Redenominacja

Co to jest denominacja?

Redenominacja to ponowna kalibracja waluty danego kraju, zwykle z powodu hiperinflacji i dewaluacji waluty,. w wyniku której stara waluta jest wymieniana na nową po stałym kursie.

Zrozumienie denominacji

Chociaż znaczna inflacja jest głównym powodem denominacji waluty przez dany kraj, inne powody to dziesiętność lub przystąpienie do unii walutowej. Kiedy następuje denominacja, stare banknoty i monety są zazwyczaj wycofywane z obiegu i emitowana jest nowa waluta. Czasami stara waluta nadal krąży po stałej wartości w stosunku do nowych banknotów.

Kiedy następuje denominacja, dla nowych banknotów i monet ustalana jest nowa wartość. Na przykład w 2006 roku Zimbabwe dokonało denominacji swojej waluty po kursie 1000 starych zimbabweńskich dolarów na jednego nowego dolara zimbabwe.

Kiedy w grę wchodzi hiperinflacja, denominacja staje się konieczna, ponieważ wymaga zbyt wielu starych banknotów, aby ułatwić handel. Małe rachunki zasadniczo stają się bezużyteczne, jeśli potrzebujesz ich beczki, aby kupić bochenek chleba.

Do denominacji może również dojść, gdy kraj przystępuje do unii walutowej, takiej jak strefa euro,. i zaczyna używać waluty takiej jak euro zamiast własnej. Kiedy w 1999 r. wprowadzono euro, kraje członkowskie po raz pierwszy zastosowały nową walutę w płatnościach elektronicznych i księgowości. Następnie w 2002 r. przeszli z krajowych banknotów i monet na euro.

Proces ten jest w rzeczywistości denominacją, ponieważ zmienia się wartość krajowych banknotów. Na przykład funt irlandzki został przeliczony po kursie 0,787564 funta za euro.

Początkowo euro w 1999 r. przyjęło 12 krajów, przy czym marka niemiecka (DEM),. peseta hiszpańska i frank francuski (F) były jednymi z największych walut wycofanych z obiegu. Od 2021 r. 19 krajów używa euro.

Przykład denominacji

Prawdopodobnie najsłynniejszą denominacją był dolar Zimbabwe, który krążył w banknotach o wartości 100 bilionów dolarów – największy nominał waluty, jaki kiedykolwiek wyemitowano – dzięki rocznej stopie inflacji przekraczającej 231 milionów procent.

Rząd Zimbabwe kilkakrotnie dokonywał denominacji swojej waluty, począwszy od 2006 roku. W tym samym roku rozpoczęto pierwszą reformę walutową tego kraju w celu powstrzymania inflacji. Dolar Zimbabwe był denominowany w stosunku 1000 do jednego.

Ale inflacja pozostała na astronomicznym poziomie. Aby dotrzymać kroku, w 2007 r. wprowadzono banknot o wartości 750 000 zł. Na początku 2008 r. banknoty były w obiegu o nominałach 1 mln zł, 5 mln zł i 10 mln zł. Te kwoty nominalne szybko zostały przyćmione przez serię coraz większych nowych rachunków. W lipcu 2008 r. rząd wyemitował banknot o wartości 100 miliardów dolarów, za który w tym czasie można było kupić około trzech jaj.

Zimbabwe przechodziło liczne redonimacje walut, próbując powstrzymać inflację przed formalnym porzuceniem dolara Zimbabwe w 2015 roku.

W sierpniu 2008 r. rząd rozpoczął kolejną denominację. Stare banknoty można wymieniać na nowe w stosunku 10 miliardów do jednego. Inflacja nadal nie słabła, a nowe emisje waluty o oszałamiającej wartości nominalnej nadal pojawiały się. W styczniu 2009 r. wyemitowano banknoty o wartości 10 bilionów dolarów, 20 bilionów dolarów, 50 bilionów dolarów i 100 bilionów dolarów.

W lutym 2009 r. rząd dokonał trzeciej denominacji. Starą walutę można było wymienić na nową w stosunku jeden bilion do jednego. Do tego czasu większość ludzi porzuciła dolara Zimbabwe na rzecz dolara amerykańskiego i południowoafrykańskiego randa (ZAR).

Zimbabwe przyjęło system wielowalutowy i dolaryzację w 2009 roku. W 2015 roku kraj formalnie zrezygnował z dolara Zimbabwe. Konta bankowe o wartości do 175 biliardów dolarów otrzymały stałą płatność w wysokości 5 dolarów. Konta bankowe z kwotami przekraczającymi 175 biliardów dolarów otrzymywały 1 USD za każde posiadane 35 biliardów dolarów.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Hiperinflacja, dziesiętność lub wejście kraju do unii walutowej to tylko niektóre z powodów, dla których waluta może podlegać denominacji.

• Redenominacja ma miejsce, gdy wartość waluty jest ponownie kalibrowana z powodu znacznej zmiany siły nabywczej waluty.

• W przypadku denominacji stare banknoty są wymieniane na nowe po stałym kursie wymiany.