Zwolnienie osobiste
Co to jest zwolnienie osobiste?
Zwolnienie osobiste było federalną ulgą w podatku dochodowym do 2017 r. Ustawa o cięciach podatkowych i zatrudnieniu z 2017 r. wyeliminowała indywidualne zwolnienie dla lat podatkowych 2018 do 2025. Zwolnienie było przeznaczone na poziom egzystencji, który był nieopodatkowany i dawał zwolnienie dla każdej osoby obsługiwanej przez podatnika. Podatnik mógł ubiegać się o zwolnienie osobiste dla siebie, małżonka i kwalifikujących się osób pozostających na utrzymaniu .
W roku podatkowym 2017 zwolnienie osobiste wyniosło 4 050 USD na osobę. W przeciwieństwie do odliczeń, zwolnienie imienne było dostępne dla wszystkich podatników, niezależnie od ich wydatków .
Między 2018 a 2025 rokiem nie ma indywidualnego zwolnienia ze względu na nowe przepisy podatkowe. Jednak standardowe odliczenie dla większości podatników podwoiło się w tym okresie. Wyższe standardowe odliczenie eliminuje konieczność wyszczególniania odliczeń przez wielu podatników. Różni się jednak w zależności od statusu zgłoszenia podatnika i nie pozwala na dodatkowe zwolnienia dla osób pozostających na utrzymaniu .
Zrozumienie zwolnień osobistych
Osobiste zwolnienie zostało obliczone poprzez zliczenie wszystkich kwalifikujących się członków rodziny i pomnożenie przez kwotę w dolarach na zwolnienie zgodnie ze statusem zgłoszenia. Pojedynczy zgłaszający może ubiegać się o jedno osobiste zwolnienie dla siebie. Szefowie gospodarstw domowych zbierali się i mogli ubiegać się o każdą osobę na utrzymaniu. Zgłaszający wspólnie otrzymali kredyt dla siebie, swojego małżonka i każdej kwalifikującej się osoby na utrzymaniu .
Wreszcie, składający wniosek w związku małżeńskim oddzielnie, podatnicy mogli ubiegać się o siebie, osoby pozostające na utrzymaniu i współmałżonka, o ile małżonek miał zerowy dochód brutto i nie był zgłaszany jako osoba pozostająca na utrzymaniu żadnego innego podatnika. Aby ubiegać się o zwolnienie dla osoby pozostającej na utrzymaniu, musi ona być kwalifikującym się dzieckiem lub kwalifikującym się krewnym.
Stosowanie zwolnienia osobistego
Zwolnienie osobiste było dostępne dla każdego podatnika, który nie mógł być zależny od cudzych podatków. Na przykład student college'u, który otrzymał ponad połowę swojego wsparcia finansowego od rodziców, nie mógł ubiegać się o zwolnienie dla siebie, ponieważ jego rodzice mogli ubiegać się o niego jako na osobę na utrzymaniu. Nie miało znaczenia, czy rodzice rzeczywiście to zrobili; ponieważ mogliby, uczeń nie kwalifikowałby się do indywidualnego zwolnienia .
Zwolnienie osobiste podlegało stopniowemu wycofywaniu (PEP), które stopniowo zmniejszało osobiste zwolnienie podatników o wysokich dochodach o 2% za każde 2500 USD lub ułamek skorygowanego dochodu brutto (AGI) przekraczającego 261 500 USD dla pojedynczych osób, 287 650 USD dla szefa gospodarstw domowych , a 313 800 USD za wspólne filtry. Całkowicie wycofano go dla podatników z AGI powyżej 436 300 USD .
Osobiste zwolnienie było odliczeniem poniżej linii, odjętym od skorygowanego dochodu brutto (AGI),. aby zmniejszyć dochód podlegający opodatkowaniu, a ostatecznie podatki proporcjonalnie do przedziału podatkowego. Gdybyś miał osobiste zwolnienie w wysokości 4050 USD , Twoje oszczędności podatkowe wyniosłyby 608 USD w przedziale 15% i 1418 USD w przedziale 35%. Ta dysproporcja wartości rośnie wraz ze wzrostem progresywności podatku dochodowego.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Osobiste zwolnienie było dostępne do 2017 roku, ale zostało wyeliminowane od 2018 do 2025 roku.
Podatnicy, ich małżonkowie i kwalifikujące się osoby pozostające na utrzymaniu mogli ubiegać się o zwolnienie osobiste.
Zwolnienie personalne zlikwidowano w 2017 r. w wyniku ustawy o ulgach podatkowych i zatrudnieniu.
