Ekonomia szczęścia

Czym jest ekonomia szczęścia?

Ekonomia szczęścia jest formalnym, akademickim studium związku między indywidualną satysfakcją a kwestiami ekonomicznymi, takimi jak zatrudnienie i bogactwo.

Zrozumienie ekonomii szczęścia

Tam, gdzie standardowa ekonomia opiera się na pomiarach dochodu i konsumpcji lub innych zaobserwowanych zachowań, aby zademonstrować niezmierzoną koncepcję użyteczności lub zaspokojenia materialnych potrzeb i potrzeb, ekonomia szczęścia wykorzystuje ankiety i powiązane metody, aby nakłonić ludzi do bezpośredniego ujawnienia ich poziomu zadowolenia. Ekonomia szczęścia opiera się na analizie ekonometrycznej,. aby odkryć, które czynniki mogą poprawić lub obniżyć ludzkie samopoczucie i jakość życia.

Ekonomia szczęścia to stosunkowo nowa gałąź badań. Ekonomia głównego nurtu od dawna opiera się na koncepcji użyteczności,. radości, której ludzie doświadczają z zaspokajania pragnień i potrzeb. Ponieważ jednak subiektywne, wewnętrzne doświadczenie szczęścia, radości lub odczuwanego niepokoju nie może być bezpośrednio obserwowane lub mierzone przez zewnętrznego obserwatora, ekonomiści polegają na obserwacji ludzkich działań, aby ujawnić, co daje użyteczność.

Aby zmierzyć tę użyteczność, ekonomiści używają różnych obserwowalnych wskaźników, głównie cen rynkowych w kategoriach pieniądza, aby wskazać, jakiej użyteczności ludzie doświadczają z różnych dóbr lub działań ekonomicznych. Podstawowa idea polega na tym, że mierzenie ilości pieniędzy, które ludzie są gotowi zapłacić lub przyjąć za różne towary i usługi na rynku, pokazuje ilość użyteczności, jakiej oczekują od tych rzeczy. Oznacza to również, że ekonomiści często używają wskaźników, takich jak dochód danej osoby lub całkowita konsumpcja, aby wskazać ich całkowitą użyteczność.

Ekonomia szczęścia jest próbą przezwyciężenia pewnych niedociągnięć tego tradycyjnego podejścia poprzez bardziej bezpośredni pomiar użyteczności lub szczęścia. Jedną z głównych wad tradycyjnej teorii użyteczności jest to, że ponieważ opiera się ona na obserwowanych cenach rynkowych, ilościach i dochodach, nie może wyjaśnić przyjemności, jaką ludzie czerpią z towarów, usług, działań lub udogodnień, które występują poza rynkami.

Oznacza to, że wpływ na ludzkie szczęście wszystkiego, co nie jest lub nie może być przedmiotem obrotu na rynku, będzie w najlepszym razie trudny lub niemożliwy do zmierzenia. Zakłada również, że obserwowane ceny rynkowe i ilości obejmują pełną wartość tych towarów i usług, które są przedmiotem obrotu na rynkach, co nie zawsze ma miejsce. Ci, którzy studiują ekonomię szczęścia, twierdzą, że konieczne jest zbadanie czynników wpływających na jakość życia, poza typowymi obszarami studiów ekonomicznych, takimi jak dochód i bogactwo.

Ekonomia szczęścia stara się przezwyciężyć te problemy głównie poprzez proszenie ludzi o wypełnienie ankiet, które bezpośrednio proszą ludzi o uszeregowanie lub ocenę szczęścia, które otrzymują, lub o ujawnienie, ile mogą być skłonni zapłacić lub zaakceptować za rzeczy, które nie mają wyraźnych cen rynkowych. Analizują również wskaźniki śledzące jakość życia w różnych krajach, koncentrując się na takich czynnikach, jak dostęp do opieki zdrowotnej, średnia długość życia, poziom alfabetyzacji, wolność polityczna, produkt krajowy brutto (PKB) na mieszkańca,. koszty życia, wsparcie społeczne i zanieczyszczenie. poziomy.

Ważne

Zbieranie danych na temat szczęścia może służyć wielu celom, w tym pomaganiu rządom w opracowywaniu lepszych polityk publicznych.

Wskaźniki ekonomii szczęścia

pojawiło się wiele wskaźników ekonomii szczęścia . Do najczęstszych należą wskaźniki szczęścia krajowego brutto (GDH) i szczęścia, które mają na celu śledzenie dobrostanu ludzi mieszkających w kilku krajach na świecie.

Według raportu World Happiness z 2021 r. najszczęśliwsze kraje to:

1. Finlandia

2. Islandia

3. Dania

4. Szwajcaria

5. Holandia

6. Szwecja

7. Niemcy

8. Norwegia

9. Nowa Zelandia

10. Austria

Europa, w której znajduje się większość krajów na szczycie listy 2021, jest szczególnie zaangażowana w ekonomię szczęścia. Regionalna Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) gromadzi dane na temat ekonomii szczęścia i klasyfikuje 35 krajów członkowskich w oparciu o takie czynniki, jak mieszkalnictwo, dochód, zatrudnienie, edukacja, środowisko, zaangażowanie obywatelskie i zdrowie.

Krytyka ekonomii szczęścia

Ekonomia szczęścia ma kilka głównych problemów związanych z teorią, metodą i zastosowaniem. Ekonomiści tradycyjnie unikali metod badań ankietowych jako niewiarygodnych. Wiadomo, że ankiety są podatne na liczne uprzedzenia. Po pierwsze, respondenci mogą odpowiedzieć na ankietę w dowolny sposób, bez żadnych rzeczywistych konsekwencji lub wymaganych kompromisów, co często prowadzi do paradoksalnych wyników.

Klasycznym przykładem jest to, że respondenci ankiety rutynowo odpowiadają, że popierają zwiększenie całkowitych wydatków na usługi publiczne, a także, że sprzeciwiają się podwyżkom podatków, aby pokryć te zwiększone wydatki. Mierząc użyteczność poprzez obserwowane zjawiska rynkowe, w których ludzie mają prawdziwą skórę w grze i muszą uznać niedobór i dokonywać kompromisów, tradycyjne podejście ekonomiczne pozwala uniknąć tego rodzaju problemów.

Wyniki badań nad ekonomią szczęścia często okazują się zbędne lub powielają prosty pomiar dobrobytu ludzi za pomocą bardziej obiektywnych miar, takich jak dochód, PKB per capita lub bezpośrednia obserwacja jakości instytucji ekonomicznych. Badania ekonomii szczęścia generalnie wykazały, że ludzie w bogatszych krajach z wysokiej jakości instytucjami są zwykle szczęśliwsi niż ludzie w krajach mniej zamożnych i biedniejszych. Proste porównanie deklarowanego zadowolenia z życia i realnego PKB per capita pokazuje silną, pozytywną korelację, która jest spójna w czasie. Sugeruje to, że zwykłe odwoływanie się do PKB na mieszkańca już mierzy szczęście, a próby bezpośredniego pomiaru szczęścia są stratą czasu.

Te i inne krytyki prowadzą wielu ekonomistów do postrzegania ekonomii szczęścia jako gorszego sposobu mierzenia ludzkiego dobrobytu w porównaniu z ustalonymi metodami.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Do głównych stosowanych narzędzi należą ankiety i wskaźniki śledzące, co różne gospodarki oferują swoim mieszkańcom.

• Ekonomia szczęścia opiera się na analizie ekonometrycznej, aby odkryć, które czynniki mogą zwiększać lub zmniejszać ludzkie samopoczucie i jakość życia.

• Ekonomia szczęścia to formalne akademickie studium związku między indywidualną satysfakcją a kwestiami ekonomicznymi, takimi jak zatrudnienie i bogactwo.

• Ekonomia szczęścia ma kilka niedociągnięć, które skłaniają wielu ekonomistów do kwestionowania jej wartości w stosunku do uznanych metod badań ekonomicznych.