Strefa euro
Czym jest strefa euro?
Strefa euro, oficjalnie znana jako strefa euro, to region geograficzny i gospodarczy obejmujący wszystkie kraje Unii Europejskiej, które w pełni przyjęły euro jako swoją walutę krajową. Od 2022 r. strefę euro tworzy 19 krajów Unii Europejskiej (UE): Austria, Belgia, Cypr, Estonia, Finlandia, Francja, Niemcy, Grecja, Irlandia, Włochy, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Malta, Holandia, Portugalia, Słowacja, Słowenia i Hiszpania. W strefie euro mieszka około 340 milionów ludzi.
Zrozumienie strefy euro
Strefa euro jest jednym z największych regionów gospodarczych na świecie, a jej waluta,. euro, jest uważana za jedną z najbardziej płynnych w porównaniu z innymi. Waluta tego regionu rozwija się w czasie i zajmuje bardziej znaczącą pozycję w rezerwach wielu banków centralnych. Jest często używany jako przykład podczas studiowania trylematów,. teorii ekonomicznej, która zakłada, że narody mają trzy opcje przy podejmowaniu decyzji dotyczących ich międzynarodowej polityki pieniężnej.
Historia strefy euro
W 1992 r. kraje tworzące Wspólnotę Europejską (WE) podpisały Traktat z Maastricht,. tworząc tym samym UE. Utworzenie UE miało kilka obszarów o dużym znaczeniu – promowało większą koordynację i współpracę polityczną, ogólnie rzecz biorąc, ale miało konkretny wpływ na obywatelstwo, politykę bezpieczeństwa i obrony oraz politykę gospodarczą.
Jeśli chodzi o politykę gospodarczą, Traktat z Maastricht ma na celu stworzenie wspólnej unii gospodarczej i walutowej z centralnym systemem bankowym – Europejskim Bankiem Centralnym (EBC) – i wspólną walutą (euro).
W tym celu traktat wzywa do swobodnego przepływu kapitału między państwami członkowskimi, co następnie przekształciło się w zwiększoną współpracę między krajowymi bankami centralnymi i zwiększone dostosowanie polityki gospodarczej między państwami członkowskimi. Ostatnim krokiem było samo wprowadzenie euro wraz z wdrożeniem jednolitej polityki pieniężnej pochodzącej z EBC.
Uwagi specjalne
Z różnych powodów nie wszystkie kraje UE są członkami strefy euro. Dania zrezygnowała z przystąpienia, chociaż może to zrobić w przyszłości. Niektóre kraje UE nie spełniły jeszcze warunków niezbędnych do przystąpienia do strefy euro. Inne kraje decydują się na używanie własnej waluty jako sposobu na utrzymanie niezależności finansowej w kluczowych kwestiach gospodarczych i monetarnych.
Niektóre kraje, które nie są narodami UE, przyjęły euro jako swoją walutę krajową. Watykan, Andora, Monako i San Marino mają umowy monetarne z UE, które pozwalają im emitować własną walutę euro z pewnymi ograniczeniami.
Wymagania dotyczące przystąpienia do strefy euro
Aby przystąpić do strefy euro i używać euro jako swojej waluty, kraje UE muszą spełnić określone kryteria składające się z czterech wskaźników makroekonomicznych,. które koncentrują się na stabilności cen, zdrowych i zrównoważonych finansach publicznych, trwałości konwergencji i stabilności kursu walutowego.
Aby naród UE mógł wykazać stabilność cen, musi wykazać się zrównoważonymi wynikami cenowymi i średnią inflacją nie większą niż 1,5 procent powyżej wskaźnika trzech najlepiej radzących sobie państw członkowskich. Aby zademonstrować zdrowe finanse publiczne, rząd musi mieć deficyt budżetowy nie większy niż 3% PKB i utrzymywać dług publiczny nie większy niż 60% PKB.
Trwałość konwergencji narodu jest oceniana na podstawie jego długoterminowych stóp procentowych, które nie mogą być wyższe niż 2 procent powyżej stopy w trzech państwach członkowskich o najbardziej stabilnych cenach. Wreszcie, naród musi wykazać stabilność kursu walutowego, uczestnicząc w mechanizmie kursów walutowych (ERM) II przez co najmniej dwa lata „bez poważnych napięć” i bez dewaluacji w stosunku do euro.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Kraje Unii Europejskiej, które zdecydują się na uczestnictwo w strefie euro, muszą spełnić wymagania dotyczące stabilności cen, zdrowych finansów publicznych, trwałości konwergencji i stabilności kursu walutowego.
Nie wszystkie kraje Unii Europejskiej należą do strefy euro; niektórzy decydują się na używanie własnej waluty i utrzymanie niezależności finansowej.
Strefa euro odnosi się do regionu gospodarczego i geograficznego składającego się ze wszystkich krajów Unii Europejskiej (UE), które przyjmują euro jako swoją walutę krajową.
W 1992 r. traktat z Maastricht stworzył UE i utorował drogę do utworzenia wspólnej unii gospodarczej i walutowej składającej się z centralnego systemu bankowego, wspólnej waluty i wspólnego regionu gospodarczego, strefy euro.
Strefa euro składa się z następujących 19 krajów UE: Austria, Belgia, Cypr, Estonia, Finlandia, Francja, Niemcy, Grecja, Irlandia, Włochy, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Malta, Holandia, Portugalia, Słowacja, Słowenia i Hiszpania.
