Keseimbangan Persaingan

Apakah Keseimbangan Persaingan?

Keseimbangan kompetitif ialah keadaan di mana pengeluar memaksimumkan keuntungan dan pengguna memaksimumkan utiliti dalam pasaran kompetitif dengan harga ditentukan secara bebas tiba pada harga keseimbangan. Pada harga keseimbangan ini, kuantiti yang ditawarkan adalah sama dengan kuantiti yang diminta. Dalam erti kata lain, semua pihak—pembeli dan penjual—berpuas hati bahawa mereka mendapat tawaran yang adil.

Memahami Keseimbangan Persaingan

Seperti yang dibincangkan dalam undang-undang penawaran dan permintaan,. pengguna dan pengeluar secara amnya mahukan dua perkara yang berbeza. Yang pertama mahu membayar serendah mungkin, manakala yang kedua berusaha untuk menjual barangannya pada harga yang paling tinggi.

Ini bermakna apabila harga dinaikkan, kuantiti permintaan penjual cenderung menurun dan kuantiti penjual bersedia untuk membekalkan meningkat—dan apabila harga dikurangkan, kuantiti diminta meningkat dan kuantiti dibekalkan menurun.

Apabila kuantiti ini tidak seimbang, kekurangan atau lebihan berlaku di pasaran. Di bawah syarat ini, usahawan mempunyai insentif (dalam bentuk peluang keuntungan) untuk melibatkan diri dalam arbitraj,. atau untuk mengagihkan semula sumber sebenar, sehingga tahap pembeli dan penjual boleh bersetuju dengan satu kombinasi harga dan kuantiti dalam pasaran. Pada ketika ini, keluk penawaran dan permintaan bersilang, kuantiti yang dibekalkan sama dengan kuantiti yang diminta, dan pasaran dikatakan berada dalam keseimbangan.

Pada harga keseimbangan, kedua-dua pembeli dan penjual memaksimumkan keuntungan ekonomi mereka berbanding dengan had teknologi dan sumber yang mereka ada. Tidak semua orang mendapat semua yang mereka mahu, tetapi semua pihak dalam pasaran mengimbangi kehendak mereka dengan kekurangan barangan ekonomi yang tidak dapat dielakkan sebaik mungkin. Oleh sebab itu, keseimbangan persaingan dianggap sebagai jenis matlamat ideal untuk kecekapan ekonomi.

Faedah Keseimbangan Persaingan

Keseimbangan kompetitif mempunyai banyak tujuan, menerangkan cara pasaran mungkin menetap pada satu harga untuk semua pembeli dan penjual, menerangkan cara pengeluaran dan penggunaan boleh dibawa masuk untuk mengimbangi tanpa perancang pusat, dan beroperasi sebagai penanda aras untuk kecekapan dalam analisis ekonomi.

Ahli ekonomi telah lama memerhatikan bahawa dalam banyak pasaran, pembeli dan penjual cenderung untuk menetapkan satu harga pasaran untuk barang tertentu dan perniagaan cenderung lebih kurang berjaya memadankan jumlah dan jenis barang yang mereka bawa ke pasaran dengan barang tersebut. yang pengguna inginkan. Dan semua ini seolah-olah berlaku walaupun tanpa pegawai kerajaan atau pihak berkuasa lain, atau mana-mana orang, mengira berapa harga dan kuantiti pasaran rasmi yang sepatutnya. Teori keseimbangan persaingan ialah penjelasan yang mereka cipta untuk menerangkan bagaimana ini boleh berlaku: apabila pembeli dan penjual bekerjasama mengira harga dan kuantiti pasaran yang sesuai bersama-sama melalui tindakan jual beli mereka.

Oleh kerana keseimbangan persaingan menetapkan keseimbangan antara kepentingan semua peserta pasaran, ia boleh digunakan untuk menganalisis kesan perubahan kepada penawaran dan permintaan dan untuk menanda aras kemahuan dasar kerajaan yang mengubah keadaan pasaran. Selain itu, ia sering digunakan secara meluas untuk menganalisis aktiviti ekonomi yang berkaitan dengan dasar fiskal atau cukai,. dalam kewangan untuk analisis pasaran saham dan pasaran komoditi,. serta untuk mengkaji faedah,. kadar pertukaran dan harga lain.

Pertimbangan Khas

Teori ini bergantung pada andaian pasaran kompetitif. Setiap peniaga memutuskan kuantiti yang sangat kecil berbanding dengan jumlah kuantiti yang didagangkan, supaya transaksi individu mereka tidak mempunyai pengaruh ke atas harga. Semua pembeli dan penjual mempunyai maklumat yang sama, termasuk semua maklumat yang berkaitan dengan penawaran dan permintaan. Membeli dan menjual barang, atau mengalihkan barang dan sumber antara pasaran atau barisan pengeluaran, melibatkan kos transaksi sifar. Oleh kerana andaian ini tidak begitu realistik, keseimbangan persaingan hanyalah ideal, dan piawaian yang mana struktur pasaran lain dinilai, bukannya ramalan bahawa pasaran dunia sebenar akan sentiasa mencapai keseimbangan kompetitif.

Keseimbangan Persaingan lwn Keseimbangan Umum

Keseimbangan kompetitif sering digunakan untuk menggambarkan hanya satu pasaran untuk satu barang. Lanjutan keseimbangan persaingan kepada semua pasaran dalam ekonomi secara serentak dikenali sebagai keseimbangan am. Keseimbangan am juga dipanggil keseimbangan Walrasian.

Perbezaan antara kedua-dua jenis keseimbangan adalah mengenai penekanan; satu pasaran atau banyak pasaran yang berkaitan dipertimbangkan bersama. Kedua-dua jenis keseimbangan boleh digambarkan sebagai kompetitif. Analisis keseimbangan persaingan dalam satu pasaran, mengekalkan keadaan dalam semua pasaran lain adalah tetap, juga dikenali sebagai keseimbangan separa, untuk membezakannya daripada keseimbangan am.

Sorotan

• Keseimbangan kompetitif dicapai apabila pengeluar memaksimumkan keuntungan dan pengguna memaksimumkan utiliti menyelesaikan harga yang sesuai dengan semua pihak.

• Pada harga keseimbangan ini, kuantiti yang dibekalkan oleh pengeluar adalah sama dengan kuantiti yang diminta oleh pengguna.

• Teori ini mempunyai banyak tujuan, termasuk sebagai alat analisis dan penanda aras untuk kecekapan dalam ekonomi.