Zachód słońca

Co to jest rezerwa na zachód słońca?

Postanowienie wygaśnięcia lub prawo wygaśnięcia to klauzula w ustawie lub rozporządzeniu, która wygasa automatycznie w określonym dniu. Przepis dotyczący wygaśnięcia przewiduje automatyczne uchylenie całości lub części prawa po osiągnięciu tej daty wygaśnięcia.

Po upływie daty ostatecznej język, którego dotyczy postanowienie, traci ważność. Aby przedłużyć okres obowiązywania przepisu podlegającego klauzuli wygaśnięcia, Kongres musi odpowiednio zmienić statut lub organ regulacyjny musi zmienić rozporządzenie.

Jak działa przepis o zachodzie słońca

Celem przepisu dotyczącego wygaśnięcia jest ogólnie umożliwienie prawodawcom uchwalenia prawa, gdy zmiana lub działanie rządu są wymagane przez ograniczony okres, gdy długoterminowe konsekwencje danego prawa są trudne lub niemożliwe do przewidzenia lub gdy okoliczności uzasadniają taką strukturę prawną.

Dobrym przykładem ustawodawstwa gwarantującego wygaśnięcie jest ustawa USA Patriot Act. Ma na celu rozwiązanie stosunkowo krótkoterminowych problemów związanych z bezpieczeństwem po wydarzeniach z września. 11 2001 r. ustawa, gdy została pierwotnie sporządzona, zawierała zapis o wygaśnięciu na grudzień. 31, 2005.

Często prawo z klauzulą wygaśnięcia może uzyskać głosy, ponieważ prawodawcy, którzy w przeciwnym razie mogliby sprzeciwić się trwałemu wdrożeniu prawa, mogą ze względu na szczególne okoliczności zaakceptować tymczasowe wdrożenie.

Zaopatrzenie o zachodzie słońca wywodzi się ze starożytnego Rzymu.

Zalety i wady przepisu na zachód słońca

Główną zaletą klauzuli wygaśnięcia jest to, że jedna lub jedna ze stron nie będzie już miała zobowiązań wynikających z klauzuli, bez formalnego zakończenia tego postanowienia w umowie. Łatwo jest zaplanować rezerwę na wygaśnięcie, ponieważ jest to znane na początkowych etapach umowy i nie będzie stanowić niespodzianki później.

Przepis ten może być również wykorzystany do zażegnania wszelkich potencjalnie wrogich sytuacji prawnych, które mogą wystąpić w dalszej kolejności. Obie strony są w stanie z góry negocjować rezerwę dotyczącą wygaśnięcia, zanim zainwestują w projekt. Możliwe jest również uświadomienie sobie, że klauzula wystąpiła lub została uruchomiona zbyt wcześnie w projekcie. W takim przypadku można go łatwo przedłużyć na nowy termin, jeśli obie strony wyrażą na to zgodę.

W zależności od tego, po której stronie umowy się znajdujesz, postanowienie może również wymusić działanie jednej ze stron. Jest to często spotykane w umowach licencyjnych, w których dostęp jednej ze stron do licencji wygasa i są one zobowiązane do zakupu lub wypożyczenia nowej wersji.

Ten sposób myślenia rozciąga się na strony umowy, które wykorzystują klauzule wygaśnięcia jako zabezpieczenie przed zmieniającymi się warunkami rynkowymi, zapisując w umowie klauzulę wygaśnięcia wyłącznie w celu zapewnienia sobie strategii wyjścia. Jeśli strona, która napisała klauzulę, stwierdzi, że w jej najlepszym interesie byłoby opóźnienie przez pewien okres czasu do uruchomienia klauzuli, może to zrobić, pozostawiając drugą stronę bez możliwości odwołania się do sądu.

Tego rodzaju strategię kontraktową można czasem zaobserwować u producentów produktów takich jak domy, oprogramowanie lub inne. Zgadzają się sprzedać lub dostarczyć produkt kupującemu po określonej cenie, ale gdy zbliżają się do dostawy, odkrywają, że mogliby sprzedać innemu kupującemu po znacznie wyższej cenie. W tym przypadku po prostu przeciągaliby kroki, aż do uruchomienia klauzuli wygaśnięcia, porzuciliby projekt, a następnie zakończyli go i sprzedali nowemu nabywcy.

TTT

Przykład ze świata rzeczywistego

Typowy przykład klauzuli dotyczącej wygaśnięcia ma miejsce, gdy artyści podpisują kontrakty z firmą reprezentującą talenty. Agent chce podpisać nowy, dobrze zapowiadający się zespół, który według agenta będzie w stanie zarobić firmie trochę pieniędzy. Więc wszyscy siadają i wypracowują kontrakt, a agent podpisuje zespół.

Ponieważ zespół miał wcześniejsze rozumienie prawa kontraktowego, napisali w postanowieniu o wygaśnięciu z niechętną akceptacją agenta. W klauzuli jest napisane, że agent zarabia 20 procent zysku zespołu przez pierwsze trzy lata. W czwartym roku spada to do 10 proc., aw piątym roku agentowi nie przysługują już żadne zyski netto z nowych wydawnictw czy występów na żywo.

Z biegiem czasu zespół radzi sobie dobrze, a agent robi swój procent. Jednak z biegiem lat zespół zauważa, że agent przyjmuje coraz więcej klientów i nie obsługuje ich tak dobrze, jak agent przyzwyczajony. Coraz bardziej wahają się, czy zrezygnować z agenta. Sytuację pogarsza nowa agencja talentów wykazująca zainteresowanie ich rosnącą sławą i oferująca lepsze warunki.

Następnie zespół pozwala, by klauzula wygaśnięcia zadziałała bez wydawania nowego materiału. Agent próbuje negocjować przedłużenie kontraktu, ale zespół uważa, że nie leży to w ich najlepszym interesie. Podpisują umowę z nową firmą zarządzającą talentami, a dopiero potem wydają swój nowy materiał, z którego zyski trafiają do nowej firmy zarządzającej.

Pierwotny agent nie jest zadowolony z tej umowy, ale mogli też poświęcić więcej uwagi zespołowi i nie przyjąć większej liczby klientów, niż mogliby obsłużyć. W tym przykładzie zespół wykorzystał klauzulę wygaśnięcia, aby uniknąć płacenia agentowi, o którym nie czuli, że troszczy się już o niego w sposób, w jaki powinien.

Podsumowanie

Postanowienia dotyczące wygaśnięcia mogą być wykorzystywane przez jedną lub obie strony jako forma automatycznej ochrony. Klauzula jest negocjowana i zapisywana w kontrakcie, aby umożliwić każdej ze stron strategię wyjścia po uruchomieniu klauzuli. Jednak strony oportunistyczne mogą ukrywać lub dodawać do umów złożone klauzule wygaśnięcia, aby zapewnić sobie możliwość rezygnacji z mniej niż dochodowego przedsięwzięcia. Postanowienia dotyczące wygaśnięcia można dostrzec od prawa federalnego do prostych umów, takich jak sprzedaż oprogramowania.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Klauzule wygaśnięcia powinny zostać dokładnie przeanalizowane przez obie strony przed zawarciem umowy, ponieważ mogą być wykorzystywane jako forma ukrytej ochrony.

• Postanowienie wygaśnięcia to postanowienie w rozporządzeniu, które stanowi, że w określonym terminie wygasają sekcje prawa lub całość prawa.

• Jeśli obie strony się zgodzą, przedłużenie świadczenia jest prostym procesem.

• Przepisy dotyczące wygaśnięcia są automatyczne i nie wymagają dalszej autoryzacji.

• Kongres USA może uchylić postanowienia dotyczące wygaśnięcia, głosując za przedłużeniem prawa.

##FAQ

Dlaczego w zakazie broni szturmowej istniał przepis o zachodzie słońca?

Uchwalona w 1994 roku ustawa o ochronie bezpieczeństwa publicznego i rekreacyjnego użytkowania zawierała klauzulę zakazującą prawie 20 modeli broni szturmowej. Klauzula zakazująca broni wygasła w 2004 roku i ze względu na zmianę krajobrazu politycznego mogła zostać uruchomiona. Partia Demokratyczna wpisała klauzulę do ustawy, ale do 2004 r. Republikanie przejęli Izbę i Senat, a klauzula nie została przedłużona.

Kto stworzył przepis o zachodzie słońca?

Przepisy dotyczące zachodu słońca wywodzą się z rzymskiego prawa mandatu. Przepis ten pozwalał Senatowi pobierać podatki i aktywować wojska, ale były one ograniczone pod względem czasu i zasięgu.

W jaki sposób przepisy dotyczące zachodu słońca pomagają ogółowi społeczeństwa?

Klauzule wygaśnięcia mogą pomóc społeczeństwu na kilka sposobów. Najczęstszym może być sytuacja, w której organ rządowy wpisuje do prawa przepis, który przynosi korzyści społeczeństwu przez określony czas, zwykle w okresie określonej władzy partyjnej. Kiedy dynamika władzy się zmienia, klauzula może już nie leżeć w najlepszym interesie publicznym i zostanie uruchomiona i może uwolnić społeczeństwo od niechcianych konsekwencji przesunięcia władzy, takich jak podwyżka podatków.