Jurang Inflasi
Apakah Jurang Inflasi?
Jurang inflasi ialah konsep makroekonomi yang mengukur perbezaan antara tahap semasa keluaran dalam negara kasar (KDNK) dan KDNK yang akan wujud jika ekonomi beroperasi pada guna tenaga penuh.
Memahami Jurang Inflasi
Jurang inflasi wujud apabila permintaan untuk barangan dan perkhidmatan melebihi pengeluaran disebabkan oleh faktor seperti tahap pekerjaan keseluruhan yang lebih tinggi, peningkatan aktiviti perdagangan atau perbelanjaan kerajaan yang tinggi.
Berdasarkan latar belakang ini, KDNK sebenar boleh melebihi potensi KDNK, mengakibatkan jurang inflasi. Jurang inflasi dinamakan sedemikian kerana kenaikan relatif dalam KDNK benar menyebabkan ekonomi meningkatkan penggunaannya, menyebabkan harga meningkat dalam jangka panjang.
Untuk jurang itu dianggap sebagai inflasi, KDNK benar semasa mestilah lebih tinggi daripada KDNK ekonomi dengan guna tenaga penuh—juga dikenali sebagai KDNK berpotensi.
Jurang inflasi mewakili titik dalam kitaran perniagaan apabila ekonomi berkembang. Disebabkan oleh bilangan dana yang lebih tinggi dalam ekonomi, pengguna lebih cenderung untuk membeli barangan dan perkhidmatan. Apabila permintaan untuk barangan dan perkhidmatan meningkat tetapi pengeluaran masih belum mengimbangi peralihan tersebut, harga meningkat untuk memulihkan keseimbangan pasaran.
Apabila potensi KDNK lebih tinggi daripada KDNK sebenar, jurang tersebut sebaliknya dirujuk sebagai jurang deflasi. Jenis jurang keluaran yang lain ialah jurang kemelesetan,. yang menggambarkan ekonomi yang beroperasi di bawah keseimbangan guna tenaga penuhnya.
Mengira Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) Sebenar
Menurut teori makroekonomi,. pasaran barangan menentukan tahap KDNK benar, yang ditunjukkan dalam hubungan berikut. Untuk mengira KDNK sebenar, hitung KDNK nominal dahulu :
Y = C + I + G + NX
di mana:
Y = KDNK nominal
C = perbelanjaan penggunaan
I = pelaburan
G = perbelanjaan kerajaan
NX = eksport bersih
Kemudian, KDNK sebenar = Y/D, dengan D ialah deflator KDNK,. yang melaksanakan inflasi dari semasa ke semasa.
Peningkatan dalam perbelanjaan penggunaan, pelaburan, perbelanjaan kerajaan atau eksport bersih menyebabkan KDNK benar meningkat dalam jangka pendek. KDNK benar menyediakan ukuran pertumbuhan ekonomi sambil mengimbangi kesan inflasi atau deflasi. Ini menghasilkan keputusan yang menyumbang kepada perbezaan antara pertumbuhan ekonomi sebenar dan peralihan mudah dalam harga barang atau perkhidmatan dalam ekonomi.
Dasar Fiskal dan Monetari untuk Mengurus Jurang Inflasi
Kerajaan boleh memilih untuk menggunakan dasar fiskal untuk membantu mengurangkan jurang inflasi, selalunya melalui pengurangan jumlah dana yang beredar dalam ekonomi. Ini boleh dicapai melalui pengurangan dalam perbelanjaan kerajaan, kenaikan cukai, terbitan bon dan sekuriti, dan pengurangan pembayaran pemindahan.
Pelarasan kepada keadaan fiskal dalam ekonomi ini boleh berfungsi untuk memulihkan keseimbangan ekonomi. Apabila jumlah wang dalam edaran berkurangan, permintaan keseluruhan untuk barangan dan perkhidmatan juga menurun, mengurangkan inflasi.
Bank pusat juga mempunyai alat yang boleh digunakan untuk memerangi aktiviti inflasi. Apabila Rizab Persekutuan (Fed) menaikkan kadar faedah,. ia menjadikan dana pinjaman lebih mahal.
Dasar monetari yang ketat kemudiannya akan mengurangkan jumlah wang yang tersedia kepada kebanyakan pengguna, mencetuskan kurang permintaan dan harga atau inflasi berundur. Setelah keseimbangan dicapai, Fed atau bank pusat lain kemudiannya boleh mengalihkan kadar faedah dengan sewajarnya.
Sorotan
Untuk jurang itu dianggap inflasi, KDNK benar semasa mestilah lebih tinggi daripada potensi KDNK.
Jurang inflasi mengukur perbezaan antara tahap semasa KDNK benar dan KDNK yang akan wujud jika ekonomi beroperasi pada guna tenaga penuh.
Dasar yang boleh mengurangkan jurang inflasi termasuk pengurangan dalam perbelanjaan kerajaan, kenaikan cukai, terbitan bon dan sekuriti, kenaikan kadar faedah dan pengurangan pembayaran pindahan.
