John Maynard Keynes
John Maynard Keynes (1883–1946) ialah ahli ekonomi British awal abad ke-20, yang paling dikenali sebagai pengasas ekonomi Keynesian dan bapa kepada makroekonomi moden,. kajian tentang bagaimana ekonomi—pasaran dan sistem lain yang beroperasi pada skala besar—bertindak. . Salah satu ciri ekonomi Keynesian ialah kerajaan harus secara aktif cuba mempengaruhi perjalanan ekonomi, terutamanya dengan meningkatkan perbelanjaan untuk merangsang permintaan dalam menghadapi kemelesetan.
Dalam karya seminalnya, The General Theory of Employment, Interest, and Money—dianggap sebagai salah satu buku ekonomi paling berpengaruh dalam sejarah—dia menyokong campur tangan kerajaan sebagai penyelesaian kepada pengangguran yang tinggi.
Pendidikan dan Kerjaya Awal
Minat awal Keynes dalam bidang ekonomi sebahagian besarnya disebabkan oleh bapanya, John Neville Keynes, seorang pensyarah Ekonomi di Universiti Cambridge. Ibunya, salah seorang graduan wanita pertama Cambridge, aktif dalam kerja-kerja amal untuk golongan kurang berkemampuan.
Dilahirkan dalam keluarga kelas pertengahan, beliau menerima biasiswa ke dua sekolah paling elit di England, Eton College dan Cambridge University, di mana beliau memperoleh ijazah sarjana muda dalam bidang matematik pada tahun 1904. Sememangnya, sepanjang kerjaya akademiknya, beliau cemerlang dalam bidang matematik. —dan dia hampir tidak mempunyai latihan formal dalam bidang ekonomi.
Pada awal kerjayanya, Keynes bekerja pada teori kebarangkalian dan memberi syarahan dalam Ekonomi sebagai Fellow of King's College di Universiti Cambridge. Peranan kerajaan terdiri daripada jawatan rasmi dalam Perkhidmatan Awam British dan Perbendaharaan British kepada pelantikan kepada komisen diraja mengenai mata wang dan kewangan, termasuk pelantikannya pada 1919 sebagai wakil kewangan Perbendaharaan pada persidangan damai Versailles yang menamatkan Perang Dunia I.
Advokasi Campur Tangan Kerajaan dalam Ekonomi
Bapa Keynes ialah penyokong ekonomi laissez-faire, falsafah ekonomi kapitalisme pasaran bebas yang menentang campur tangan kerajaan. Keynes sendiri adalah seorang yang percaya konvensional dalam prinsip pasaran bebas (dan pelabur aktif dalam pasaran saham) semasa beliau di Cambridge.
Walau bagaimanapun, selepas kejatuhan pasaran saham pada tahun 1929 mencetuskan Kemelesetan Besar,. Keynes mula percaya bahawa kapitalisme pasaran bebas yang tidak terhad pada dasarnya adalah cacat dan perlu dirumuskan semula, bukan sahaja untuk berfungsi dengan lebih baik dengan haknya sendiri tetapi juga untuk mengatasi sistem persaingan seperti komunisme.
Akibatnya, beliau mula menyokong campur tangan kerajaan untuk membendung pengangguran dan membetulkan kemelesetan ekonomi. Selain program pekerjaan kerajaan, beliau berhujah bahawa peningkatan perbelanjaan kerajaan adalah perlu untuk mengurangkan pengangguran—walaupun ia bermakna defisit belanjawan.
Apakah Ekonomi Keynesian?
Teori-teori John Maynard Keynes, yang dikenali sebagai ekonomi Keynesian,. berpusat pada idea bahawa kerajaan harus memainkan peranan aktif dalam ekonomi negara mereka, dan bukannya membiarkan pasaran bebas memerintah. Secara khusus, Keynes menganjurkan perbelanjaan persekutuan untuk mengurangkan kemerosotan dalam kitaran perniagaan.
Prinsip paling asas ekonomi Keynesian ialah permintaan—bukan penawaran—adalah daya penggerak ekonomi. Pada masa itu, kebijaksanaan ekonomi konvensional berpandangan sebaliknya: penawaran itu mewujudkan permintaan. Oleh kerana permintaan agregat —jumlah perbelanjaan dan penggunaan barangan dan perkhidmatan oleh sektor swasta dan kerajaan—mendorong penawaran, jumlah perbelanjaan menentukan semua hasil ekonomi, daripada pengeluaran barang hingga kadar pekerjaan.
Satu lagi prinsip asas ekonomi Keynesian ialah cara terbaik untuk menarik ekonomi keluar daripada kemelesetan adalah untuk kerajaan meningkatkan permintaan dengan memasukkan ekonomi dengan modal. Ringkasnya, penggunaan (perbelanjaan) adalah kunci kepada pemulihan ekonomi.
Kedua-dua prinsip ini adalah asas kepercayaan Keynes bahawa permintaan adalah sangat penting sehingga, walaupun kerajaan terpaksa berhutang untuk berbelanja, ia harus berbuat demikian. Menurut Keynes, kerajaan meningkatkan ekonomi dengan cara ini akan merangsang permintaan pengguna, yang seterusnya merangsang pengeluaran dan memastikan guna tenaga penuh.
Kritikan Ekonomi Keynesian
Walaupun diterima pakai secara meluas selepas Perang Dunia II, ekonomi Keynesian telah menarik banyak kritikan sejak idea itu mula diperkenalkan pada tahun 1930-an.
Satu kritikan utama berkaitan dengan konsep kerajaan besar—perluasan inisiatif persekutuan yang mesti berlaku untuk membolehkan kerajaan mengambil bahagian secara aktif dalam ekonomi. Ahli teori ekonomi saingan, seperti yang ada di Chicago School of Economics,. berpendapat bahawa: kemelesetan ekonomi dan ledakan adalah sebahagian daripada susunan semula jadi kitaran perniagaan; campur tangan kerajaan secara langsung hanya memburukkan proses pemulihan, dan perbelanjaan persekutuan tidak menggalakkan pelaburan swasta.
Pengkritik ekonomi Keynesian yang paling terkenal ialah Milton Friedman,. seorang ahli ekonomi Amerika yang terkenal dengan sokongannya terhadap kapitalisme pasaran bebas. Dianggap sebagai ahli ekonomi paling berpengaruh pada separuh kedua abad ke-20—kerana Keynes ialah ahli ekonomi paling berpengaruh pada separuh pertama—Friedman menyokong monetarisme,. yang menafikan bahagian penting ekonomi Keynesian.
Berbeza dengan pendirian Keynes bahawa dasar fiskal — perbelanjaan kerajaan dan dasar cukai untuk mempengaruhi keadaan ekonomi—lebih penting daripada dasar monetari —kawalan keseluruhan bekalan wang yang tersedia untuk bank, pengguna dan perniagaan—Friedman dan rakan-rakan monetaris berpendapat bahawa kerajaan boleh memupuk kestabilan ekonomi dengan mensasarkan kadar pertumbuhan bekalan wang. Ringkasnya, Friedman dan ahli ekonomi monetaris menyokong kawalan wang dalam ekonomi, manakala ahli ekonomi Keynesian menyokong perbelanjaan kerajaan.
Sebagai contoh, sementara Keynes percaya bahawa kerajaan campur tangan boleh menyederhanakan kemelesetan dengan menggunakan dasar fiskal untuk menyokong permintaan agregat, merangsang penggunaan dan mengurangkan pengangguran, Friedman mengkritik perbelanjaan defisit dan berhujah untuk kembali ke pasaran bebas, termasuk kerajaan yang lebih kecil dan penyahkawalseliaan dalam kebanyakan bidang ekonomi—ditambah dengan peningkatan bekalan wang yang berterusan.
Ekonomi Keynesian lwn Laissez-Faire
Dengan advokasi campur tangan kerajaan dalam ekonomi, ekonomi Keynesian sangat berbeza dengan ekonomi laissez-faire,. yang berpendapat bahawa semakin kurang kerajaan terlibat dalam hal ehwal ekonomi, lebih baik untuk perniagaan dan masyarakat secara keseluruhan.
Contoh Ekonomi Keynesian
Tawaran Baharu
Permulaan Kemelesetan Besar pada tahun 1930-an telah mempengaruhi teori ekonomi Keynes dan membawa kepada penggunaan meluas beberapa polisinya.
Untuk menangani krisis di AS, Presiden Franklin Roosevelt telah menggubal Perjanjian Baru,. satu siri program kerajaan yang secara langsung mencerminkan prinsip Keynesian bahawa walaupun sistem kapitalis perusahaan bebas memerlukan beberapa pengawasan persekutuan.
Dengan Perjanjian Baru, kerajaan AS campur tangan untuk merangsang ekonomi negara pada skala yang tidak pernah berlaku sebelum ini, termasuk mewujudkan beberapa agensi baharu yang memberi tumpuan kepada menyediakan pekerjaan kepada rakyat Amerika yang menganggur dan menstabilkan harga barangan pengguna. Roosevelt juga mengguna pakai dasar Keynes tentang perbelanjaan defisit yang diperluas untuk merangsang permintaan, termasuk program untuk perumahan awam, pembersihan setinggan, pembinaan jalan kereta api dan kerja-kerja awam besar-besaran lain.
Perbelanjaan Kemelesetan Hebat
Sebagai tindak balas kepada Kemelesetan Besar 2007–2009, Presiden Barack Obama mengambil beberapa langkah yang mencerminkan teori ekonomi Keynesian. Kerajaan persekutuan menyelamatkan syarikat yang dibebani hutang dalam beberapa industri. Ia juga mengambil bahagian konservator Fannie Mae dan Freddie Mac, dua pembuat pasaran utama dan penjamin gadai janji dan pinjaman rumah.
Pada tahun 2009, Presiden Obama menandatangani Akta Pemulihan dan Pelaburan Semula Amerika,. pakej rangsangan kerajaan bernilai $831 bilion yang direka untuk menyelamatkan pekerjaan sedia ada dan mencipta pekerjaan baharu. Ia termasuk pemotongan cukai/kredit dan faedah pengangguran untuk keluarga; ia juga memperuntukkan perbelanjaan untuk penjagaan kesihatan, infrastruktur dan pendidikan.
Pemeriksaan Rangsangan COVID-19
Berikutan pandemik COVID-19 pada 2020, kerajaan AS di bawah Presiden Donald Trump dan Presiden Joseph Biden menawarkan pelbagai program pelepasan, pengampunan pinjaman dan penyambungan pinjaman.
Kerajaan AS juga menambah faedah pengangguran negeri mingguan dan menghantar bantuan terus kepada pembayar cukai Amerika dalam bentuk tiga cek rangsangan bebas cukai yang berasingan.
Warisan
Sejak tahun 1930-an, populariti ekonomi Keynesian telah meningkat dan menurun, dan teori-teori tersebut telah mengalami semakan yang agak besar sejak zaman Keynes. Walau bagaimanapun, aliran pemikiran ekonomi yang diasaskannya telah meninggalkan satu tanda yang tidak dapat dipadamkan pada negara moden: idea bahawa kerajaan mempunyai peranan untuk dimainkan dalam perniagaan-walaupun dalam ekonomi kapitalis.
Garisan bawah
John Maynard Keynes dan ekonomi Keynesian adalah revolusioner pada tahun 1930-an dan banyak membantu membentuk ekonomi pasca Perang Dunia II pada pertengahan abad ke-20. Teorinya diserang pada tahun 1970-an, menyaksikan kebangkitan semula pada tahun 2000-an, dan masih diperdebatkan hari ini.
Prinsip teras ekonomi Keynesian ialah cara terbaik untuk menarik ekonomi keluar daripada kemelesetan adalah untuk kerajaan meningkatkan permintaan dengan memasukkan ekonomi dengan modal. Ringkasnya, penggunaan (perbelanjaan) adalah kunci kepada pemulihan ekonomi.
Sama seperti Keynes dianggap sebagai ahli ekonomi paling berpengaruh pada separuh pertama abad ke-20, pengkritiknya yang paling terkenal, Milton Friedman, seorang penyokong monetarisme, dianggap sebagai ahli ekonomi paling berpengaruh pada separuh kedua.
Keynes meninggalkan satu warisan penting: konsep bahawa kerajaan mempunyai peranan untuk dimainkan dalam kesejahteraan ekonomi industri dan rakyat. Persoalan yang masih ada ialah seberapa besar peranan kerajaan yang sepatutnya dan cara terbaik untuk melaksanakan peranan itu.
Sorotan
Untuk mewujudkan pekerjaan dan meningkatkan kuasa membeli pengguna semasa kemelesetan, Keynes berpendapat bahawa kerajaan harus meningkatkan perbelanjaan, walaupun ia bermakna berhutang.
Ahli ekonomi British John Maynard Keynes ialah pengasas ekonomi Keynesian.
Pengkritik menyerang ekonomi Keynesian kerana menggalakkan perbelanjaan defisit, menyekat pelaburan swasta dan menyebabkan inflasi.
Ekonomi Keynesian berpendapat bahawa permintaan mendorong penawaran dan ekonomi yang sihat berbelanja atau melabur lebih banyak daripada yang mereka simpan.
Soalan Lazim
Apakah Maksud Keynes dengan "Dalam Jangka Panjang, Kita Semua Mati"?
Apabila pengkritik berhujah bahawa sokongan Keynesian terhadap pembiayaan awam dan perbelanjaan defisit akan menyebabkan kemungkiran dalam jangka panjang, balas Keynes yang terkenal ialah "Dalam jangka panjang, kita semua sudah mati." Dalam konteks, maksud beliau ialah kerajaan harus menyelesaikan masalah dalam jangka pendek dan bukannya menunggu kuasa pasaran untuk membetulkan masalah dalam jangka panjang—"apabila kita semua mati."
Siapa Kata Ekonomi Keynesian Menghabiskan Jalan Keluar daripada Kemelesetan?
Milton Friedman yang menyerang idea utama Keynesian bahawa penggunaan adalah kunci kepada pemulihan ekonomi kerana cuba "menghabiskan jalan keluar daripada kemelesetan." Tidak seperti Keynes, Friedman percaya bahawa perbelanjaan kerajaan dan menumpukan hutang akhirnya membawa kepada inflasi—kenaikan harga yang mengurangkan nilai wang dan upah—yang boleh membawa bencana melainkan disertai dengan pertumbuhan ekonomi yang mendasari. Stagflasi pada tahun 1970-an adalah contoh: Ia secara paradoks adalah tempoh dengan pengangguran yang tinggi dan pengeluaran yang rendah, tetapi juga inflasi yang tinggi dan kadar faedah yang tinggi.
Adakah Keynes seorang Sosialis?
Sukar untuk meniru Keynes sebagai seorang sosialis. Di satu pihak, beliau menunjukkan minat terhadap rejim sosialis dan menyokong kehadiran kerajaan dalam hal ehwal ekonomi. Dia dengan tegas tidak percaya dalam membiarkan kitaran perniagaan berjalan lancar tanpa campur tangan—atau membiarkan perusahaan swasta beroperasi tanpa terpengaruh. Sebaliknya, Keynes tidak lagi menyokong bahawa kerajaan sebenarnya mengambil alih dan menjalankan industri. Dia mahu pihak berkuasa pusat merangsang, tetapi tidak semestinya mengawal, kaedah pengeluaran. Terdapat juga bukti bahawa dia kembali kepada kapitalisme pasaran bebas yang lebih tradisional menjelang akhir hayatnya, kerana dia sedang mempertimbangkan cara untuk menyingkirkan Britain selepas perang. daripada lubang ekonomi. Sejurus sebelum kematiannya pada tahun 1946, dia memberitahu rakannya, Setiausaha Negara Henry Clay, bahawa dia mendapati dirinya lebih bergantung pada penyelesaian yang dia "cuba untuk keluar dari pemikiran ekonomi dua puluh tahun lalu": tangan halimunan Adam Smith (kecenderungan semula jadi ekonomi pasaran bebas untuk membetulkan sendiri melalui undang-undang penawaran dan permintaan ).
Adakah Keynes Meramalkan Kebangkitan Nazi Jerman?
Semasa Persidangan Keamanan Versailles 1919, Keynes adalah seorang pengkritik lantang terhadap langkah-langkah ekonomi yang melumpuhkan negarawan kanan tertentu yang ingin dikenakan ke atas Jerman. Apabila amarannya bahawa sekatan keras ini mungkin akan mengakibatkan malapetaka ekonomi dan politik bagi Eropah tidak diendahkan, dia meninggalkan persidangan itu awal sebagai protes. Sebaik sahaja dia kembali ke UK, dia meletak jawatan dari Perbendaharaan British dan merumuskan hujahnya tentang bahaya perjanjian damai yang direka untuk menghancurkan Jerman secara kekal dalam Konsekuensi Ekonomi Keamanan.Dalam tempoh setahun penerbitannya pada tahun 1920, buku Keynes telah menjadi buku terlaris yang sangat mempengaruhi pendapat umum bahawa Perjanjian Versailles adalah tidak adil. Ketika kegawatan politik dan ekonomi pada tahun 1930-an menyemarakkan kebangkitan fasisme yang meletup ke dalam Perang Dunia II, amaran awal Keynes mula kedengaran kenabian juga.
