wielki wybuch

Czym jest Wielki Wybuch?

Wielki Wybuch odnosi się do dnia, w którym rynek akcji został zderegulowany w Londynie w Anglii. Wydarzenie, w ramach którego Londyńska Giełda Papierów Wartościowych (LSE) stała się spółką z ograniczoną odpowiedzialnością,. odbyło się 27 października 1986 roku. Zrewitalizowało LSE, umożliwiając firmom wejście do jej członków firmom zewnętrznym oraz ustanowiono zautomatyzowany system notowań.

ROZPATRZENIE Wielkiego Wybuchu

Przed Wielkim Wybuchem LSE podążała za innymi głównymi giełdami na świecie. Nowojorska Giełda Papierów Wartościowych (NYSE) była wówczas największym rynkiem na świecie, determinowanym przez kurs obrotu. Londyn był w stanie obrócić tylko 1/13 wolumenu transakcji NYSE. Elektroniczny system transakcyjny pomógł poprawić wskaźnik obrotów Londynu, ponieważ zamówienia były teraz przyjmowane przez telefon i komputer.

W 1983 roku premier Margaret Thatcher i jej konserwatywny rząd postanowili przeprowadzić proces deregulacji Londynu wraz z bankami. Było to priorytetem dla rządu Thatcher w celu uwolnienia rynków i ponieważ LSE była uwikłana w sprawę antymonopolową wszczętą za poprzedniego rządu przez Biuro Sprawiedliwego Handlu. Kwestią sporną były przepisy LSE dotyczące prowizji,. niezależność pośredników i pośredników pracy oraz brak członkostwa zagranicznego w giełdzie. Minister finansów Thatcher, Nigel Lawson, wprowadził zmiany, które doprowadziły do Wielkiego Wybuchu w jeden dzień: 27 października 1986 r.

Wielki Wybuch był świadkiem wielu zmian na rynkach finansowych, w tym usunięcia stałych opłat prowizyjnych, rozróżnienia między maklerami giełdowymi i giełdowymi oraz przejścia z otwartego krzyku na handel elektroniczny. Nazwano go za taki ze względu na oczekiwany wzrost zmienności i aktywności rynkowej w dniu zmiany struktury rynku finansowego.

Financial Service Authority założony przez Wielki Wybuch

Zmiany powstałe w Wielkim Wybuchu doprowadziły do jeszcze bardziej znaczących zmian na rynkach finansowych w całym Londynie. Był to czas, kiedy duże banki przejmowały stare firmy. Zmiany powstałe w otoczeniu regulacyjnym doprowadziły ostatecznie do powstania Financial Services Authority (FSA) — organu quasi-sądowego, który regulował branżę usług finansowych w Wielkiej Brytanii od 2001 do 2013 roku.

Polityka Wielkiego Wybuchu

Przed Wielkim Wybuchem instytucje finansowe, które niegdyś dominowały w mieście, nie mogły konkurować z bankowością zagraniczną. Choć wciąż był światowym centrum finansowym, został już pokonany przez Nowy Jork.

Wielki Wybuch był jednym z kluczowych punktów programu reform rządu Wielkiej Brytanii. Program reform koncentrował się na wyeliminowaniu głównych problemów miasta: przeregulowania i rozpowszechnionej praktyki sieci staruszków. Rozwiązanie, które rząd znalazł w Wielkim Wybuchu, dostarczyło doktryn wolnorynkowej konkurencji i merytokracji.

Konsekwencje Wielkiego Wybuchu

Chociaż Wielki Wybuch mógł wywołać pewne rewolucyjne zmiany, miał również pewne negatywne skutki. W związku z deregulacją rynków koncentracja władzy koncentrowała się na dużych firmach, które przejmowały firmy od dawna. Ta sama zmiana wywołana Wielkim Wybuchem przeniknęła przez systemy finansowe na całym świecie. Teraz firmy, które są „zbyt duże, by upaść”, dominują w miastach finansowych. Ta cecha sprawiła, że centra finansowe stały się kruche, co widać w 2008 roku, podczas Wielkiej Recesji.