Teori Jangkaan Rasional
Apakah Teori Jangkaan Rasional?
Teori jangkaan rasional merupakan konsep dan teknik pemodelan yang digunakan secara meluas dalam makroekonomi. Teori ini berpendapat bahawa individu mendasarkan keputusan mereka pada tiga faktor utama: rasional manusia mereka, maklumat yang tersedia untuk mereka, dan pengalaman masa lalu mereka.
Teori ini mencadangkan bahawa jangkaan semasa rakyat terhadap ekonomi, mereka sendiri, dapat mempengaruhi keadaan ekonomi masa depan. Ajaran ini berbeza dengan idea bahawa dasar kerajaan mempengaruhi keputusan kewangan dan ekonomi.
Memahami Teori Jangkaan Rasional
Teori jangkaan rasional ialah model andaian dominan yang digunakan dalam kitaran perniagaan dan kewangan sebagai asas kepada hipotesis pasaran cekap (EMH).
Ahli ekonomi sering menggunakan doktrin jangkaan rasional untuk menjelaskan jangkaan kadar inflasi atau mana-mana keadaan ekonomi lain. Sebagai contoh, jika kadar inflasi masa lalu adalah lebih tinggi daripada jangkaan, maka orang ramai mungkin menganggap ini, bersama-sama dengan penunjuk lain, bermakna bahawa inflasi masa depan juga mungkin melebihi jangkaan.
Menggunakan idea "jangkaan" dalam teori ekonomi bukanlah perkara baru. Pada tahun 1930-an, ahli ekonomi British yang terkenal, John Maynard Keynes menetapkan jangkaan orang ramai tentang masa depan—yang dia panggil "gelombang optimisme dan pesimisme"—peranan penting dalam menentukan kitaran perniagaan.
Walau bagaimanapun, teori sebenar jangkaan rasional telah dicadangkan oleh John F. Muth dalam kertas maninya, “Rational Expectations and the Theory of Price Movements,” diterbitkan pada tahun 1961 dalam jurnal, Econometrica. Muth menggunakan istilah itu untuk menerangkan banyak senario di mana hasil bergantung sebahagiannya pada apa yang orang jangkakan akan berlaku. Teori itu tidak berlaku sehingga tahun 1970-an dengan Robert E. Lucas , Jr. dan revolusi neoklasik dalam ekonomi.
Pengaruh Jangkaan dan Hasil
Jangkaan dan hasil mempengaruhi satu sama lain. Terdapat aliran maklum balas yang berterusan daripada hasil masa lalu kepada jangkaan semasa. Dalam situasi berulang, cara masa depan terungkap dari masa lalu cenderung stabil, dan orang melaraskan ramalan mereka untuk mematuhi corak stabil ini.
Doktrin ini didorong oleh pemikiran yang mendorong Abraham Lincoln untuk menegaskan, “Anda boleh menipu beberapa orang sepanjang masa, dan semua orang kadang-kadang, tetapi anda tidak boleh menipu semua orang sepanjang masa. ”
Dari perspektif teori jangkaan rasional, kenyataan Lincoln adalah pada sasaran: Teori ini tidak menafikan bahawa orang sering membuat kesilapan ramalan, tetapi ia menunjukkan bahawa kesilapan tidak akan berulang secara berterusan.
Oleh kerana orang ramai membuat keputusan berdasarkan maklumat yang tersedia di tangan digabungkan dengan pengalaman masa lalu mereka, kebanyakan masa keputusan mereka adalah betul. Jika keputusan mereka betul, maka jangkaan yang sama untuk masa depan akan berlaku. Jika keputusan mereka tidak betul, maka mereka akan menyesuaikan tingkah laku mereka berdasarkan kesilapan lalu.
Teori Jangkaan Rasional: Adakah Ia Berfungsi?
Ekonomi sangat bergantung pada model dan teori, yang kebanyakannya saling berkaitan. Sebagai contoh, jangkaan rasional mempunyai hubungan kritikal dengan idea asas lain dalam ekonomi: konsep keseimbangan. Kesahihan teori ekonomi—adakah ia berfungsi sebagaimana mestinya dalam meramalkan keadaan masa depan?—selalu boleh dipertikaikan. Contohnya ialah perdebatan berterusan tentang kegagalan model sedia ada untuk meramalkan atau menguraikan punca krisis kewangan 2007–2008.
Oleh kerana pelbagai faktor terlibat dalam model ekonomi, ia bukanlah persoalan mudah bekerja atau tidak bekerja. Model ialah anggaran subjektif realiti yang direka untuk menerangkan fenomena yang diperhatikan. Ramalan model mesti dipengaruhi oleh rawak data asas yang ingin dijelaskan, dan teori yang memacu persamaannya.
Apabila Rizab Persekutuan memutuskan untuk menggunakan program pelonggaran kuantitatif untuk membantu ekonomi melalui krisis kewangan 2008, ia tanpa disedari menetapkan jangkaan yang tidak dapat dicapai untuk negara. Program ini mengurangkan kadar faedah selama lebih daripada tujuh tahun. Oleh itu, sesuai dengan teori, orang ramai mula percaya bahawa kadar faedah akan kekal rendah.
Sorotan
Ahli ekonomi menggunakan teori jangkaan rasional untuk menjelaskan faktor ekonomi yang dijangkakan, seperti kadar inflasi dan kadar faedah.
Idea di sebalik teori jangkaan rasional ialah hasil masa lalu mempengaruhi hasil masa depan.
Teori ini juga percaya bahawa kerana orang membuat keputusan berdasarkan maklumat yang tersedia di tangan digabungkan dengan pengalaman masa lalu mereka, kebanyakan masa keputusan mereka akan betul.
Teori jangkaan rasional merupakan konsep dan teori yang digunakan dalam makroekonomi.
Teori jangkaan rasional berpendapat bahawa individu mendasarkan keputusan mereka pada rasional manusia, maklumat yang tersedia untuk mereka, dan pengalaman masa lalu mereka.
