Strefy czasowe Fibonacciego

Jakie są strefy czasowe Fibonacciego?

Strefy czasowe Fibonacciego są wskaźnikiem technicznym opartym na czasie. Wskaźnik zazwyczaj zaczyna się od dużego huśtawki lub dołka na wykresie. Pionowe linie rozciągają się następnie w prawo, wskazując obszary czasu, które mogą skutkować kolejnym znaczącym huśtawką, wysoką, niską lub odwróceniem. Te pionowe linie, które odpowiadają czasowi na osi X wykresu cenowego, są oparte na liczbach Fibonacciego.

Jak działają strefy czasowe Fibonacciego

Strefy czasowe Fibonacciego nie wymagają formuły, ale pomaga zrozumieć liczby Fibonacciego. W ciągu liczb Fibonacciego każda kolejna liczba jest sumą dwóch ostatnich liczb. Sekwencja zaczyna się tak: 0, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144 i tak dalej.

Strefy czasowe Fibonacciego to te liczby po dodaniu do początkowego wybranego czasu. Jeśli więc wybierzemy datę rozpoczęcia 1 kwietnia, będzie to czas (0). Pierwsza pionowa linia strefy czasowej Fibonacciego pojawi się na następnej sesji giełdowej (1), druga pojawi się dwie sesje później (2), a następnie trzy (3), pięć (5) i osiem (8) dni później, i tak dalej.

W przypadku ręcznego dodawania stref czasowych Fibonacciego można uniknąć pierwszych pięciu liczb, ponieważ wskaźnik nie jest szczególnie wiarygodny, gdy wszystkie pionowe linie są upakowane razem. Dlatego niektórzy handlowcy zaczynają rysować swoje pionowe linie 13 lub 21 okresów po ich punkcie startowym.

Niektóre platformy wykresów pozwalają wybrać punkt początkowy (0) i pierwszy punkt (1). Oznacza to, że możesz wybrać, ile czasu (1) reprezentuje. Kolejne cyfry w sekwencji będą odpowiadać wybranemu czasowi.

Co mówią strefy czasowe Fibonacciego?

Identyfikacja punktu wyjścia jest ważnym, ale subiektywnym elementem korzystania ze stref czasowych Fibonacciego. Wybrana data lub okres powinny być stosunkowo ważne, wyznaczające szczyt lub dołek. Gdy wskaźnik zostanie zastosowany do tej daty lub okresu, po prawej stronie punktu początkowego pojawią się pionowe linie. Pierwsza linia pojawi się po jednym okresie po punkcie początkowym, następna po dwóch okresach i tak dalej.

Jak wskazano powyżej, zazwyczaj kilka pierwszych stref jest ignorowanych, ponieważ skupiają się wokół punktu początkowego. Linie pionowe, które są oddalone o 13 lub więcej okresów od punktu początkowego, wydają się być bardziej niezawodne.

Strefy czasowe Fibonacciego zasadniczo mówią nam, że po maksimum lub minimum, kolejne maksimum lub minimum może wystąpić 13, 21, 55, 89, 144, 233... okresów po początkowym punkcie.

Strefy czasowe to nie cena, tylko czas. W związku z tym strefy czasowe mogą oznaczać małe szczyty lub dołki lub mogą oznaczać znaczące. Cena może również całkowicie ignorować strefy czasowe. Jeśli zdarzy się to wiele razy, cena nie jest zgodna ze strefami czasowymi Fibonacciego, więc inny punkt początkowy może zapewnić lepsze wyniki. Możliwe jest również, że strefy czasowe Fibonacciego nie mają szczególnego zastosowania do określonego zabezpieczenia lub zasobu.

Strefy czasowe Fibonacciego mogą być używane do potwierdzania transakcji lub analizy. Na przykład, jeśli cena zbliża się do obszaru wsparcia,. a także do strefy czasowej Fibonacciego, a następnie cena rośnie poza wsparcie, obie metody potwierdzają się nawzajem. Potencjalnie jest niski punkt, a cena może nadal rosnąć. Inna forma analizy jest wymagana do oceny, jak wysoko cena może wzrosnąć, ponieważ strefy czasowe Fibonacciego nie wskazują wielkości ruchów. Cena może osiągnąć dołek, a następnie znacząco wzrosnąć lub może tylko tymczasowo wzrosnąć, zanim spadnie do nowego dołka.

Strefy czasowe Fibonacciego kontra Zniesienia Fibonacciego

Strefy czasowe Fibonacciego to pionowe linie reprezentujące przyszłe okresy czasowe, w których cena może osiągnąć wysoki, niski lub odwrotny kurs.

Zniesienia Fibonacciego wskazują obszary, w których cena może wycofać się z maksimum lub minimum. Zniesienia są oparte na cenach i zapewniają obszary wsparcia lub oporu oparte na liczbach Fibonacciego.

Ograniczenie korzystania ze stref czasowych Fibonacciego

Strefy czasowe Fibonacciego są subiektywnym wskaźnikiem, ponieważ wybrany punkt wyjścia będzie się różnić w zależności od tradera. Ponadto, ponieważ niektóre platformy wykresów pozwalają inwestorowi wybrać, ile czasu (1) reprezentuje, dodatkowo zwiększa to subiektywność i może całkowicie wyeliminować użyteczność wskaźnika.

Wskaźnik, jeśli jest odpowiednio ustawiony, może wskazywać obszary czasu, w których cena może osiągnąć szczyt lub dołek, ale mogą to być niewielkie szczyty lub dołki lub duże. Strefy czasowe nie dostarczają żadnych informacji na temat wielkości ruchów cen. Rzadko też podają dokładną datę punktu zwrotnego. Utrudnia to ustalenie, czy wskaźnik jest rzeczywiście predykcyjny, czy po prostu przypadkowo pojawia się w pobliżu niektórych punktów odwrócenia.

Wskaźnik nie powinien być używany samodzielnie. Połącz go z analizą trendów i price action,. a także innymi wskaźnikami technicznymi i/lub analizą fundamentalną.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Strefy czasowe Fibonacciego są oparte na sekwencji liczb Fibonacciego, co daje nam złoty współczynnik.

• Strefy czasowe Fibonacciego mogą nie wskazywać dokładnych punktów odwrócenia. Są to obszary oparte na czasie, o których należy pamiętać.

• Strefy czasowe Fibonacciego wskazują tylko potencjalne obszary ważne związane z czasem. Nie zwraca się uwagi na cenę. Strefa może oznaczać niewielkie wzloty lub dołki albo znaczne wzloty lub dołki.

• Strefy czasowe Fibonacciego to pionowe linie, które reprezentują potencjalne obszary, w których może wystąpić huśtawka w górę, w dół lub w odwrócenie.