Mikroekonomia

Czym jest mikroekonomia?

Mikroekonomia to nauka społeczna, która bada implikacje bodźców i decyzji, w szczególności ich wpływu na wykorzystanie i dystrybucję zasobów. Mikroekonomia pokazuje, w jaki sposób i dlaczego różne dobra mają różne wartości, w jaki sposób jednostki i firmy prowadzą i odnoszą korzyści z wydajnej produkcji i wymiany oraz jak jednostki najlepiej koordynują się i współpracują ze sobą. Mówiąc ogólnie, mikroekonomia zapewnia pełniejsze i bardziej szczegółowe zrozumienie niż makroekonomia.

Zrozumienie mikroekonomii

Mikroekonomia to badanie tego, co może się wydarzyć (tendencje), gdy jednostki dokonują wyborów w odpowiedzi na zmiany w zachętach, cenach, zasobach i/lub metodach produkcji. Poszczególni aktorzy są często pogrupowani w podgrupy mikroekonomiczne, takie jak kupujący, sprzedający i właściciele firm. Grupy te tworzą podaż i popyt na zasoby, wykorzystując pieniądze i stopy procentowe jako mechanizm ustalania cen w celu koordynacji.

Zastosowania mikroekonomii

Mikroekonomia może być stosowana w sensie pozytywnym lub normatywnym. Pozytywna mikroekonomia opisuje zachowania gospodarcze i wyjaśnia, czego się spodziewać, jeśli zmienią się pewne warunki. Jeśli producent podnosi ceny samochodów, pozytywna mikroekonomia mówi, że konsumenci będą kupować mniej niż wcześniej. Jeśli w Ameryce Południowej upadnie duża kopalnia miedzi, cena miedzi będzie miała tendencję do wzrostu, ponieważ podaż jest ograniczona. Pozytywna mikroekonomia może pomóc inwestorowi zrozumieć, dlaczego Apple Inc. ceny akcji mogą spaść, jeśli konsumenci kupią mniej iPhone'ów. Mikroekonomia może również wyjaśnić, dlaczego wyższa płaca minimalna może zmusić The Wendy's Company do zatrudniania mniejszej liczby pracowników.

Te wyjaśnienia, wnioski i przewidywania pozytywnej mikroekonomii można następnie stosować normatywnie do określania, co ludzie, przedsiębiorstwa i rządy powinni zrobić, aby osiągnąć najbardziej wartościowe lub korzystne wzorce produkcji, wymiany i konsumpcji wśród uczestników rynku. To rozszerzenie implikacji mikroekonomii z tego, co jest na to, co powinno być lub co ludzie powinni robić, wymaga również przynajmniej dorozumianego zastosowania jakiejś etycznej lub moralnej teorii lub zasad , co zwykle oznacza jakąś formę utylitaryzmu.

Metoda mikroekonomii

Historycznie badanie mikroekonomiczne było prowadzone według teorii równowagi ogólnej,. opracowanej przez Léona Walrasa w Elements of Pure Economics (1874) oraz teorii równowagi cząstkowej, wprowadzonej przez Alfreda Marshalla w Zasadach ekonomii (1890). Metody Marshalla i Walrasa mieszczą się w szerszym parasolu neoklasycznej mikroekonomii. Ekonomia neoklasyczna koncentruje się na tym, w jaki sposób konsumenci i producenci dokonują racjonalnych wyborów, aby zmaksymalizować swój dobrobyt ekonomiczny, z zastrzeżeniem ograniczeń w zakresie dostępnych dochodów i zasobów. Ekonomiści neoklasyczni przyjmują upraszczające założenia dotyczące rynków — takie jak doskonała wiedza, nieskończona liczba kupujących i sprzedających, jednorodne towary lub relacje zmiennych statycznych — w celu konstruowania matematycznych modeli zachowań ekonomicznych.

Metody te próbują przedstawić ludzkie zachowanie w funkcjonalnym języku matematycznym, co pozwala ekonomistom na opracowanie matematycznie testowalnych modeli poszczególnych rynków. Neoklasycy wierzą w konstruowanie mierzalnych hipotez dotyczących wydarzeń gospodarczych, a następnie wykorzystywanie dowodów empirycznych w celu sprawdzenia, które hipotezy sprawdzają się najlepiej. W ten sposób podążają za gałęzią filozofii „logicznym pozytywizmem” lub „logicznym empiryzmem”. Mikroekonomia stosuje szereg metod badawczych, w zależności od badanego zagadnienia i związanych z nim zachowań.

Podstawowe pojęcia mikroekonomii

Badanie mikroekonomii obejmuje kilka kluczowych pojęć, w tym (ale nie wyłącznie):

• Zachęty i zachowania: Jak ludzie, jako jednostki lub w firmach, reagują na sytuacje, z którymi mają do czynienia.

• Teoria użyteczności: konsumenci zdecydują się kupować i konsumować kombinację dóbr, które zmaksymalizują ich szczęście lub „użyteczność”, z zastrzeżeniem ograniczenia dochodu, jaki mogą wydać.

• Teoria produkcji: Jest to nauka o produkcji – czyli procesie przekształcania nakładów w produkty. Producenci starają się wybierać takie kombinacje nakładów i metody ich łączenia, które minimalizują koszty w celu maksymalizacji zysków.

• Teoria cen: Teoria użyteczności i produkcji współdziałają, tworząc teorię podaży i popytu, które określają ceny na konkurencyjnym rynku. Na rynku doskonale konkurencyjnym stwierdza, że cena, której żądają konsumenci, jest taka sama, jak podana przez producentów. To prowadzi do równowagi ekonomicznej.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Mikroekonomia zajmuje się cenami i produkcją na pojedynczych rynkach oraz interakcjami między różnymi rynkami, ale badanie agregatów ogólnogospodarczych pozostawia makroekonomii.

• Mikroekonomia bada decyzje jednostek i firm dotyczące alokacji zasobów produkcji, wymiany i konsumpcji.

• Mikroekonomiści opracowują różne typy modeli w oparciu o logikę i obserwowane ludzkie zachowanie oraz testują modele z obserwacjami ze świata rzeczywistego.