Miękkie pieniądze

Co to są miękkie pieniądze?

Pieniądze miękkie to pieniądze przekazywane partiom politycznym, których celem nie jest promowanie konkretnego kandydata. Pieniądze miękkie są w dużej mierze nieuregulowane i nie ma ograniczeń. Partie polityczne mogą zasadniczo wydawać je na co tylko chcą, o ile odpowiada to ogólnemu celowi „zwiększenia liczby głosów”. Pieniądze miękkie są często nazywane wpłatami „niefederalnymi”.

Inna definicja tego terminu używana w finansach odnosi się do idei, że papierowe lub fiducjarne pieniądze są uważane za miękkie pieniądze, w przeciwieństwie do złota, srebra lub innego ukutego metalu, który jest uważany za twardy pieniądz – mający namacalną formę poza papierem.

Zrozumienie miękkich pieniędzy

Pieniądze miękkie stały się bardziej widoczne po tym, jak Ustawa Federalnej Kampanii Wyborczej (1974) ograniczyła liczbę osób fizycznych i komitetów działań politycznych, które mogą ofiarować twarde pieniądze .

Darowizny dla poszczególnych kandydatów są często nazywane twardymi pieniędzmi. Twarde pieniądze mają surowe ograniczenia i są ściśle regulowane, jeśli chodzi o to, ile można przekazać, gdzie można je wydać i na co.

Pieniądz miękki nie ma takich ograniczeń iw rezultacie stał się znaczącą formą politycznego dawania. Miękkie pieniądze są przekazywane partii, a nie kandydatowi — Ustawa mówi, że miękkie pieniądze nie mogą być wykorzystywane przez partię do promowania konkretnego kandydata.

Chociaż miękkie pieniądze są przekazywane partiom politycznym i nie mogą być wykorzystywane do wspierania kandydatów federalnych, można je wykorzystać na działania związane z budowaniem partii. A granica między budowaniem partii a wspieraniem kandydatów federalnych może być bardzo cienka.

Historia miękkich pieniędzy

Od czasu Federalnej Ustawy o Kampanii Wyborczej ilość partii, które otrzymały i wykorzystały akcje miękkiego pieniądza, poszybowała w górę. Podczas wyborów w 1992 roku partie polityczne wykorzystały około 100 milionów dolarów w miękkich pieniądzach. Do wyborów w 2000 roku kwota ta przekroczyła 400 milionów dolarów.

Pieniądze miękkie zostały oficjalnie zakazane w 2002 roku, ale od tego czasu powróciły.

W ustawie o reformie kampanii międzypartyjnej (BCRA) z 2002 r. miękkie pieniądze zostały oficjalnie zakazane. Jednak od czasu uchwalenia BCRA było wiele orzeczeń Sądu Najwyższego, które patroszyły ustawę.

Decyzja Sądu Najwyższego w sprawie z 2014 r., McCutcheon przeciwko Federalnej Komisji Wyborczej, zezwoliła na nowe formy darowizn w postaci miękkich pieniędzy, które według raportu Politico zaowocowały „partiami… bardziej agresywnymi i skutecznie zabiegał o niewielką liczbę darczyńców o głębokich kieszeniach, dając bogatym inny sposób na wywieranie coraz większego wpływu na politykę”, a partie krajowe „ponownie zalewają się rosnącymi ilościami gotówki, której pochodzenie może być trudne do odgadnięcia”.

Powszechna obecnie praktyka łączenia wpłat na kampanię dodatkowo pogłębia problem, ponieważ poprzez praktykę miękkich darowizn, podmioty pakujące mają więcej możliwości kierowania swoimi darowiznami.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Pieniądze miękkie to w dużej mierze nieuregulowany ogólny mechanizm darowizn na kampanie polityczne.

• Może być rozpowszechniany za pośrednictwem krajowych komitetów partyjnych w celu zwiększenia ogólnego poparcia partii, a to stwarza wiele szarej strefy do wykorzystania.

• Pieniądze miękkie nie mogą być wykorzystywane do wspierania kampanii federalnych kandydatów.