Kebarangkalian Objektif

Apakah Kebarangkalian Objektif?

Kebarangkalian objektif merujuk kepada peluang atau kemungkinan sesuatu peristiwa akan berlaku berdasarkan analisis langkah konkrit dan bukannya firasat atau tekaan. Setiap ukuran ialah pemerhatian yang direkodkan, fakta yang sukar, atau sebahagian daripada sejarah panjang data yang dikumpul. Anggaran kebarangkalian dikira menggunakan persamaan matematik yang memanipulasi data untuk menentukan kemungkinan kejadian bebas berlaku. Peristiwa bebas ialah peristiwa yang hasilnya tidak dipengaruhi oleh peristiwa sebelumnya. Kebarangkalian subjektif, sebaliknya, mungkin menggunakan beberapa kaedah analisis data tetapi juga menggunakan ramalan atau gerak hati untuk menentukan peluang hasil tertentu.

Objektif lwn. Kebarangkalian Subjektif

Kebarangkalian objektif ialah cara yang lebih tepat untuk menentukan kebarangkalian sesuatu hasil daripada kebarangkalian subjektif Ini kerana kebarangkalian subjektif sebahagian besarnya berdasarkan pertimbangan dan pengalaman manusia. Kebarangkalian objektif, sebaliknya, membolehkan pemerhati mendapatkan pandangan daripada data sejarah dan kemudian menilai kemungkinan hasil yang diberikan.

Kebarangkalian subjektif membolehkan pemerhati mendapat pandangan dengan merujuk perkara yang telah mereka pelajari dan pengalaman mereka sendiri. Daripada diperolehi semata-mata daripada data dan fakta yang sukar, kebarangkalian subjektif sebahagian besarnya berdasarkan anggaran atau gerak hati seseorang tentang situasi dan kemungkinan hasil.

Kebarangkalian objektif adalah berdasarkan bukti empirikal menggunakan statistik, eksperimen dan ukuran matematik dan bukannya bergantung pada perkara seperti anekdot, pengalaman peribadi, tekaan terpelajar atau firasat. Dalam dunia kewangan, menggunakan kebarangkalian objektif amat penting untuk mengelakkan kesilapan membuat keputusan emosi semasa melabur.

Memang benar bahawa pelabur individu sering bergantung pada firasat, peraturan praktikal, atau cerita isteri lama untuk mewajarkan membuat pelaburan tertentu yang terlalu bergantung pada pengaruh subjektif dan emosi. Kebarangkalian objektif menyingkirkan anda daripada aspek emosi dan anekdot dalam menilai hasil.

Contoh Kebarangkalian Objektif

Seseorang boleh menentukan kebarangkalian objektif bahawa syiling akan mendarat "kepala" dengan membalikkannya 100 kali dan merekodkan setiap pemerhatian. Ini mungkin akan menghasilkan pemerhatian bahawa syiling itu mendarat di "kepala" kira-kira 50% masa, yang merupakan contoh kebarangkalian objektif semata-mata.

Kebarangkalian subjektif berbeza dari orang ke orang—kebarangkalian objektif tidak.

Contoh kebarangkalian subjektif ialah apabila seseorang yang dididik tentang corak cuaca meneliti perkara seperti tekanan barometrik, ricih angin dan suhu lautan, kemudian meramalkan kemungkinan taufan akan menuju ke arah tertentu berdasarkan pengalaman mereka sebelum ini. Walaupun data membantu dalam membuat keputusan, ramalan muktamad adalah berdasarkan kebarangkalian yang telah dianggarkan oleh peramal cuaca.

Apabila menilai kebarangkalian—atau melakukan sebarang analisis statistik — adalah penting bagi setiap pemerhatian untuk menjadi peristiwa bebas yang tidak tertakluk kepada manipulasi. Semakin kurang berat sebelah setiap pemerhatian adalah, semakin kurang berat sebelah kebarangkalian akhir. Itulah sebabnya ramai yang memilih objektif berbanding kebarangkalian subjektif kerana ia memberi lebih sedikit ruang untuk emosi atau berat sebelah untuk melihat ke dalam proses, kerana nombor, fakta sukar dan model menggantikan tekaan, firasat dan gerak hati.

##Sorotan

• Kebarangkalian objektif ialah kebarangkalian sesuatu peristiwa akan berlaku berdasarkan analisis di mana setiap ukuran adalah berdasarkan pemerhatian yang direkodkan atau sejarah panjang data terkumpul.

• Dalam kewangan, orang harus menggunakan kebarangkalian objektif untuk membuat keputusan dan bukannya bergantung pada cerita subjektif, pengalaman peribadi atau bukti anekdot.

• Sebaliknya, kebarangkalian subjektif membolehkan pemerhati memperoleh pandangan dengan merujuk perkara yang telah mereka pelajari dan pengalaman mereka sendiri.