Reaganomik
Apakah Reaganomics?
Reaganomics ialah istilah popular merujuk kepada dasar ekonomi Ronald Reagan, presiden AS ke-40 (1981–1989). Dasarnya memerlukan pemotongan cukai yang meluas, mengurangkan perbelanjaan sosial, meningkatkan perbelanjaan ketenteraan, dan penyahkawalseliaan pasaran domestik. Dasar ekonomi ini diperkenalkan sebagai tindak balas kepada tempoh stagflasi ekonomi yang berpanjangan yang bermula di bawah Presiden Gerald Ford pada tahun 1976.
Memahami Reaganomics
Istilah Reaganomics digunakan oleh kedua-dua penyokong dan pengkritik dasar Reagan. Reaganomik sebahagiannya berdasarkan prinsip ekonomi bahagian penawaran dan teori trickle-down. Teori-teori ini berpandangan bahawa pengurangan cukai, terutamanya untuk syarikat, menawarkan cara terbaik untuk merangsang pertumbuhan ekonomi. Ideanya ialah jika perbelanjaan syarikat dikurangkan, penjimatan "meleleh ke bawah" ke seluruh ekonomi, memacu pertumbuhan. Sebelum menjadi naib presiden Reagan, George HW Bush mencipta istilah "ekonomi voodoo" sebagai sinonim yang dicadangkan untuk Reaganomics.
Objektif Reaganomik
Ketika Reagan memulakan penggal pertamanya dalam jawatan, negara mengalami beberapa tahun stagflasi, di mana inflasi yang tinggi disertai dengan pengangguran yang tinggi. Untuk melawan inflasi yang tinggi, Lembaga Rizab Persekutuan telah meningkatkan kadar faedah jangka pendek, yang hampir mencapai kemuncaknya pada tahun 1981. Reagan mencadangkan dasar ekonomi serampang empat mata yang bertujuan untuk mengurangkan inflasi dan merangsang pertumbuhan ekonomi dan pekerjaan:
Mengurangkan perbelanjaan kerajaan untuk program domestik
Kurangkan cukai untuk individu, perniagaan dan pelaburan
Mengurangkan beban peraturan mengenai perniagaan
Menyokong pertumbuhan wang yang lebih perlahan dalam ekonomi
Faktor Reaganomik
Sebagai seorang yang percaya dalam ekonomi dari segi penawaran,. Reagan menganggap campur tangan kerajaan sebagai peredam pertumbuhan ekonomi, mengurangkan insentif ekonomi dan memesongkan isyarat pasaran. Bagi membersihkan medan untuk pasaran bebas, beliau mencadangkan beberapa langkah yang direka untuk mengurangkan campur tangan kerajaan dan memudahkan urusan perniagaan.
Pemotongan Perbelanjaan Program Dalam Negeri
Selaras dengan syak wasangkanya terhadap campur tangan kerajaan, Reagan memotong atau mengurangkan pembiayaan kepada pelbagai program kebajikan domestik, termasuk Keselamatan Sosial, Medicaid, Setem Makanan, pendidikan dan program latihan pekerjaan. Dalam langkah yang sangat kontroversial, beliau juga mengarahkan Pentadbiran Keselamatan Sosial untuk mengetatkan penguatkuasaan ke atas penerima kurang upaya, menamatkan faedah untuk lebih daripada sejuta penerima.
Mengurangkan Cukai Korporat, Individu dan Pelaburan
Pada tahun pertama jawatan presidennya, Reagan menurunkan cukai dengan ketara. Cukai pendapatan pada kurungan cukai marginal teratas turun daripada 70% kepada 50%, bersama-sama dengan pemotongan mendadak kepada cukai korporat dan harta pusaka. Sebahagian daripada pemotongan ini sebahagiannya telah diterbalikkan oleh undang-undang kemudian. Satu lagi pembaharuan cukai telah diluluskan pada tahun 1986, mengurangkan kedua-dua bilangan kurungan cukai dan kadar cukai marginal tertinggi.
Matlamat pembaharuan ini bukan sahaja untuk mengurangkan beban cukai, tetapi juga untuk memudahkan kod cukai. Beberapa pembaharuan Reagan menghapuskan hapus kira, pengecualian dan kelemahan lain untuk perniagaan yang digemari. Mereka juga mengubah cara syarikat mengambil kira perbelanjaan, dengan itu menggalakkan mereka untuk melabur dalam peralatan.
Peraturan Kerajaan Menurun
Untuk memulihkan isyarat pasaran dalam ekonomi, Reagan mengalih keluar kawalan harga minyak dan gas, mengurangkan sekatan ke atas industri perkhidmatan kewangan dan melonggarkan penguatkuasaan Akta Udara Bersih. Jabatan Dalam Negeri juga membuka kawasan tanah awam yang luas untuk penggerudian minyak.
Pertumbuhan Wang Lebih perlahan
Sebagai presiden, Reagan menggalakkan Rizab Persekutuan untuk mengetatkan bekalan wang, yang telah memulakan penguncupan tiga tahun semasa tempoh Presiden Carter. Penguncupan itu bertujuan untuk mengurangkan inflasi, yang telah mencapai angka dua digit pada permulaan jawatan presiden Reagan.
Petua
Beberapa penyahkawalseliaan dan pembaharuan monetari yang dikaitkan dengan Ronald Reagan sebenarnya telah dimulakan di bawah Presiden Carter. Setakat dasar ini konsisten dengan pandangan dunia laissez-faire Reagan, ia biasanya disertakan dengan "Reaganomics."
Reaganomik dalam Tindakan
Walaupun Reagan mengurangkan perbelanjaan domestik, ia lebih daripada diimbangi oleh peningkatan perbelanjaan ketenteraan, mewujudkan defisit bersih sepanjang dua penggalnya. Kadar cukai marginal atas pendapatan individu dikurangkan kepada 28% daripada 70%, dan kadar cukai korporat dikurangkan daripada 48% kepada 34%. Reagan meneruskan pengurangan peraturan ekonomi yang bermula di bawah Presiden Jimmy Carter dan menghapuskan kawalan harga minyak dan gas asli, perkhidmatan telefon jarak jauh dan televisyen kabel. Dalam penggal kedua, Reagan menyokong dasar monetari yang menstabilkan dolar AS berbanding mata wang asing.
Menjelang penghujung penggal kedua Reagan, hasil cukai yang diterima oleh kerajaan AS meningkat kepada $909 bilion pada tahun 1988 daripada $517 bilion pada tahun 1980. Inflasi dikurangkan kepada 4%, dan kadar pengangguran jatuh di bawah 6%. Walaupun ahli ekonomi dan ahli politik terus berhujah mengenai kesan Reaganomics, ia membawa kepada salah satu tempoh kemakmuran terpanjang dan terkuat dalam sejarah Amerika. Antara 1982 dan 2000, Dow Jones Industrial Average (DJIA) berkembang hampir 14 kali ganda, dan ekonomi menambah 40 juta pekerjaan baharu.
Kesan Jangka Panjang Reaganomics
Ahli ekonomi kekal berbelah bahagi mengenai kesan jangka panjang dasar Reagan. Tidak mengejutkan, pakar yang paling menyukai dasar laissez-faire juga mempunyai ulasan yang paling menguntungkan. "Dari Disember 1982 hingga Jun 1990, Reaganomics mencipta lebih 21 juta pekerjaan—lebih banyak pekerjaan daripada yang telah ditambah sejak itu," tulis Arthur Laffer, yang kerjanya sangat mempengaruhi pemotongan cukai Reagan. Laffer juga menyatakan penurunan dalam aktiviti mogok, liabiliti Keselamatan Sosial dan pasaran saham yang "melalui bumbung."
Yang lain kurang disenangi. Pemenang Nobel Paul Krugman memperkecilkan kejayaan dasar Reagan. "Ya, terdapat ledakan pada pertengahan 1980-an, kerana ekonomi pulih daripada kemelesetan yang teruk," tulis Krugman dalam New York Times. "Tetapi sementara orang kaya menjadi lebih kaya, terdapat sedikit peningkatan ekonomi yang berterusan untuk kebanyakan rakyat Amerika. Menjelang akhir 1980-an, pendapatan kelas pertengahan hampir tidak lebih tinggi daripada mereka sedekad sebelumnya dan kadar kemiskinan sebenarnya telah meningkat."
Di samping itu, banyak akibat era Reagan tidak akan benar-benar difahami sehingga akhir jawatan presiden Reagan. Sebagai contoh, penyahkawalseliaan industri perkhidmatan kewangan akan memainkan peranan utama dalam krisis Simpanan dan Pinjaman,. serta kejatuhan kewangan pada tahun 2008.
Daya Maju Reaganomics Hari Ini
Terdapat ramai orang yang percaya bahawa dasar yang sama yang ditetapkan oleh Reagan pada tahun 1980-an boleh membantu ekonomi Amerika hari ini. Tetapi pengkritik membantah, mengatakan bahawa kami tidak berada dalam situasi yang sama dan mana-mana aplikasi sebenarnya boleh mempunyai kesan sebaliknya. Reagan memotong cukai individu apabila mereka 70%, jauh berbeza daripada kedudukan mereka hari ini. Dan pemotongan cukai lebih jauh lagi boleh mengakibatkan penurunan hasil bagi kerajaan.
Soalan Lazim Reaganomics
Apa Yang Reaganomics Lakukan?
Reaganomics mengurangkan cukai ke atas individu dan perniagaan, serta memotong peraturan persekutuan dan program sosial domestik.
Apakah Matlamat Reaganomik?
Reaganomics berusaha untuk mengurangkan kos menjalankan perniagaan, dengan mengurangkan beban cukai, melonggarkan peraturan dan kawalan harga, dan memotong program perbelanjaan domestik. Reagan juga berusaha untuk mengurangkan inflasi dengan mengetatkan bekalan wang.
Apakah Bahagian Utama Reaganomik?
Empat tiang utama Reaganomics ialah pemotongan cukai, penyahkawalseliaan, pemotongan perbelanjaan sosial domestik dan pengurangan inflasi.
Adakah Reagan Pernah Kata Trickle Down?
Walaupun tiada rekod Presiden Reagan menggunakan frasa "trickle-down", falsafah ekonominya sejajar rapat dengan idea bahawa dasar mesra perniagaan akhirnya akan memberi manfaat kepada keseluruhan ekonomi. Dengan mengurangkan cukai ke atas golongan kaya, Reagan berharap faedahnya akan "meleleh ke bawah" dalam bentuk peningkatan pengangguran dan aktiviti perniagaan.
Adakah Trickle Down Economics Benar-benar Berfungsi?
Walaupun ahli ekonomi kekal berbelah bahagi mengenai pelbagai elemen Reaganomics, cadangan bahawa kekayaan akan "menurun" setakat ini masih tidak direalisasikan. Sebaliknya, kajian ekonomi mendapati bahawa pemotongan cukai, seperti yang digubal oleh Reagan, cenderung untuk meningkatkan ketidaksamaan ekonomi dan bukannya mengurangkannya.
Garisan bawah
Reaganomics dianggap sebagai pendekatan yang masuk akal terhadap persepsi stagflasi dan peraturan berlebihan yang berlaku pada penghujung jawatan presiden Carter. Dengan mengurangkan perbelanjaan dan cukai kerajaan, serta memudahkan urusan perniagaan, Presiden Reagan berharap dapat memberi insentif kepada aktiviti ekonomi dan mengurangkan pergantungan kepada negara berkebajikan.
Dasar-dasar ini telah diberi ganjaran oleh pengurangan inflasi, peningkatan pekerjaan, dan revolusi keusahawanan yang kemudiannya menjadi sinonim dengan tahun 1980-an. Walau bagaimanapun, beberapa janji Reaganomics tidak menjadi kenyataan. Defisit persekutuan meningkat, dan jurang kekayaan yang meningkat menyebabkan rakyat Amerika termiskin dalam keadaan lebih teruk.
Sorotan
Di bawah pentadbiran Presiden Reagan, kadar cukai marginal menurun, hasil cukai meningkat, inflasi menurun, dan kadar pengangguran jatuh.
Reaganomics merujuk kepada dasar ekonomi yang dimulakan oleh bekas Presiden Ronald Reagan.
Sebagai presiden, Reagan melaksanakan pemotongan cukai, mengurangkan perbelanjaan sosial, meningkatkan perbelanjaan ketenteraan dan penyahkawalseliaan pasaran.
Reaganomik dipengaruhi oleh teori trickle-down dan ekonomi dari segi penawaran.
Persepsi semasa Reaganomik bercampur-campur. Walaupun KDNK dan aktiviti perniagaan berkembang, dasar itu melibatkan kos jurang kekayaan yang lebih besar, mobiliti ekonomi yang berkurangan dan hutang persekutuan yang lebih tinggi.