David Ricardo

David Ricardo (1772-1823) był klasycznym ekonomistą najbardziej znanym z teorii płac i zysku, pracy teorii wartości,. teorii przewagi komparatywnej i teorii rent. David Ricardo i kilku innych ekonomistów jednocześnie i niezależnie odkryli prawo malejących przychodów krańcowych. Jego najbardziej znane dzieło to Zasady ekonomii politycznej i opodatkowania (1817).

Wczesne życie i edukacja

Urodzony w Anglii w 1772 roku, jako jedno z 17 dzieci, David Ricardo zaczął pracować z ojcem jako makler giełdowy w wieku 14 lat. Został wydziedziczony przez ojca w wieku 21 lat, jednak za małżeństwo poza wyznaniem. Jego bogactwo pochodziło z sukcesu w założonej przez niego firmie zajmującej się rządowymi papierami wartościowymi. Przeszedł na emeryturę w wieku 41 lat po tym, jak zarobił około 1 miliona funtów spekulując na temat wyniku bitwy pod Waterloo.

Po przejściu na emeryturę Ricardo kupił miejsce w Parlamencie za 4000 funtów i pełnił funkcję członka Parlamentu. Pod wpływem Adama Smitha Ricardo utrzymywał towarzystwo innych czołowych myślicieli tamtych czasów, takich jak James Mill, Jeremy Bentham i Thomas Malthus.

Wybitne osiągnięcia

Teoria przewagi komparatywnej

Wśród godnych uwagi pomysłów, które wprowadził Ricardo, była teoria przewagi komparatywnej,. według której kraje mogą czerpać korzyści z handlu międzynarodowego, specjalizując się w produkcji towarów, dla których mają relatywnie niższy koszt alternatywny w produkcji, nawet jeśli nie mają bezwzględnej przewagi . w produkcji jakiegokolwiek konkretnego dobra.

Na przykład obopólna korzyść handlowa zostałaby zrealizowana między Chinami i Wielką Brytanią z Chin specjalizujących się w produkcji porcelany i herbaty oraz Wielkiej Brytanii koncentrującej się na częściach maszyn. Ricardo jest wyraźnie kojarzony z korzyściami netto wolnego handlu i szkodą dla polityki protekcjonistycznej. Teoria przewagi komparatywnej Ricarda wytworzyła odgałęzienia i krytykę, o której mówi się do dziś.

Robotnicza teoria wartości

Innym najbardziej znanym wkładem Ricardo do ekonomii była laborystyczna teoria wartości. Laborystyczna teoria wartości głosi, że wartość dobra może być mierzona nakładem pracy, którego potrzeba do jego wyprodukowania. Teoria mówi, że koszt nie powinien opierać się na wynagrodzeniu za pracę, ale na całkowitym koszcie produkcji.

Jednym z przykładów tej teorii jest to, że jeśli wykonanie stołu zajmuje dwie godziny, a krzesło godzina, to jeden stół jest wart dwa krzesła, niezależnie od tego, ile za godzinę zapłacili wytwórcy stołu i krzeseł. Laborystyczna teoria wartości stała się później jednym z fundamentów marksizmu.

Teoria czynszów

Ricardo był pierwszym ekonomistą, który omawiał ideę czynszów, czyli korzyści, które przypadają właścicielom aktywów wyłącznie dzięki ich własności, a nie wkładowi w jakąkolwiek rzeczywistą działalność produkcyjną. W swoim pierwotnym zastosowaniu, ekonomii rolnictwa, teoria rent pokazuje, że korzyści ze wzrostu cen zbóż będą przysługiwać właścicielom gruntów rolnych w postaci rent płaconych przez dzierżawców.

Pomysł Ricardo został później zastosowany również w ekonomii politycznej, w idei poszukiwania renty,. gdzie właściciele aktywów korzystających z polityki publicznej, która bezpośrednio zwiększa czynsze wobec nich, mają i działają na zachętę do wpływania na politykę publiczną.

Równoważność Ricardowska

W finansach publicznych Ricardo pisał, że niezależnie od tego, czy rząd zdecyduje się sfinansować swoje wydatki poprzez bezpośrednie opodatkowanie, czy poprzez pożyczki i wydatki z deficytem,. wyniki dla gospodarki będą takie same. Jeśli podatnicy są racjonalni, uwzględnią wszelki oczekiwany wzrost przyszłego opodatkowania w celu sfinansowania bieżących deficytów poprzez zaoszczędzenie kwoty odpowiadającej bieżącym wydatkom deficytu, tak więc zmiana netto w wydatkach całkowitych będzie równa zeru.

Jeśli więc rząd zaangażuje się w wydatki deficytowe, aby pobudzić gospodarkę,. wówczas wydatki prywatne spadną o równoważną kwotę, ponieważ ludzie będą więcej oszczędzać, a efekt netto dla zagregowanej gospodarki będzie praniem.

Opublikowane prace

W swoim Eseju o wpływie niskiej ceny zboża na zyski akcji (1815) Ricardo skonceptualizował prawo malejących przychodów w odniesieniu do pracy i kapitału.

Ricardo napisał swój pierwszy artykuł na temat ekonomii, opublikowany w The Morning Chronicle, w wieku 37 lat. Artykuł zalecał Bankowi Anglii ograniczenie działalności w zakresie emisji banknotów. Jego książka z 1815 r., Zasady ekonomii politycznej i opodatkowania, zawiera jego najbardziej znane idee.

Podsumowanie

David Ricardo był XVIII-wiecznym angielskim ekonomistą znanym ze swojego wkładu w teorię ekonomiczną. Rozwinął teorię przewagi komparatywnej, laborystyczną teorię wartości i teorię rent, które stworzyły inne szkoły myślenia i stanowią podstawę aktualnych polityk i decyzji gospodarczych. Choć najbardziej znany ze swojej pracy w ekonomii, jego wpływy rozszerzyły się również na arenę polityczną, gdzie zajmował miejsce w parlamencie.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Szeroko uznana teoria przewagi komparatywnej Ricardo sugeruje, że narody mogą uzyskać przewagę w handlu międzynarodowym, gdy skupiają się na wytwarzaniu towarów, które przynoszą najniższe koszty alternatywne w porównaniu z innymi narodami.

• Ricardo zasugerował, że o wartości towaru decydują roboczogodziny zainwestowane w jego produkcję.

• Ricardo jest najbardziej znany ze swoich teorii przewagi komparatywnej, rent ekonomicznych i pracy teorii wartości.

• David Ricardo był klasycznym ekonomistą, który opracował kilka kluczowych teorii, które pozostają wpływowe w ekonomii.

• Ricardo był odnoszącym sukcesy inwestorem i członkiem parlamentu, który zaczął pisać o ekonomii po odejściu na emeryturę ze swojej fortuny.

FAQ

Jaka jest teoria ekonomiczna Davida Ricardo?

David Ricardo, chociaż dobrze znany ze swojego ogromnego wkładu w ekonomię, jest najbardziej znany z opracowania teorii ekonomicznej przewagi komparatywnej. Przewaga komparatywna zakłada, że w przypadku handlu międzynarodowego kraje najbardziej odnoszą korzyści z produkcji towarów o niskich kosztach alternatywnych produkcji.

Co David Ricardo wniósł do ekonomii?

Wkład Davida Ricardo w ekonomię jest niezmierzony, ale jest on wysoko ceniony za jego wkład w główne teorie, takie jak prawo malejących przychodów, przewaga komparatywna, teoria rent i laborystyczna teoria wartości. Zgodnie z teorią malejących stóp zwrotu, Ricardo i inni ekonomiści sugerują, że po osiągnięciu idealnego punktu produkcji dodanie dodatkowej jednostki spowoduje mniejsze wzrosty produkcji. Ricardo sugeruje, w teorii przewagi komparatywnej, że narody radzą sobie lepiej, gdy koncentrują się na wytwarzaniu towarów o najniższych kosztach alternatywnych produkcji. Laborystyczna teoria wartości stwierdza, że wartość dobra mierzy się liczbą godzin pracy potrzebnych do jego wyprodukowania, a nie kwotą płaconą za pracę. Ricardo jest również powszechnie znany z wprowadzenia koncepcji czynszów. W swojej teorii czynszów twierdził, że właściciele aktywów czerpią narosłe korzyści tylko ze względu na swoje prawa własności.

O czym argumentował David Ricardo w swojej teorii żelaznego prawa płac?

David Ricardo argumentował, że próby podniesienia lub poprawy płac pracowników są bezcelowe, ponieważ z czasem pensje wracają do poziomu minimum egzystencji lub oscylują wokół niego.