Ustawa o papierach wartościowych z 1933 r.
Czym jest ustawa o papierach wartościowych z 1933 roku?
Ustawa o papierach wartościowych z 1933 roku została stworzona i uchwalona w celu ochrony inwestorów po krachu giełdowym w 1929 roku. Ustawodawstwo miało dwa główne cele: zapewnienie większej przejrzystości sprawozdań finansowych, aby inwestorzy mogli podejmować świadome decyzje dotyczące inwestycji; oraz ustanowienie przepisów przeciwko wprowadzaniu w błąd i oszukańczym działaniom na rynkach papierów wartościowych.
Zrozumienie ustawy o papierach wartościowych z 1933 r.
Ustawa o papierach wartościowych z 1933 r. była pierwszym poważnym aktem prawnym dotyczącym sprzedaży papierów wartościowych. Przed wprowadzeniem tych przepisów sprzedaż papierów wartościowych podlegała przede wszystkim przepisom prawa stanowego. Ustawodawstwo uwzględniło potrzebę lepszego ujawniania informacji, wymagając od spółek rejestracji w Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC). Rejestracja gwarantuje, że spółki przekażą SEC i potencjalnym inwestorom wszystkie istotne informacje za pomocą prospektu emisyjnego i oświadczenia rejestracyjnego.
Ustawa – znana również jako prawo „prawdy o papierach wartościowych”, ustawa z 1933 r. i federalna ustawa o papierach wartościowych – wymaga, aby inwestorzy otrzymywali informacje finansowe z papierów wartościowych oferowanych do publicznej sprzedaży. Oznacza to, że przed wejściem na giełdę spółki muszą przedstawić informacje, które są łatwo dostępne dla inwestorów.
Obecnie wymagany prospekt emisyjny musi być udostępniony na stronie internetowej SEC. Prospekt musi zawierać następujące informacje:
Opis właściwości i działalności firmy
Opis oferowanego zabezpieczenia
Informacje o kierownictwie wykonawczym
Sprawozdania finansowe, które zostały poświadczone przez niezależnych księgowych
Papiery wartościowe zwolnione z rejestracji SEC
Niektóre oferty papierów wartościowych są zwolnione z obowiązku rejestracji wynikającego z ustawy. Obejmują one:
Oferty Intrastate
Oferty ograniczonej wielkości
Papiery wartościowe emitowane przez rządy miejskie, stanowe i federalne
Oferty prywatne dla ograniczonej liczby osób lub instytucji
Innym głównym celem ustawy o papierach wartościowych z 1933 r. było zakazanie oszustw i fałszywych oświadczeń. Ustawa miała na celu wyeliminowanie oszustw przy sprzedaży papierów wartościowych.
Prezydent Franklin D. Roosevelt podpisał ustawę o papierach wartościowych z 1933 r. jako część swojego słynnego Nowego Ładu.
Historia ustawy o papierach wartościowych z 1933 r.
Ustawa o papierach wartościowych z 1933 r. była pierwszym federalnym aktem prawnym regulującym rynek akcji. Ustawa odebrała władzę stanom i oddała ją w ręce rządu federalnego. Ustawa stworzyła również jednolity zbiór przepisów chroniących inwestorów przed oszustwami. Został podpisany przez prezydenta Franklina D. Roosevelta i jest uważany za część Nowego Ładu uchwalonego przez Roosevelta.
Ustawa o papierach wartościowych z 1933 r. podlega Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, która została utworzona rok później przez Ustawę o Giełdzie Papierów Wartościowych z 1934 r. Na przestrzeni lat uchwalono kilka poprawek w celu aktualizacji przepisów, z których ostatnia została uchwalona w 2018.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Ustawa o papierach wartościowych ustanowiła również przepisy przeciwko wprowadzaniu w błąd i nieuczciwym działaniom na rynkach papierów wartościowych.
Ustawa o papierach wartościowych z 1933 r. została stworzona i uchwalona w celu ochrony inwestorów po krachu giełdowym w 1929 r.
Ustawa o papierach wartościowych z 1933 r. miała na celu zapewnienie przejrzystości sprawozdań finansowych korporacji.
