Sayang Wang

Apakah Wang Sayang?

Wang sayang merujuk kepada wang yang sukar diperolehi (cth dengan meminjam) kerana kadar faedah yang luar biasa tinggi. Ini kerana orang ramai lebih suka menyimpan apabila kadar faedah tinggi, dan berbelanja atau meminjam apabila kadar rendah. Secara berbeza, kos wang menjadi lebih mahal.

Wang sayang sering dirujuk sebagai wang ketat kerana ia berlaku dalam tempoh apabila bank pusat mengetatkan dasar monetari. Ia mungkin berbeza dengan wang longgar atau "murah".

Memahami Wang Sayang

Wang sayang boleh disebabkan oleh bekalan wang yang terhad,. menyebabkan kadar faedah dinaikkan kerana kuasa bekalan dan permintaan. Dalam kes sedemikian, orang lebih suka memegang wang tunai mereka daripada meminjamkannya atau melabur dalam projek baharu, yang menunjukkan peralihan dalam keutamaan kecairan daripada memberi pinjaman. Akibatnya, peminjam mungkin mengalami kesukaran mendapatkan wang tunai.

Perniagaan mungkin mengalami masa yang sukar untuk mendapatkan modal semasa tempoh wang yang mahal, yang sangat melembapkan pertumbuhan kerana ia menjadi terlalu mahal untuk melabur dalam teknologi dan pengembangan modal lain. Begitu juga, pinjaman dalam pasaran bon menjadi lebih mahal, yang juga boleh menjejaskan prospek pertumbuhan.

Wang murah pula ialah wang yang boleh dipinjam dengan kadar faedah atau harga yang sangat rendah untuk meminjam. Wang murah adalah baik untuk peminjam, tetapi tidak baik untuk pelabur, yang akan melihat kadar faedah rendah yang sama pada pelaburan seperti akaun simpanan,. dana pasaran wang,. CD dan bon. Wang murah berpotensi membawa kesan ekonomi yang memudaratkan kerana peminjam mengambil leverage yang berlebihan jika peminjam akhirnya tidak dapat membayar balik semua pinjaman.

Dasar Monetari Ketat

ketat atau menguncup ialah tindakan yang diambil oleh bank pusat seperti Rizab Persekutuan untuk memperlahankan pertumbuhan ekonomi yang terlalu panas, untuk menyekat perbelanjaan dalam ekonomi yang dilihat mempercepatkan terlalu cepat, atau untuk membendung inflasi apabila ia meningkat terlalu cepat.

Bank pusat mengetatkan dasar atau membuat wang ketat dengan menaikkan kadar faedah jangka pendek melalui perubahan dasar kepada kadar diskaun, juga dikenali sebagai kadar dana persekutuan. Meningkatkan kadar faedah meningkatkan kos peminjaman dan mengurangkan daya tarikannya dengan berkesan. Dasar monetari yang ketat juga boleh dilaksanakan melalui penjualan aset pada kunci kira-kira bank pusat kepada pasaran melalui operasi pasaran terbuka (OMO).

Wang Yang Dihormati dan Kadar Faedah Sebenar

Kadar faedah sebenar pelaburan dikira sebagai perbezaan antara kadar faedah nominal dan kadar inflasi:

Kadar Faedah Sebenar = Kadar Faedah Nominal - Inflasi

Sebagai contoh, jika kadar faedah ialah 12 peratus, dan inflasi ialah 3 peratus, kadar faedah sebenar ialah 9 peratus, bermakna firma perlu menjana pertumbuhan sebenar sebanyak 9 peratus untuk menjadikannya berbaloi.

Sorotan

• Wang sayang merujuk kepada dana yang sukar dipinjam yang dicipta oleh persekitaran kadar faedah tinggi, menjadikan wang lebih mahal untuk diperoleh.

• Apabila bank pusat menggubal dasar monetari yang ketat, kadar faedah meningkat, menggalakkan simpanan dan tidak menggalakkan pinjaman atau pelaburan.

• Dasar monetari jenis ini sering dilaksanakan untuk menyejukkan ekonomi yang terlalu panas dan melawan tekanan inflasi.