekonomi.
Sebagai contoh, apabila melihat keseluruhan ekonomi negara, pengganda ialah perubahan dalam KDNK benar dibahagikan dengan perubahan dalam pelaburan, perbelanjaan kerajaan, perubahan dalam pendapatan yang disebabkan oleh perubahan dalam pendapatan boleh guna melalui dasar cukai, atau perubahan dalam perbelanjaan pelaburan yang terhasil. daripada dasar monetari melalui perubahan dalam kadar faedah.
Sesetengah ahli ekonomi juga suka mengambil kira anggaran untuk penjimatan dan penggunaan. Ini melibatkan jenis pengganda yang sedikit berbeza. Apabila melihat penjimatan dan penggunaan, ahli ekonomi mungkin mengukur berapa banyak pendapatan tambahan yang disimpan oleh pengguna berbanding perbelanjaan. Jika pengguna menyimpan 20% daripada pendapatan baharu dan membelanjakan 80% daripada pendapatan baharu, maka kecenderungan untuk menggunakan marginal (MPC) mereka ialah 0.8. Menggunakan pengganda MPC, persamaannya ialah:
Oleh itu, dalam contoh ini, setiap pengeluaran dolar baharu menghasilkan perbelanjaan tambahan sebanyak $5.
Kesan Pengganda Bekalan Wang
Ahli ekonomi dan jurubank sering melihat kesan pengganda dari perspektif perbankan dan bekalan wang negara. Pengganda ini dipanggil pengganda bekalan wang atau hanya pengganda wang. Pengganda wang melibatkan keperluan rizab yang ditetapkan oleh Rizab Persekutuan, dan ia berbeza-beza berdasarkan jumlah liabiliti yang dipegang oleh institusi depositori tertentu.
Secara umum, terdapat pelbagai peringkat bekalan wang di seluruh ekonomi AS. Yang paling biasa ialah:
Tahap pertama, digelar M1,. merujuk kepada semua mata wang fizikal dalam edaran dalam ekonomi.
Tahap seterusnya, dipanggil M2,. menambah baki akaun deposit jangka pendek untuk penjumlahan.
Apabila pelanggan membuat deposit ke dalam akaun deposit jangka pendek, institusi perbankan boleh meminjamkan satu tolak keperluan rizab kepada orang lain. Walaupun pendeposit asal mengekalkan pemilikan deposit awal mereka, dana yang dicipta melalui pinjaman dijana berdasarkan dana tersebut. Jika peminjam kedua kemudiannya mendepositkan dana yang diterima daripada institusi pemberi pinjaman, ini meningkatkan nilai bekalan wang walaupun tiada mata wang fizikal tambahan sebenarnya wujud untuk menyokong jumlah baharu itu.
Kesan pengganda bekalan wang dapat dilihat dalam sistem perbankan sesebuah negara. Peningkatan dalam pinjaman bank sepatutnya diterjemahkan kepada pengembangan bekalan wang sesebuah negara. Saiz pengganda bergantung pada peratusan deposit yang bank perlu pegang sebagai rizab. Apabila keperluan rizab berkurangan, pengganda rizab bekalan wang meningkat dan begitu juga sebaliknya.
Pada tahun 2020, sebelum pandemik COVID-19, Fed memberi mandat bahawa institusi dengan lebih daripada $127.5 juta mempunyai rizab sebanyak 10% daripada jumlah deposit mereka. Bagaimanapun, ketika wabak itu mencetuskan krisis ekonomi, Fed mengambil langkah dramatik: Pada Mac. 26, 2020, ia mengurangkan nisbah rizab kepada 0%—pada asasnya, menghapuskan keperluan ini sepenuhnya untuk membebaskan kecairan.
Pengganda Rizab Bekalan Wang
Kebanyakan ahli ekonomi melihat pengganda wang dari segi dolar rizab dan itulah formula pengganda wang berdasarkan. Secara teorinya, ini membawa kepada formula pengganda rizab wang (bekalan) bagi:
Contohnya, dalam kes bank dengan nisbah keperluan rizab yang diperlukan tertinggi—10% sebelum COVID-19—pengganda rizab bekalan wang mereka ialah 10 (1 / 0.10). Ini bermakna setiap satu dolar rizab harus mempunyai $10 dalam deposit bekalan wang.
Jika keperluan rizab ialah 10%, maka pengganda rizab bekalan wang ialah 10 dan bekalan wang hendaklah 10 kali ganda rizab. Apabila keperluan rizab adalah 10%, ini juga bermakna bank boleh meminjamkan 90% daripada depositnya.
Contoh Pengganda Rizab Bekalan Wang
Melihat pengganda wang dari segi rizab membantu seseorang memahami jumlah bekalan wang yang dijangkakan. Dalam contoh ini, $651 bersamaan dengan rizab sebanyak $65.13. Jika bank menggunakan semua deposit mereka dengan cekap, meminjamkan 90%, maka rizab sebanyak $65 akan menghasilkan bekalan wang sebanyak $651.
Jika bank memberi pinjaman lebih daripada keperluan rizab mereka, maka pengganda mereka akan lebih tinggi, mewujudkan lebih banyak bekalan wang. Sekiranya bank memberi pinjaman kurang, maka pengganda mereka akan lebih rendah dan bekalan wang juga akan lebih rendah. Selain itu, apabila 10 bank terlibat dalam mencipta jumlah deposit sebanyak $651.32, bank-bank ini menjana bekalan wang baharu sebanyak $586.19, untuk peningkatan bekalan wang sebanyak 90% daripada deposit.
##Sorotan
Kesan pengganda ialah jumlah pertambahan atau pengurangan berkadar dalam pendapatan akhir yang terhasil daripada suntikan atau pengeluaran perbelanjaan.
Pengganda bekalan wang, atau hanya pengganda wang, melihat kesan pengganda dari perspektif perbankan dan bekalan wang.
Pengganda paling asas yang digunakan dalam mengukur kesan pengganda dikira sebagai perubahan dalam pendapatan dibahagikan dengan perubahan dalam perbelanjaan dan digunakan oleh syarikat untuk menilai kecekapan pelaburan.
##Soalan Lazim
Bagaimanakah Kesan Pengganda Sesuai dengan Ekonomi Keynesian?
Kesan pengganda ialah salah satu komponen utama dasar fiskal balas kitaran Keynesian. Prinsip utama teori ekonomi Keynesian ialah tanggapan bahawa suntikan perbelanjaan kerajaan akhirnya membawa kepada aktiviti perniagaan tambahan dan lebih banyak perbelanjaan yang meningkatkan pengeluaran agregat dan menjana lebih banyak pendapatan bagi syarikat. Ini akan diterjemahkan kepada lebih banyak pendapatan untuk pekerja, lebih banyak bekalan, dan akhirnya permintaan agregat yang lebih besar.
Apakah Pengganda?
Dalam ekonomi, pengganda secara meluas merujuk kepada faktor ekonomi yang, apabila diubah, menyebabkan perubahan dalam banyak pembolehubah ekonomi lain yang berkaitan. Istilah ini biasanya digunakan merujuk kepada hubungan antara perbelanjaan kerajaan dan jumlah pendapatan negara. Dari segi keluaran dalam negara kasar, kesan pengganda menyebabkan perubahan dalam jumlah keluaran menjadi lebih besar daripada perubahan dalam perbelanjaan yang menyebabkannya.
Bagaimanakah Kesan Pengganda Berkaitan dengan MPC?
Magnitud pengganda secara langsung berkaitan dengan kecenderungan untuk menggunakan marginal (MPC), yang ditakrifkan sebagai perkadaran peningkatan pendapatan yang dibelanjakan untuk penggunaan. Contohnya, jika pengguna menyimpan 20% daripada pendapatan baharu dan membelanjakan selebihnya, maka MPC mereka ialah 0.8 (1 - 0.2). Pengganda ialah 1 / (1 - 0.8) = 5. Jadi, setiap dolar baharu menghasilkan perbelanjaan tambahan sebanyak $5. Pada asasnya, perbelanjaan daripada seorang pengguna menjadi pendapatan untuk perniagaan yang kemudiannya membelanjakan untuk peralatan, upah pekerja, tenaga, bahan, perkhidmatan yang dibeli, cukai dan pulangan pelabur. Apabila pekerja dari perniagaan itu membelanjakan pendapatan mereka, ia mengekalkan kitaran.