Ekonomia polityczna

Czym jest ekonomia polityczna?

Ekonomia polityczna jest interdyscyplinarną gałęzią nauk społecznych, która koncentruje się na wzajemnych relacjach między jednostkami, rządami i polityką publiczną.

Ekonomiści polityczni badają, jak teorie ekonomiczne, takie jak kapitalizm,. socjalizm i komunizm, działają w prawdziwym świecie. U swoich podstaw każda teoria ekonomii jest metodologią przyjętą jako sposób kierowania dystrybucją skończonej ilości zasobów w sposób korzystny dla jak największej liczby jednostek.

W szerszym znaczeniu, ekonomia polityczna była kiedyś powszechnym terminem używanym w dziedzinie, którą teraz nazywamy ekonomią. Adam Smith, John Stuart Mill i Jean-Jacques Rousseau używali tego terminu do opisania swoich teorii. Gospodarka krótkoterminowa została zastąpiona na początku XX wieku rozwojem bardziej rygorystycznych metod statystycznych do analizy czynników ekonomicznych.

Termin ekonomia polityczna jest nadal powszechnie używany do opisania każdej polityki rządu, która ma wpływ na gospodarkę.

Zrozumienie ekonomii politycznej

Ekonomia polityczna jest gałęzią nauk społecznych, która bada relacje, które tworzą się między populacją danego kraju a jego rządem, gdy wprowadzana jest polityka publiczna. Jest zatem wynikiem interakcji między polityką a gospodarką i stanowi podstawę dyscypliny nauk społecznych.

Jak wspomniano powyżej, istnieje kilka godnych uwagi rodzajów gospodarek politycznych:

• Socjalizm: Ten rodzaj ekonomii politycznej promuje ideę, że produkcja i dystrybucja dóbr i bogactwa są utrzymywane i regulowane przez społeczeństwo, a nie konkretną grupę ludzi. Uzasadnieniem tego jest to, że wszystko, co jest wytwarzane przez społeczeństwo, jest robione z powodu tych, którzy w nim uczestniczą, niezależnie od statusu, bogactwa czy pozycji. Socjalizm ma na celu wypełnienie luki między bogatymi a władzą, w których jedna lub więcej osób nie ma większości władzy i bogactwa.

• Kapitalizm: ta teoria zaleca zysk jako motyw awansu. Mówiąc prościej, idea stojąca za kapitalizmem polega na tym, że osoby prywatne i inni aktorzy kierują się własnymi interesami – kontrolują produkcję i dystrybucję, ustalają ceny oraz tworzą podaż i popyt.

• Komunizm: ludzie często mylą komunizm z socjalizmem, ale istnieje wyraźna różnica między tymi dwiema teoriami. Komunizm był teorią rozwiniętą przez Karola Marksa,. który uważał, że kapitalizm jest ograniczony i tworzy wielki podział na bogatych i biednych. Wierzył w wspólne zasoby, w tym własność, a produkcję i dystrybucję powinien nadzorować rząd.

Ci, którzy badają ekonomię polityczną, nazywani są ekonomistami politycznymi. Ich badanie na ogół obejmuje badanie, w jaki sposób polityka publiczna, sytuacja polityczna i instytucje polityczne wpływają na sytuację gospodarczą i przyszłość kraju z perspektywy socjologicznej, politycznej i ekonomicznej.

Ekonomia polityczna może odwoływać się do socjologii, ekonomii i nauk politycznych, aby określić, w jaki sposób rząd, system gospodarczy i polityka wpływają na siebie nawzajem.

Historia i rozwój ekonomii politycznej

Korzenie ekonomii politycznej, jaką znamy dzisiaj, sięgają XVIII wieku. Uczeni w tym okresie badali, w jaki sposób bogactwo jest rozdzielane i administrowane między ludźmi. Niektóre z wcześniejszych prac, które badały to zjawisko, obejmowały prace Adama Smitha i Johna Stuarta Milla.

Ale określenie to prawdopodobnie najlepiej przypisać francuskiemu pisarzowi i ekonomiście, Antoine de Montchrestien. W 1615 r. napisał książkę zatytułowaną „Traité de l'économie politique”, w której badał potrzebę dystrybucji produkcji i bogactwa na zupełnie większą skalę – nie w gospodarstwie domowym, jak sugerował Arystoteles. W książce przeanalizowano również wzajemne powiązania ekonomii i polityki.

Smith był filozofem, ekonomistą i pisarzem, powszechnie określanym mianem ojca ekonomii i ekonomii politycznej. O funkcji samoregulującego się wolnego rynku pisał w swojej pierwszej książce zatytułowanej „Teoria uczuć moralnych”. Jego najsłynniejsze dzieło, „Badanie natury i przyczyn bogactwa narodów” (lub „Bogactwo narodów”) pomogło ukształtować klasyczną teorię ekonomiczną. Służyła również jako podstawa dla przyszłych ekonomistów.

Mill połączył ekonomię z filozofią. Wierzył w utylitaryzm – że działania, które prowadzą do dobrej woli ludzi, są słuszne, a te, które prowadzą do cierpienia, są złe. Zasadniczo wierzył, że teoria ekonomii i filozofia są potrzebne, a także świadomość społeczna w polityce, aby podejmować lepsze decyzje dla dobra ludzi. Niektóre z jego prac, w tym „Zasady ekonomii politycznej”, „Utylitaryzm” i System logiki, doprowadziły go do stania się jedną z najważniejszych postaci w polityce i ekonomii.

Ekonomia polityczna w Akademii

W ostatnich latach ekonomia polityczna stała się samodzielną dyscypliną akademicką. Wiele dużych instytucji oferuje studia w ramach wydziałów politologii, ekonomii i/lub socjologii.

Prowadzone są badania ekonomistów politycznych w celu określenia, w jaki sposób polityka publiczna wpływa na zachowanie, produktywność i handel. Wiele z ich badań pomaga im ustalić, w jaki sposób pieniądze i władza są rozdzielane między ludzi i różne grupy. Mogą to zrobić poprzez badanie określonych dziedzin, takich jak prawo, polityka biurokratyczna, postępowanie legislacyjne, skrzyżowanie rządu i biznesu oraz regulacje.

Do badania można podejść na trzy sposoby:

• Badania interdyscyplinarne: Podejście interdyscyplinarne opiera się na socjologii, ekonomii i naukach politycznych, aby określić, w jaki sposób instytucje rządowe, system gospodarczy i środowisko polityczne wpływają na siebie nawzajem.

– Nowa ekonomia polityczna: to podejście jest analizowane jako zbiór działań i przekonań, a jego celem jest sformułowanie wyraźnych założeń, które prowadzą do politycznych debat na temat preferencji społecznych. Nowa ekonomia polityczna łączy ideały klasycznych ekonomistów politycznych z nowszymi osiągnięciami analitycznymi w ekonomii i polityce.

• Międzynarodowa ekonomia polityczna: Nazywana także globalną ekonomią polityczną, która jest nieco inna, to podejście analizuje związek między ekonomią a stosunkami międzynarodowymi. Czerpie z wielu dziedzin akademickich, w tym politologii, ekonomii, socjologii, kulturoznawstwa i historii. Międzynarodowa ekonomia polityczna jest ostatecznie zainteresowana tym, w jaki sposób siły polityczne, takie jak państwa, poszczególni aktorzy i instytucje, wpływają na globalne interakcje gospodarcze.

Nowoczesne zastosowania ekonomii politycznej

Współczesne zastosowania ekonomii politycznej badają prace bardziej współczesnych filozofów i ekonomistów, takich jak Karol Marks.

Jak wspomniano powyżej, Marks był rozczarowany kapitalizmem jako całością. Uważał, że jednostki cierpią w ramach kontrolowanych klas społecznych, w których jedna lub więcej jednostek kontroluje większą część bogactwa. Zgodnie z teoriami komunistycznymi zostałoby to wyeliminowane, pozwalając wszystkim żyć równo, podczas gdy gospodarka funkcjonowałaby w oparciu o zdolności i potrzeby każdego uczestnika. W reżimach komunistycznych zasoby są kontrolowane i dystrybuowane przez rząd.

Większość ludzi myli socjalizm z komunizmem. To prawda, że istnieją pewne podobieństwa — zwłaszcza, że oba podkreślają wypełnianie przepaści między bogatymi i biednymi oraz że społeczeństwo powinno zachowywać równowagę wśród wszystkich obywateli. Ale są między nimi nieodłączne różnice. Podczas gdy zasoby w społeczeństwie komunistycznym są własnością rządu i są przez niego kontrolowane, jednostki w społeczeństwie socjalistycznym posiadają własność. Ludzie nadal mogą kupować dobra i usługi w socjalizmie, podczas gdy ci, którzy żyją w społeczeństwie komunistycznym, są zaopatrywani w podstawowe potrzeby przez rząd.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Dziedzina ekonomii politycznej to badanie tego, jak teorie ekonomiczne, takie jak kapitalizm czy komunizm, rozgrywają się w świecie rzeczywistym.

• Globalna ekonomia polityczna bada, w jaki sposób siły polityczne kształtują globalne interakcje gospodarcze.

• Ci, którzy studiują ekonomię polityczną, starają się zrozumieć, jak historia, kultura i obyczaje wpływają na system gospodarczy.

##FAQ

Kto ukuł termin ekonomia polityczna?

Adam Smith jest powszechnie uważany za ojca ekonomii i ojca ekonomii politycznej. Termin ten jest jednak powszechnie przypisywany francuskiemu ekonomiście Antoine de Montchrestien, który napisał książkę „Traité de l'économie politique”, co przekłada się na traktat o ekonomii politycznej.

Co jest głównym problemem ekonomii politycznej?

Głównym przedmiotem zainteresowania ekonomii politycznej jest określenie relacji między rządami a jednostkami oraz tego, jak polityka publiczna wpływa na społeczeństwo. Odbywa się to poprzez studiowanie socjologii, polityki i ekonomii.

Co oznacza ekonomia polityczna?

Termin ekonomia polityczna odnosi się do gałęzi nauk społecznych, która koncentruje się na relacjach między jednostkami, rządami i polityką publiczną. Jest również używany do opisywania polityk ustalonych przez rządy, które wpływają na gospodarki ich krajów.

Jakie są cechy ekonomii politycznej?

Niektóre cechy lub tematy ekonomii politycznej obejmują dystrybucję bogactwa, sposób produkcji dóbr i usług, kto jest właścicielem własności i innych zasobów, kto czerpie zyski z produkcji, podaży i popytu oraz jak polityka publiczna i interakcja rządu wpływają na społeczeństwo.

Jakie są rodzaje ekonomii politycznej?

Rodzaje ekonomii politycznej obejmują socjalizm (który głosi, że wszyscy właściciele produkcji i bogactwa powinni być regulowani i rozdzielani przez społeczeństwo), kapitalizm (gdzie prywatni kontrolują przemysł narodowy i handel dla zysku) oraz komunizm (teorię, w której cała własność jest publicznie dostępna). posiadane i każdy pracuje w oparciu o własne potrzeby i mocne strony).