Strzała Kennetha
Kim był Kenneth Arrow?
Kenneth Arrow (1921-2017) był amerykańskim ekonomistą neoklasycznym , który wraz z Johnem Hicksem w 1972 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii za wkład w analizę równowagi ogólnej i ekonomię dobrobytu.
Badania Arrowa obejmowały również między innymi teorię wyboru społecznego, teorię wzrostu endogenicznego, zbiorowe podejmowanie decyzji, ekonomię informacji oraz ekonomię dyskryminacji rasowej.
Zrozumienie Kennetha Arrowa
Urodzony w Nowym Jorku w 1921 roku, Kenneth Arrow wykładał na Uniwersytecie Stanforda, Harvardzie i Uniwersytecie Chicago. Uzyskał doktorat. z Columbia University, z rozprawą omawiającą jego twierdzenie o nazwie Ogólne twierdzenie o niemożliwości. Arrow stwierdził w tym twierdzeniu, że wyniki nie mogą być sprawiedliwie rozstrzygnięte podczas wyborów. A to dlatego, że, jak stwierdził, idealne metody głosowania nie istnieją, gdy jest więcej niż dwóch kandydatów starających się spełnić określone kryteria.
Arrow określił kryteria w następujący sposób:
Niedyktatura: Jedna osoba nie powinna być czynnikiem decydującym. Oznacza to, że należy wziąć pod uwagę wszystkie życzenia.
Suwerenność jednostki: Wyborcy powinni mieć możliwość dokonywania wyborów w dowolny sposób. Powinni również być w stanie ocenić, czy czują się niezdecydowani lub czy jest remis.
Jednomyślność: Jeśli każda osoba woli jednego kandydata od drugiego, ranking grupowy powinien działać tak samo.
Wolność i niezależność od nieistotnych alternatyw: Jeśli jedna opcja zostanie usunięta, wyniki dla pozostałych nie powinny się zmienić. Jeśli więc pierwszy kandydat prowadzi, a trzeci odpadnie, pierwszy kandydat nadal powinien wyprzedzać drugiego.
Wyjątkowość rangi grupy: Niezależnie od preferencji wynik powinien być taki sam.
Zastosowanie ogólnego twierdzenia o niemożliwości Arrowa wykroczyło poza demokrację i wyniki wyborów. Wykorzystywano go zarówno w ekonomii dobrobytu, jak i sprawiedliwości (społecznej) i powiązano z paradoksem liberalnym, który został opracowany przez ekonomistę Amartyę Sena. Według Sena i jego paradoksu, generalnie istnieje konflikt między dystrybucją towarów i usług w społeczeństwo i wolność jednostki, ponieważ obie nie mogą istnieć jednocześnie.
Arrow opublikował później książkę na ten sam temat. Arrow jest również znany jako jeden z pierwszych ekonomistów, który rozpoznał tak zwaną krzywą uczenia się.
Dziedzictwo Kennetha Arrowa
Teoretyczne spostrzeżenia Arrowa udowodniły swoją wagę na przestrzeni dziesięcioleci, ale twierdził on, że jego wnioski dotyczące funkcjonowania konkurencyjnych rynków są prawdziwe tylko przy idealnych – to znaczy nierealistycznych – założeniach. Założenia te wykluczały istnienie efektów stron trzecich. Przykładem takiego efektu byłby pomysł, że sprzedaż produktu przez Harry'ego Joe nie wpłynie na samopoczucie Sally. Jednak ten pomysł jest rutynowo naruszany w realnym świecie, m.in. poprzez sprzedaż produktów, które szkodzą środowisku.
Późniejsze badania Arrowa przełożyły proste idee na elegancką matematykę, którą inni ekonomiści rozwinęli w nieoczekiwanych kierunkach. Jednym z tych pojęć było „uczenie się przez działanie”, pomysł, który Arrow zbadał na początku lat sześćdziesiątych. Podstawowa idea polegała na tym, że im więcej firma produkowała, tym była mądrzejsza. Kilkadziesiąt lat później ekonomiści włączyli tę ideę do wyrafinowanych teorii „wzrostu endogenicznego”, według których wzrost gospodarczy zależy od polityki wewnętrznej firmy, która promuje innowacje i edukację.
Kenneth Arrow zmarł 21 lutego 2017 r.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Arrow otrzymał Nagrodę Nobla w 1972 roku za pracę z zakresu równowagi ogólnej i ekonomii dobrobytu.
Kenneth Arrow był neoklasycznym ekonomistą znanym z szerokiego wkładu w teorię mikroekonomiczną i makroekonomiczną.
Do głównych wkładów Arrowa w teorię ekonomii należą postępy w teorii wyboru społecznego, w szczególności twierdzenie Arrowa o niemożliwości.