Pelonggaran Kuantitatif (QE)

Apakah Pelonggaran Kuantitatif (QE) dalam Terma Mudah?

Dalam kewangan moden, apabila ekonomi mengalami masalah yang sukar, bank pusat sering datang untuk menyelamatkan dengan rangsangan kewangan kecemasan, yang dikenali sebagai pelonggaran kuantitatif (QE).

Untuk meningkatkan kecairan dan membantu merangsang pertumbuhan ekonomi, bank pusat membeli sekuriti jangka panjang bernilai trilion dolar, terutamanya bon kerajaan, walaupun ia juga boleh membeli bon korporat, bon perbandaran, sekuriti bersandarkan gadai janji, dan juga saham.

Dengan membeli sekuriti ini, bank pusat memacu kadar faedah yang lebih rendah, yang memupuk lebih banyak pinjaman di kalangan bank yang seterusnya memudahkan pengguna mereka membuat gadai janji atau pinjaman perniagaan, dsb.

Di Amerika Syarikat, Rizab Persekutuan bertanggungjawab ke atas dasar monetari dan menetapkan kadar faedah sasaran. Ia juga menguruskan operasi pasaran terbuka apabila ahlinya bertemu pada 8 mesyuarat tahunan Jawatankuasa Pasaran Terbuka Persekutuan (FOMC). Semasa mesyuarat inilah ia menetapkan atau melaraskan Kadar Dana Fed,. iaitu kadar faedah sasaran untuk diikuti oleh bank.

Tetapi apa yang berlaku apabila kadar itu sudah berlegar sekitar sifar? Apakah beberapa alat lain yang boleh digunakan oleh bank pusat untuk merangsang pertumbuhan? Pelonggaran kuantitatif adalah salah satu daripadanya.

Apa yang Berlaku Semasa Pelonggaran Kuantitatif (QE)?

Pelonggaran kuantitatif mencapai banyak matlamat:

• Ia meningkatkan bekalan monetari dan menyediakan pasaran kewangan dengan lebih mudah tunai.

• Ia menurunkan kadar faedah jangka panjang dengan meningkatkan harga aset. Sebagai contoh, melalui pembelian balik Perbendaharaan, bank pusat secara berkesan menaikkan nilai baki bon yang tidak dibelinya.

• Ia meningkatkan bekalan rizab kewangan dan mengembangkan kunci kira-kira bank pusat.

Jumlah faktor ini mempunyai kesan yang besar terhadap ekonomi keseluruhan, mengakibatkan peningkatan perbelanjaan dan pelaburan daripada bank, yang menyalurkan kredit mereka yang diperluas kepada syarikat dan isi rumah, sekali gus memacu pertumbuhan.

Adakah Pelonggaran Kuantitatif Hanya "Mencetak Wang?"

Istilah "mencetak wang" biasanya diucapkan dengan cemuhan, tetapi bank pusat secara literal melakukan perkara itu-dan itu tidak selalunya perkara yang buruk. Melalui pelonggaran kuantitatif, bank pusat pada asasnya menukar bon dan aset pendapatan tetap lain untuk rizab bank.

Bank pusat tidak membeli produk atau perkhidmatan; ia bukan membeli kereta, contohnya. Melakukannya bermakna lebih banyak wang mengejar lebih sedikit barangan. Melalui usaha tersusun seperti pelonggaran kuantitatif, bank pusat tidak memberikan wang percuma; sebaliknya, ia melakukan perkara terbaik seterusnya dan menjadikannya lebih menarik bagi bank untuk meminjamkan wang kepada orang ramai—orang yang layak untuk membayar balik pinjaman mereka.

Jadi, dengan menggunakan bank sebagai perantara, bank pusat menambah perlindungan terhadap fenomena seperti hiperinflasi.

Adakah Pelonggaran Kuantitatif Baik atau Buruk? Adakah ia berfungsi?

Pelonggaran kuantitatif ialah taktik bukan konvensional yang telah digunakan oleh bank pusat sejak 1990-an. Penyokongnya berpendapat bahawa pelonggaran kuantitatif membantu. Ia menurunkan kadar faedah, meningkatkan pasaran saham dan juga boleh mengangkat ekonomi daripada kemelesetan.

Tetapi pengkritik percaya ia sebenarnya boleh membawa kepada inflasi yang lebih tinggi dalam jangka panjang. Dan tanpa penyertaan daripada pemain ekonomi di setiap peringkat, ia tidak begitu berkesan. Contohnya, jika bank memilih untuk menahan dan tidak meminjamkan lebihan rizab mereka, atau jika peminjam tidak merasa terpaksa membuat pinjaman dalam keadaan pasaran yang tidak menentu, tiada siapa yang menang.

Malah, ada yang berpendapat bahawa lebihan tunai sebenarnya boleh memupuk tahap jurang pendapatan yang lebih tinggi, kerana ia memberi ganjaran kepada sektor tertentu yang tidak semua orang mampu untuk menyertainya, seperti pasaran saham, dan juga boleh menyebabkan buih aset dan penurunan nilai mata wang.

Secara teorinya, pelonggaran kuantitatif mempunyai kesan positif yang sangat besar. Tetapi juri masih tidak mengetahui sejauh mana keberkesanannya dalam jangka panjang. Pada 2012, Bekas Pengerusi Fed Alan Greenspan mengakui bahawa pusingan QE yang dijalankan selepas Krisis Kewangan 2008 "mempunyai sedikit kesan kepada ekonomi."

Adakah Pelonggaran Kuantitatif Menyebabkan Inflasi?

Ramai yang cakap boleh. Jika bank pusat meletakkan terlalu banyak wang ke dalam edaran, ia boleh menyebabkan inflasi. Satu mimpi ngeri yang melampau adalah jika inflasi yang terhasil disertai dengan sedikit atau tiada pertumbuhan KDNK. Kemudian, fenomena yang dipanggil stagflasi,. campuran mudah terbakar harga tinggi, pertumbuhan kecil dan pengangguran yang meroket, akan berlaku.

Apa Berlaku Apabila Pelonggaran Kuantitatif Berakhir?

Apabila bank pusat memutuskan untuk menamatkan kemasukan mudah tunainya, pasaran biasanya mengalami kemerosotan sementara. Ia dipanggil tantrum tirus. Kadangkala, bank pusat mesti menyuntik semula pusingan QE yang lain untuk mendapatkannya untuk menyelesaikannya semula.

Pelonggaran Kuantitatif lwn. Pengetatan Kuantitatif

Kami telah membincangkan konsep pelonggaran kuantitatif untuk membantu merangsang pertumbuhan, tetapi apakah yang berlaku jika ekonomi menjadi terlalu panas terlalu cepat? Ini jarang berlaku, tetapi bank pusat boleh memulakan apa yang dikenali sebagai pengetan kuantitatif, apabila ia mengurangkan bekalan rizab monetari untuk mengetatkan kunci kira-kiranya, pada asasnya dengan membiarkan bon yang dibelinya mencapai tempoh matang. Apabila ini berlaku, jabatan Perbendaharaan akan mengeluarkannya daripada baki tunainya dan dengan itu wang yang telah "dicipta" hilang dengan berkesan.

Siapa yang Mulakan Pelonggaran Kuantitatif?

Amalan pelonggaran kuantitatif bermula seawal tahun 1990-an, apabila bank pusat Jepun terdesak untuk melawan inflasi selama beberapa dekad dan merangsang ekonomi, walaupun percubaan itu dianggap tidak berjaya, kerana KDNK negara itu sebenarnya jatuh dalam tempoh tersebut. Seorang ahli ekonomi Jepun bernama Richard Werner mencipta frasa "pelonggaran kuantitatif" dalam artikel yang ditulisnya menerangkan apa yang berlaku pada masa itu.

Contoh Quantitative Easing di Amerika Syarikat

2008–2014: Sebagai tindak balas kepada Krisis Kewangan yang menggegarkan pasaran global dan berpunca daripada letupan sekuriti bersandarkan gadai janji AS,. Rizab Persekutuan mengambil bahagian dengan modal kecemasan untuk menghalang bank daripada mencapai insolvensi. Kongres meluluskan suntikan kecairan $700 bilion, dan Perbendaharaan AS menambah berbilion-bilion lagi melalui program yang dipanggil Program Bantuan Aset Bermasalah, atau TARP. Bagi menggalakkan pemberian pinjaman dan meningkatkan bekalan monetari, Rizab Persekutuan juga memulakan satu siri langkah pelonggaran kuantitatif, termasuk pelaburan dalam instrumen bersandarkan gadai janji yang rapuh. Secara keseluruhan, kunci kira-kira Fed melonjak daripada $1 trilion kepada $4.4 trilion sepanjang tempoh masa.

Mac–Jun 2020: Sebagai tindak balas kepada pandemik COVID-19, ekonomi AS mengalami pembetulan yang disebabkan oleh kejutan global. Sebagai tindak balas, Rizab Persekutuan memulakan satu lagi pusingan pelonggaran kuantitatif dengan membeli sekuriti Perbendaharaan untuk meningkatkan kecairan pasaran, walaupun pengkritik berpendapat bahawa berbuat demikian juga mewujudkan inflasi. Jim Iuorio dari TheStreet memperincikan apa yang Fed mesti lakukan seterusnya.

Sorotan

• Sebagai tindak balas kepada penutupan ekonomi yang disebabkan oleh pandemik COVID-19, pada 15 Mac 2020, Rizab Persekutuan AS mengumumkan pelan pelonggaran kuantitatif melebihi $700 bilion.

• Pelonggaran kuantitatif biasanya melibatkan bank pusat negara membeli bon kerajaan jangka panjang, serta jenis aset lain, seperti sekuriti bersandarkan gadai janji (MBS).

• Pelonggaran kuantitatif (QE) ialah satu bentuk dasar monetari yang digunakan oleh bank pusat sebagai kaedah meningkatkan bekalan wang domestik dengan cepat dan merangsang aktiviti ekonomi.

• Kemudian, pada 10 Jun 2020, selepas usaha pengurangan ringkas, Fed melanjutkan programnya, komited untuk membeli sekurang-kurangnya $80 bilion sebulan dalam Perbendaharaan dan $40 bilion dalam sekuriti bersandarkan gadai janji, sehingga diberitahu kelak.

Soalan Lazim

Adakah Quantitative Easing Mencetak Wang?

Pengkritik berpendapat bahawa pelonggaran kuantitatif secara berkesan adalah satu bentuk pencetakan wang. Pengkritik ini sering menunjukkan contoh dalam sejarah di mana pencetakan wang telah membawa kepada hiperinflasi, seperti dalam kes Zimbabwe pada awal 2000-an, atau Jerman pada 1920-an. Walau bagaimanapun, penyokong pelonggaran kuantitatif akan menunjukkan bahawa, kerana ia menggunakan bank sebagai perantara dan bukannya meletakkan wang tunai secara langsung di tangan individu dan perniagaan, pelonggaran kuantitatif membawa risiko yang lebih rendah untuk menghasilkan inflasi yang tidak terkawal.

Adakah Pelonggaran Kuantitatif Menyebabkan Inflasi?

Terdapat perselisihan pendapat tentang sama ada pelonggaran kuantitatif menyebabkan inflasi, dan sejauh mana ia mungkin berbuat demikian. Sebagai contoh, BoJ telah berulang kali terlibat dalam pelonggaran kuantitatif sebagai cara meningkatkan inflasi secara sengaja dalam ekonomi mereka. Walau bagaimanapun, percubaan ini setakat ini gagal, dengan inflasi kekal pada paras yang sangat rendah sejak akhir 1990-an. Begitu juga, ramai pengkritik memberi amaran bahawa penggunaan pelonggaran kuantitatif Amerika Syarikat pada tahun-tahun selepas Krisis Kewangan 2008 akan berisiko mencetuskan inflasi berbahaya. Tetapi setakat ini, kenaikan inflasi ini masih belum menjadi kenyataan.

Bagaimana Pelonggaran Kuantitatif Berfungsi?

Pelonggaran kuantitatif ialah sejenis dasar monetari di mana bank pusat negara cuba meningkatkan kecairan dalam sistem kewangannya, biasanya dengan membeli bon kerajaan bertarikh lama daripada bank terbesar negara itu. Pelonggaran kuantitatif telah digunakan pada tahun 2001 oleh Bank of Japan (BoJ) tetapi sejak itu telah diterima pakai oleh Amerika Syarikat dan beberapa negara lain. Dengan membeli sekuriti ini daripada bank, bank pusat berharap dapat merangsang pertumbuhan ekonomi dengan memberi kuasa kepada bank untuk memberi pinjaman atau melabur dengan lebih bebas.