Drogie Pieniądze

Czym są drogie pieniądze?

„Drogi pieniądz” odnosi się do pieniędzy, które są trudne do zdobycia (np. poprzez pożyczkę) z powodu nienormalnie wysokich stóp procentowych. Dzieje się tak, ponieważ ludzie wolą oszczędzać, gdy stopy procentowe są wysokie, a wydawać lub pożyczać, gdy stopy procentowe są niskie. Innymi słowy, koszt pieniądza staje się droższy.

Drogi pieniądz jest często określany jako pieniądz ciasny, ponieważ pojawia się w okresach, gdy banki centralne zaostrzają politykę pieniężną. Można to skontrastować z pieniędzmi luzem lub „tanimi”.

Zrozumienie drogich pieniędzy

Drogie pieniądze mogą być wynikiem ograniczonej podaży pieniądza,. powodując wzrost stóp procentowych z powodu sił podaży i popytu. W takim przypadku ludzie wolą zatrzymać pieniądze zamiast pożyczać je lub inwestować w nowe projekty, co wskazuje na odejście od udzielania pożyczek w preferencjach płynnościowych . W rezultacie kredytobiorcy mogą mieć trudności z uzyskaniem gotówki.

Firmy mogą mieć trudności z pozyskiwaniem kapitału w okresie drogich pieniędzy, co poważnie hamuje wzrost, ponieważ inwestowanie w technologię i inne ekspansje kapitałowe staje się zbyt kosztowne. Podobnie, pożyczki na rynku obligacji stają się droższe, co również może pogorszyć perspektywy wzrostu.

Z drugiej strony tani pieniądz to pieniądz, który można pożyczyć przy bardzo niskim oprocentowaniu lub cenie pożyczki. Tanie pieniądze są dobre dla pożyczkobiorców, ale złe dla inwestorów, którzy zobaczą tak samo niskie oprocentowanie inwestycji, takich jak konta oszczędnościowe,. fundusze rynku pieniężnego,. płyty CD i obligacje. Tanie pieniądze mogą potencjalnie mieć szkodliwe konsekwencje gospodarcze, ponieważ kredytobiorcy przejmą nadmierną dźwignię finansową, jeśli kredytobiorca ostatecznie nie będzie w stanie spłacić wszystkich kredytów.

Ścisła polityka monetarna

Napięta lub kurcząca się polityka pieniężna jest działaniem podejmowanym przez bank centralny,. taki jak Rezerwa Federalna, w celu spowolnienia przegrzanego wzrostu gospodarczego, ograniczenia wydatków w gospodarce, która wydaje się przyspieszać zbyt szybko, lub ograniczenia inflacji, gdy jest rośnie zbyt szybko.

Bank centralny zaostrza politykę lub zaciska pieniądze, podnosząc krótkoterminowe stopy procentowe poprzez zmiany polityki do stopy dyskontowej, znanej również jako stopa funduszy federalnych. Podwyższenie stóp procentowych zwiększa koszt kredytu i skutecznie obniża jego atrakcyjność. Ścisła polityka pieniężna może być również realizowana poprzez sprzedaż aktywów z bilansu banku centralnego na rynek w ramach operacji otwartego rynku (OMO).

Drogie pieniądze i realna stopa procentowa

Realna stopa procentowa inwestycji obliczana jest jako różnica między nominalną stopą procentową a stopą inflacji:

Rzeczywista stopa procentowa = nominalna stopa procentowa - inflacja

Na przykład, jeśli stopy procentowe wynoszą 12 procent, a inflacja 3 procent, rzeczywista stopa procentowa wynosi 9 procent, co oznacza, że firmy muszą wygenerować rzeczywisty wzrost o 9 procent, aby było to opłacalne.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• „Drogi pieniądz” odnosi się do trudnych do pożyczenia funduszy stworzonych przez środowisko o wysokich stopach procentowych, co powoduje, że pieniądze są droższe do zdobycia.

• Kiedy banki centralne prowadzą restrykcyjną politykę pieniężną, stopy procentowe idą w górę, zachęcając do oszczędzania i zniechęcając do udzielania pożyczek lub inwestycji.

• Ten rodzaj polityki pieniężnej jest często wdrażany w celu schłodzenia przegrzanej gospodarki i walki z presją inflacyjną.