Dochód krańcowy (MR)
Co to jest dochód krańcowy?
Przychód krańcowy (MR) to wzrost przychodów wynikający ze sprzedaży jednej dodatkowej jednostki produkcji. Chociaż dochód krańcowy może pozostać stały na pewnym poziomie produkcji, wynika to z prawa malejących przychodów i ostatecznie ulegnie spowolnieniu wraz ze wzrostem poziomu produkcji. W teorii ekonomii firmy doskonale konkurencyjne kontynuują produkcję, dopóki przychód krańcowy nie zrówna się z kosztem krańcowym.
Zrozumienie dochodu krańcowego
Firma oblicza przychód krańcowy, dzieląc zmianę całkowitego przychodu przez zmianę całkowitej wielkości produkcji. Dlatego cena sprzedaży jednej dodatkowej sprzedanej pozycji równa się przychodowi krańcowemu. Na przykład firma sprzedaje swoje pierwsze 100 przedmiotów za łączną kwotę 1000 USD. Jeśli sprzeda następny przedmiot za 8 USD, krańcowy przychód z 101. przedmiotu wynosi 8 USD. Przychód krańcowy pomija poprzednią średnią cenę 10 USD, ponieważ analizuje tylko przyrostową zmianę.
Wszelkie korzyści uzyskane z dodania dodatkowej jednostki działalności są korzyściami marginalnymi. Jedna z takich korzyści pojawia się, gdy przychód krańcowy przekracza koszt krańcowy, co skutkuje zyskiem ze sprzedanych nowych przedmiotów. Firma osiąga najlepsze wyniki, gdy produkcja i sprzedaż są kontynuowane, dopóki przychód krańcowy nie zrówna się z kosztem krańcowym. Po przekroczeniu tego punktu koszt wytworzenia dodatkowej jednostki przekroczy wygenerowany dochód. Kiedy dochód krańcowy spada poniżej kosztu krańcowego, firmy zazwyczaj przyjmują zasadę kosztów i korzyści i wstrzymują produkcję, ponieważ nie uzyskuje się dalszych korzyści z dodatkowej produkcji.
Wzór na przychód krańcowy można wyrazić jako:
Przykład dochodu krańcowego
Aby ułatwić obliczenie przychodów krańcowych, harmonogram przychodów przedstawia całkowity przychód uzyskany, a także przychód przyrostowy dla każdej jednostki. Pierwsza kolumna harmonogramu przychodów zawiera przewidywane ilości popytu w porządku rosnącym, a druga kolumna zawiera odpowiednią cenę rynkową. Iloczyn tych dwóch kolumn daje prognozowane łączne przychody w kolumnie trzeciej.
Różnica między całkowitym przewidywanym przychodem jednej wielkości popytu a całkowitym przewidywanym przychodem z wiersza poniżej jest krańcowym przychodem produkcji w ilości wymaganej w drugim wierszu. Na przykład 10 jednostek sprzedaje się po 9 USD za sztukę, co daje łączne przychody w wysokości 90 USD; 11 jednostek sprzedaje się po 8,50 USD, co daje łączne przychody w wysokości 93,50 USD. Oznacza to, że krańcowy dochód 11. jednostki wynosi 3,50 USD (93,50 - 90 USD).
Firmy konkurencyjne a monopole
Krańcowy dochód firm konkurencyjnych jest zazwyczaj stały. Dzieje się tak dlatego, że rynek dyktuje optymalny poziom cen, a firmy nie mają dużej – jeśli w ogóle – swobody w zakresie ceny. W rezultacie firmy doskonale konkurencyjne maksymalizują zyski, gdy koszty krańcowe są równe cenie rynkowej i przychodowi krańcowemu. Dochód krańcowy działa inaczej w przypadku monopoli. Dla monopolisty krańcowa korzyść ze sprzedaży dodatkowej jednostki jest mniejsza niż cena rynkowa.
Firma doskonale konkurencyjna może sprzedać tyle jednostek ile chce po cenie rynkowej, podczas gdy monopolista może to zrobić tylko wtedy, gdy obniży ceny na swoje obecne i kolejne jednostki.
Średni przychód firmy to całkowity zarobiony przychód podzielony przez całkowitą liczbę jednostek. Przychód krańcowy konkurencyjnej firmy zawsze jest równy jej przeciętnemu przychodowi i cenie. Dzieje się tak, ponieważ cena pozostaje stała przy różnych poziomach produkcji. W monopolu, ponieważ cena zmienia się wraz ze zmianą ilości sprzedanej, przychód krańcowy maleje z każdą dodatkową jednostką i zawsze będzie równy lub mniejszy od średniego przychodu.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Gdy dochód krańcowy spada poniżej kosztu krańcowego, firmy zazwyczaj przeprowadzają analizę kosztów i korzyści i wstrzymują produkcję
Analiza przychodów krańcowych pomaga firmie zidentyfikować przychody generowane z jednej dodatkowej jednostki produkcji.
Przychód krańcowy odnosi się do przyrostowej zmiany zarobków wynikającej ze sprzedaży jednej dodatkowej jednostki.
Firma, która chce zmaksymalizować swoje zyski, będzie produkować do momentu, w którym koszt krańcowy równa się krańcowemu przychodowi.
