Rezerwa z aktualizacji wyceny

Co to jest rezerwa rewaluacyjna?

Kapitał z aktualizacji wyceny to termin księgowy używany, gdy firma tworzy pozycję w swoim bilansie w celu prowadzenia konta rezerwowego powiązanego z określonymi aktywami. Ta pozycja może być używana, gdy ocena przeszacowania wykaże, że wartość bilansowa składnika aktywów uległa zmianie.

Rezerwy z aktualizacji wyceny są najczęściej wykorzystywane, gdy wartość rynkowa aktywów podlega znacznym wahaniom lub jest niestabilna ze względu na relacje walutowe.

Zrozumienie rezerwy rewaluacyjnej

Firmy mogą elastycznie tworzyć pozycje dla rezerw w bilansie, gdy uważają, że jest to konieczne do prawidłowej prezentacji księgowej. Spółki mogą korzystać z rezerw z różnych powodów, w tym z aktualizacji wyceny aktywów. Podobnie jak większość pozycji rezerwowych, kwota rezerwy z aktualizacji wyceny zwiększa lub zmniejsza łączną wartość aktywów bilansowych.

Rezerwy z aktualizacji wyceny niekoniecznie są powszechne, ale można je wykorzystać, gdy firma uważa, że wartość niektórych aktywów będzie się wahać poza ustalonymi harmonogramami. Standardowa procedura identyfikacji wartości bilansowej aktywów w bilansie polega na planowym wyliczaniu aktywów w godzinach nadliczbowych, zwykle na podstawie harmonogramu amortyzacji.

Zasadniczo kapitał z aktualizacji wyceny zwiększa lub zmniejsza wartość bilansową składnika aktywów na podstawie szacunków jego wartości godziwej.

Spółki mogą utworzyć kapitał z aktualizacji wyceny, jeśli uważają, że wartość bilansowa aktywów musi być ściślej monitorowana i oceniana ze względu na pewne sytuacje rynkowe, takie jak aktywa nieruchomościowe,. których wartość rynkowa rośnie lub aktywa zagraniczne podlegają wahaniom z powodu zmian walutowych. Firma może dodawać lub odejmować od rezerwy z aktualizacji wyceny przez cały rok, nie czekając na zaplanowane miesięczne lub kwartalne korekty. Ten element zamówienia pomaga zachować większą dokładność wartości podczas codziennych czynności.

Spółki mogą wykorzystywać linie rezerwowe zamiast lub w związku z odpisami lub utratą wartości. Odpisy aktualizujące i utrata wartości są zazwyczaj jednorazowym obciążeniem kosztowym ze względu na nieoczekiwany spadek wartości aktywów długoterminowych.

Rejestrowanie rezerw rewaluacyjnych

Kapitał z aktualizacji wyceny odnosi się do konkretnej korekty pozycji pozycji wymaganej w przypadku przeszacowania składnika aktywów. W większości przypadków linia rezerwy zwiększa zobowiązanie lub zmniejsza wartość składnika aktywów. Kiedy dokonywany jest zapis na koncie rezerwowym, zapis przeciwstawny musi być dokonany na koncie wydatków, które pojawi się w rachunku zysków i strat.

Jeżeli składnik aktywów traci na wartości, kapitał z aktualizacji wyceny jest ujmowany w bilansie w celu zmniejszenia wartości bilansowej składnika aktywów, a koszt jest obciążany w celu zwiększenia łącznych kosztów z aktualizacji wyceny. Jeśli wartość aktywów wzrośnie, koszt rezerwy kompensującej zostanie zmniejszony poprzez kredyt, a rezerwa z aktualizacji wyceny w bilansie zostanie zwiększona poprzez debet.

Wartość księgowa a wartość godziwa

W przypadku większości firm wartość bilansowa aktywów to wartość księgowa po odliczeniu skumulowanej amortyzacji. Wartość bilansową składnika aktywów można skorygować do wartości godziwej po zakończeniu okresu amortyzacji. Ogólnie rzecz biorąc, decyzja o wykazaniu wartości bilansowej składnika aktywów według wartości księgowej, a nie wartości godziwej jest podejmowana, gdy składnik aktywów ma charakter długoterminowy. Aktywa krótkoterminowe są zwykle bardziej płynne i dlatego mogą być łatwo wykazane w bilansie według ich godziwej wartości rynkowej.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Rezerwy z aktualizacji wyceny są najczęściej używane, gdy wartość rynkowa aktywów podlega znacznym wahaniom lub jest niestabilna ze względu na relacje walutowe.

• Rezerwy z przeszacowania mają koszt kompensujący, który jest obciążany (zwiększany) lub uznawany (zmniejszany) w zależności od zmiany z przeszacowania.

• Spółki stosują w bilansie linie rezerwy z aktualizacji wyceny, aby uwzględnić wahania wartości aktywów długoterminowych.