John R. Hicks

John Richard Hicks był brytyjskim neokeynesowskim ekonomistą. Hicks urodził się w Wielkiej Brytanii w 1904 roku i studiował na Uniwersytecie Oksfordzkim, gdzie również wykładał. W trakcie swojej kariery Hicks stał się znany ze swojego wkładu w ekonomię pracy, teorię użyteczności i cen, makroekonomię i ekonomię dobrobytu. Otrzymał w 1972 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii, dzieląc ją z Kennethem Arrowem za rozwój teorii równowagi ogólnej i teorii dobrobytu.

Klucz na wynos

• John R. Hicks był neokeynesowskim ekonomistą.

• Zasłynął z szerokiego wkładu w teorię mikroekonomiczną i makroekonomiczną.

• Jego główne wkłady w teorię ekonomii obejmują postępy w mikroekonomicznej teorii cen i użyteczności, test kompensacyjny Hicksa w ekonomii dobrobytu oraz model IS-LM w makroekonomii.

• Hicks otrzymał Nagrodę Nobla w 1972 roku za pracę w zakresie równowagi ogólnej i ekonomii dobrobytu.

• Hicks urodził się w 1904 roku i zmarł w wieku 85 lat w 1989 roku.

Wczesne życie i edukacja

John R. Hicks urodził się w Wielkiej Brytanii w Warwick 8 kwietnia 1904 roku. W latach 1917-1926 studiował w Clifton College i Oxford University, gdzie koncentrował się na ekonomii, matematyce, filozofii i polityce.

Po ukończeniu studiów wykładał w London School of Economics and Political Science w latach 1926-1935. Wykładał także na Cambridge University i University of Manchester przed powrotem do Oksfordu w 1946 roku.

Hicks ożenił się z ekonomistką Ursulą Webb w 1935 roku. Para nie miała dzieci. Został pasowany na rycerza w 1964 za pracę w ekonomii i otrzymał Nagrodę Nobla w 1972. Hicks zmarł 20 maja 1989 r.

Żona Hicksa, Ursula Webb, była jedną z założycielek Przeglądu Studiów Ekonomicznych. Czasopismo naukowe powstało w 1933 roku dla młodych ekonomistów.

Wybitne osiągnięcia

Podczas swojej kariery Hicks wniósł kilka ważnych wkładów do teorii ekonomii. Wkład ten obejmował zarówno fundamentalną neoklasyczną teorię cen, jak i modelowanie makroekonomiczne.

Honory i nagrody

Hicks otrzymał Nagrodę Nobla w 1972 roku. Dzielił ten zaszczyt z Kennethem J. Arrowem, innym neoklasycznym ekonomistą. Ich praca nad ogólną analizą równowagi i ekonomią dobrobytu przyniosła im nagrodę. Zanim otrzymał Nagrodę Nobla, Hicks został pasowany na rycerza w 1964 roku. Otrzymał również szereg honorowych stopni doktora na kilku uniwersytetach w Wielkiej Brytanii

Opublikowane prace

Pierwsza książka Hicksa, Teoria płac, rozwinęła mikroekonomię ustalania płac na konkurencyjnych i regulowanych rynkach pracy. W tej pracy wprowadził koncepcję elastyczności substytucji między kapitałem a pracą, która stała się jego podstawą do zakwestionowania teorii Karola Marksa,. argumentując, że oszczędzający pracę postęp technologiczny niekoniecznie zmniejsza udział pracy w dochodach. Książka ta stała się na dziesięciolecia standardowym podręcznikiem ekonomii pracy.

W swoich wczesnych pracach i swojej drugiej książce Wartość i kapitał rozwinął teorię użyteczności i ceny, wprowadzając krzywą skompensowanego popytu według Hicksa. Zbadał również koncepcję dóbr złożonych w celu uproszczenia modelowania popytu wraz z badaniem efektu dochodowego i efektu substytucji.

Hicks rozwinął również mikroekonomiczną analizę interakcji w wartości i kapitale między rynkami poprzez sformalizowanie modelu statyki porównawczej i wprowadził teorię równowagi ogólnej Walrasa do świata anglojęzycznego. Modele te pokazują, w jaki sposób zmiany na rynkach wpływają na warunki na innych rynkach oraz jak wszystkie poszczególne rynki w gospodarce oddziałują, aby uzyskać ogólną równowagę dla wszystkich rynków.

Dziedzictwo

Hicks jest dobrze znany z czterech głównych wkładów w dziedzinę ekonomii. Jego pierwszym jest elastyczność substytucji. Posłużono się nim do wykazania, że procesy oszczędzania pracy nie mają bezpośredniego wpływu na zmniejszenie udziału dochodu narodowego.

Model IS-LM Hicksa sformalizował keynesowską teorię makroekonomiczną, aby pokazać, w jaki sposób gospodarka może być w równowadze z niepełnym zatrudnieniem. Model IS-LM przedstawia równowagę makroekonomiczną jako produkt interakcji rynków finansowych i rynków dóbr realnych. Model ten jest powszechnym narzędziem szkolnym w makroekonomii i jest czasami używany do oceny polityki stabilizacji makroekonomicznej, a także wahań koniunktury.

Jego książka Wartość i kapitał, która została opublikowana w 1939 roku, jest powszechnie uważana za jego trzecie wielkie osiągnięcie w ekonomii. Modele cen i użyteczności Hicksa, które przedstawił w swojej książce, matematycznie pokazują, w jaki sposób preferencje konsumentów, zmiany cen i dochód oddziałują na kształt popytu na towary i nadal są wykorzystywane jako podstawowe elementy teorii cen w mikroekonomice.

W ekonomii dobrobytu Hicks jest dobrze znany ze swojej zasady kompensacji Hicksa, znanej również jako efektywność Hicksa. Koncepcja ta może służyć jako kryterium oceny kosztów i korzyści zmian w gospodarce i polityce gospodarczej poprzez porównanie strat przegranych z zyskami zwycięzców.

Podsumowanie

John R. Hicks jest często uważany za jednego z najbardziej wpływowych ekonomistów XX wieku. Przypisuje mu się znaczący wkład w kilka dziedzin tej dziedziny, w tym ekonomię pracy i ekonomię dobrobytu. Ale to jego praca z Kennethem Arrowem dotycząca teorii równowagi ogólnej i teorii dobrobytu przyniosła tym dwóm mężczyznom Nagrodę Nobla w 1972 roku.

FAQ

Jaki był model IS-LM Johna R. Hicksa?

Model IS-LM Hicksa ma na celu pokazanie relacji między rynkiem dóbr ekonomicznych a funduszami pożyczkowymi, znanym również jako rynek pieniężny. Pierwszy z nich nazywa się IS (lub oszczędnościami inwestycyjnymi), podczas gdy drugi jest znany jako LM. Model jest przedstawiony na wykresie, gdzie IS i LM przecinają się w punkcie, w którym pomiędzy równowagą krótkookresową a stopami procentowymi i produkcją. Jest często używany do podkreślenia, w jaki sposób zmiany preferencji rynkowych wpływają na równowagę stóp procentowych i PKB.

Dlaczego John R. Hicks zdobył Nagrodę Nobla?

John Hicks zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii w 1972 wraz z Kennethem J. Arrowem. Obaj ekonomiści otrzymali nagrodę za pracę nad analizą równowagi ogólnej i ekonomią dobrobytu.

Z czego znany jest John R. Hicks?

John R. Hicks jest najbardziej znany ze znaczących prac w dziedzinie ekonomii i jest uważany za jednego z najbardziej wpływowych ekonomistów XX wieku. Jego główne osiągnięcia obejmują jego wkład w ekonomię pracy, teorię użyteczności i cen oraz makroekonomię. Poczynił również wielkie postępy w swoich teoriach dotyczących ekonomii dobrobytu. Hicks otrzymał Nagrodę Nobla wraz z Kennethem Arrowem za pracę nad teorią równowagi ogólnej i teorią dobrobytu.