Komitet Pujo
Czym był Komitet Pujo?
Komitet Pujo był podkomisją Kongresu, która wydała wpływowy raport w 1913 roku, stwierdzając, że mała grupa plutokratów z Nowego Jorku osiągnęła wirtualną kontrolę monopolu nad amerykańskim systemem finansowym .
Ta grupa tytanów biznesu, do której należały niektóre z legendarnych postaci biznesowych epoki, stała się znana jako trust pieniężny .
Zrozumienie Komitetu Pujo
Obawy dotyczące koncentracji władzy finansowej w USA zaczęły rosnąć pod koniec XIX wieku wraz z pojawieniem się „ baronów rabusiów ”, ludzi, którzy zgromadzili ogromne bogactwo i władzę, budując dominujące role w bankowości, kolei, nafty i innych gałęziach przemysłu. które były kluczem do rozwoju narodu.
Ich nazwiskami byli między innymi bankier JP Morgan oraz William i John D. Rockefellerowie, założyciele Standard Oil .
Obawy nasiliły się wraz z paniką z 1907 r., która została naznaczona serią nalotów bankowych, które zakończyły się dopiero wtedy, gdy Morgan osobiście interweniował, aby wesprzeć chwiejące się instytucje finansowe .
Raport o funduszu powierniczym
Postanowienie o zbadaniu tzw. trustu pieniężnego zostało wprowadzone w Izbie Reprezentantów w 1911 r. przez deputowanego Charlesa Lindbergha seniora, ojca lotnika Charlesa Lindbergha. W 1912 r. reprezentant Arsène Pujo z Luizjany, demokrata, który służył w latach 1903-1913, został upoważniony do utworzenia podkomisji Komisji Bankowej i Walutowej Izby Reprezentantów. Komitet stał się znany jako Komitet Pujo, chociaż w rzeczywistości jego przewodniczący wziął urlop z powodów rodzinnych wkrótce po utworzeniu komitetu i został zastąpiony przez deputowanego Huberta D. Stephensa z Mississippi.
Raport Komisji Pujo został uznany za wpływowy w zwiększaniu poparcia dla ratyfikacji 16. Poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych, która upoważniała Kongres do nałożenia federalnego podatku dochodowego .
28 lutego 1913 r. przedłożono sprawozdanie komisji. Stwierdzono, że operacje największych krajowych korporacji przemysłowych i kolejowych szybko konsolidowały się w rękach kilku nowojorskich potentatów. Ponadto doszedł do wniosku, że olbrzymie połączone bogactwo ich firm pozwoliło im przejąć kontrolę nad wiodącymi bankami i innymi instytucjami finansowymi w kraju. Mogli rozwijać swoje interesy i zwiększać własne zyski dzięki sieci „połączonych dyrekcji”, w których przedstawiciele własnych interesów pełnili funkcję dyrektorów innych zarządów firm .
Raport Komitetu Pujo utrzymywał, że klika przywódców finansowych nadużyła zaufania publicznego, konsolidując kontrolę nad wieloma kluczowymi branżami, a ostatecznie nad systemem bankowym .
Wpływ Komitetu Pujo
Choć mało dziś pamiętany, Komitet Pujo był swego czasu sensacją i wpłynął na kilka aktów prawnych, które miały istotny i trwały wpływ na system amerykański. Zawierają:
Ustanowienie systemu Rezerwy Federalnej składającego się z 12 banków regionalnych nadzorowanych przez Zarząd Rezerwy Federalnej w celu ograniczenia możliwości manipulowania podażą pieniądza przez prywatne korporacje.
Utworzenie Federalnej Komisji Handlu z uprawnieniami do rozprawiania się z firmami dopuszczającymi się nieuczciwych praktyk konkurencyjnych.
Przejście ustawy antymonopolowej Claytona,. która zdefiniowała monopol i utrudniła jego tworzenie, m.in. poprzez ograniczenia dotyczące łączenia dyrekcji między konkurującymi przedsiębiorstwami .
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Komitet Pujo był odpowiedzią na rosnące zaniepokojenie koncentracją władzy finansowej w rękach nielicznych.
Jego ustalenia doprowadziły do kilku działań, w tym do uchwalenia ustawy antymonopolowej Clayton .
Komitet doszedł do wniosku, że tych nielicznych sprawowało wirtualną władzę monopolistyczną nad amerykańskim systemem finansowym.