Kecekapan Pareto
Apakah Kecekapan Pareto?
Kecekapan Pareto, atau Pareto optimum, ialah keadaan ekonomi di mana sumber tidak boleh diagihkan semula untuk menjadikan seseorang individu lebih baik tanpa memburukkan sekurang-kurangnya satu individu. Kecekapan Pareto membayangkan bahawa sumber diperuntukkan dengan cara yang paling cekap dari segi ekonomi,. tetapi tidak membayangkan kesaksamaan atau keadilan. Ekonomi dikatakan berada dalam keadaan optimum Pareto apabila tiada perubahan ekonomi boleh menjadikan seseorang individu lebih baik tanpa memburukkan sekurang-kurangnya satu individu lain.
Kecekapan Pareto, dinamakan sempena ahli ekonomi dan saintis politik Itali Vilfredo Pareto (1848-1923), merupakan tonggak utama ekonomi kebajikan. Ekonomi neoklasik,. di samping binaan teori persaingan sempurna,. digunakan sebagai penanda aras untuk menilai kecekapan pasaran sebenar—walaupun pasaran tidak cekap sempurna mahupun persaingan sempurna berlaku di luar teori ekonomi.
Memahami Kecekapan Pareto
Secara hipotesis, jika terdapat persaingan sempurna dan sumber digunakan untuk kapasiti cekap maksimum, maka semua orang akan berada pada taraf hidup tertinggi mereka, atau kecekapan Pareto. Ahli ekonomi Kenneth Arrow dan Gerard Debreu menunjukkan, secara teorinya, bahawa di bawah andaian persaingan sempurna dan di mana semua barangan dan perkhidmatan boleh didagangkan dalam pasaran yang kompetitif dengan kos transaksi sifar,. ekonomi akan cenderung ke arah kecekapan Pareto.
Dalam sebarang situasi selain daripada kecekapan Pareto, beberapa perubahan kepada peruntukan sumber dalam ekonomi boleh dibuat, supaya sekurang-kurangnya seorang individu mendapat keuntungan dan tiada individu yang rugi daripada perubahan itu. Hanya perubahan dalam peruntukan sumber yang memenuhi syarat ini dianggap bergerak ke arah kecekapan Pareto. Perubahan sedemikian dipanggil penambahbaikan Pareto.
Penambahbaikan Pareto berlaku apabila perubahan dalam peruntukan tidak memudaratkan sesiapa dan membantu sekurang-kurangnya seorang, memandangkan peruntukan awal barang untuk satu set orang. Teori ini mencadangkan bahawa penambahbaikan Pareto akan terus meningkatkan nilai kepada ekonomi sehingga ia mencapai keseimbangan Pareto, di mana tiada lagi penambahbaikan Pareto boleh dibuat. Sebaliknya, apabila ekonomi berada pada kecekapan Pareto, sebarang perubahan kepada peruntukan sumber akan memburukkan sekurang-kurangnya satu individu.
Kecekapan Pareto dalam Amalan
Dalam amalan, hampir mustahil untuk mengambil sebarang tindakan sosial, seperti perubahan dalam dasar ekonomi, tanpa memburukkan sekurang-kurangnya satu orang, itulah sebabnya kriteria kecekapan ekonomi yang lain telah menemui penggunaan yang lebih meluas dalam ekonomi.
Ini termasuk yang berikut:
Kriteria sebulat suara Buchanan: di mana perubahan adalah cekap jika semua ahli masyarakat bersetuju dengan sebulat suara.
Kecekapan Kaldor-Hicks: di mana perubahan adalah cekap jika keuntungan kepada pemenang bagi sebarang perubahan dalam peruntukan melebihi kerosakan kepada yang kalah.
Teorem Coase : yang menyatakan bahawa individu boleh tawar-menawar ke atas keuntungan dan kerugian untuk mencapai hasil yang cekap dari segi ekonomi di bawah pasaran yang kompetitif tanpa kos transaksi.
Kriteria alternatif untuk kecekapan ekonomi ini sedikit sebanyak melonggarkan keperluan ketat kecekapan Pareto tulen demi kepentingan pragmatik dasar dunia sebenar dan membuat keputusan.
Selain daripada aplikasi dalam ekonomi, konsep penambahbaikan Pareto boleh didapati dalam banyak bidang saintifik, di mana pertukaran disimulasikan dan dikaji untuk menentukan bilangan dan jenis pengagihan semula pembolehubah sumber yang diperlukan untuk mencapai kecekapan Pareto.
Dalam dunia perniagaan, pengurus kilang mungkin menjalankan ujian penambahbaikan Pareto, di mana mereka memperuntukkan semula sumber buruh untuk cuba meningkatkan produktiviti pekerja pemasangan tanpa, contohnya, mengurangkan produktiviti pekerja pembungkusan dan penghantaran.
##Sorotan
Kecekapan Pareto tulen wujud hanya dalam teori, walaupun ekonomi boleh bergerak ke arah kecekapan Pareto.
Kriteria alternatif untuk kecekapan ekonomi berdasarkan kecekapan Pareto sering digunakan untuk membuat dasar ekonomi, kerana amat sukar untuk membuat sebarang perubahan yang tidak akan memburukkan mana-mana individu.
Kecekapan Pareto ialah apabila ekonomi mempunyai sumber dan barangannya diperuntukkan kepada tahap kecekapan maksimum, dan tiada perubahan boleh dibuat tanpa memburukkan keadaan seseorang.
