Akta Perkongsian Seragam (UPA)

Apakah itu Akta Perkongsian Seragam (UPA)?

Akta Perkongsian Seragam (UPA) menyediakan tadbir urus untuk perkongsian perniagaan di beberapa negeri AS. UPA juga menawarkan peraturan yang mengawal pembubaran perkongsian apabila rakan kongsi berpisah. Selama bertahun-tahun, beberapa pindaan telah ditambah kepada Akta Perkongsian Seragam (UPA). Akta dan semakan yang disemak kadangkala dirujuk sebagai Akta Perkongsian Pakaian Seragam yang Disemak (RUPA).

Memahami Akta Perkongsian Seragam (UPA)

Pelaksanaan UPA beroperasi sebagai statut, iaitu peraturan yang diluluskan oleh penggubal undang-undang berbanding agensi kerajaan. Akta Perkongsian Seragam telah diwujudkan pada tahun 1914 oleh Persidangan Kebangsaan Pesuruhjaya mengenai Undang-undang Negeri Seragam (NCCUSL). Setakat lelaran terbaharu akta itu, 44 negeri dan daerah di AS mematuhinya, termasuk Daerah Columbia, Puerto Rico dan Kepulauan Virgin AS. Akta Perkongsian Seragam hanya terpakai kepada liabiliti am dan perkongsian liabiliti terhad (LLP). Ia tidak terpakai kepada perkongsian terhad (LP).

Matlamat yang dimaksudkan Akta Perkongsian Seragam adalah untuk memberi panduan kepada pelbagai hubungan perniagaan. Ini biasanya terpakai kepada perniagaan kecil dan perkongsian longgar kerana perniagaan yang lebih besar mempunyai perjanjian terperinci yang ditetapkan yang mengawal sebarang perubahan dalam perniagaan. Akta ini mengawal cara perkongsian diwujudkan, kewajipan fidusiari perkongsian dan rakan kongsinya, dan mentakrifkan aset dan liabiliti perkongsian.

Butiran Akta Perkongsian Seragam

Salah satu aspek yang paling penting dalam UPA menyatakan bahawa apabila seorang rakan kongsi dalam perniagaan keluar, kepentingan majoriti rakan kongsi yang tinggal boleh bersetuju untuk meneruskan perkongsian dalam tempoh 90 hari selepas penceraian. Akta Perkongsian Seragam dengan berkesan menyelamatkan perkongsian daripada pembubaran berikutan penceraian rakan kongsi.

Sejak Akta Perkongsian Seragam yang pertama digubal pada tahun 1914, ia telah disemak berkali-kali, paling terkini pada tahun 1997. Pindaan pada tahun 2011 dan 2013 telah ditambahkan pada akta tersebut untuk memberikan penjelasan kepada beberapa bahasa dalam versi 1997.

Sejak 1892, NCCUSL telah merangka dan mencadangkan lebih daripada 250 akta seragam yang meliputi pelbagai perundangan yang memberi kesan kepada segala-galanya daripada undang-undang, hartanah, liabiliti terhad, francais dan peluang perniagaan serta amalan perdagangan tidak adil.

Pada masa ini terdapat dua belas artikel dalam Akta. Akta I mengandungi peruntukan dan definisi keseluruhan serta skop dan fungsi perjanjian perkongsian. Perkara II memberi tumpuan kepada peraturan pembentukan dan status perkongsian. Perkara III mengandungi peraturan pemindahan harta perkongsian, penyata dan liabiliti rakan kongsi berhubung dengan hutang, liabiliti dan obligasi.

Perkara IV merangkumi tanggungjawab rakan kongsi antara satu sama lain dan dalam perkongsian, termasuk hak pengurusan dan pengagihan, serta menonjolkan kesetiaan, penjagaan dan urusan yang suci hati. Perkara V melaksanakan "prinsip pilih pasangan anda." Artikel VI menyenaraikan peristiwa yang menyebabkan pasangan berpisah. Perkara VII menyenaraikan peraturan untuk membeli kepentingan rakan kongsi yang dipisahkan. Perkara VIII memperkatakan pembubaran dan penggulungan perkongsian.

Perkara IX memperkatakan peruntukan utama yang berkaitan dengan PLT. Artikel X membenarkan penggabungan, pertukaran, penukaran dan transaksi domestikasi. Perkara XI berurusan dengan PLT asing dan Perkara XII termasuk peruntukan pelbagai.

Akta Perkongsian Seragam 1997 Semakan

Pada tahun 1996, Pindaan Perkongsian Liabiliti Terhad telah diisytiharkan dan digabungkan ke dalam Akta Perkongsian Seragam. Sebagai tambahan kepada peraturan yang menyatakan bahawa apabila rakan kongsi meninggalkan perkongsian, rakan kongsi yang selebihnya mempunyai 90 hari untuk menentukan sama ada perkongsian itu perlu diteruskan atau dibubarkan,. Akta Perkongsian Seragam termasuk ciri berikut:

Rakan kongsi dalam perkongsian boleh mempunyai kepentingan tertentu yang ditetapkan sebagai liabiliti berasingan berhubung dengan harta lain dalam perkongsian, menghalang mereka daripada hak tertentu ke atas aset dalam perkongsian. Oleh itu, pemiutang hanya dibenarkan membuat tuntutan ke atas pekongsi secara sah berbanding dengan aset agregat dalam perkongsian.
Kewajipan rakan kongsi berhubung dengan urusan mereka dengan suci hati ditetapkan dalam akta tersebut. Piawaian asas sedemikian tidak boleh dimansuhkan oleh mana-mana rakan kongsi atau perjanjian perkongsian.
Ia menggariskan piawaian untuk penukaran dan penggabungan,. seperti menukar daripada perkongsian kepada perkongsian terhad atau penggabungan untuk mencipta entiti baharu.
Ia menyediakan perlindungan liabiliti terhad untuk rakan kongsi am dalam perkongsian liabiliti terhad.

Akta Perkongsian Seragam (UPA) lwn. Akta Perkongsian Pakaian Seragam (RUPA) yang disemak

Akta Perkongsian Seragam telah ditubuhkan pada tahun 1914. Ia telah disemak pada tahun 1994, yang dikenali sebagai Akta Perkongsian Pakaian Seragam Semakan (RUPA). Akta tersebut kemudiannya disemak semula pada tahun 1996 dan 1997, yang merupakan semakan penuh terakhir. Versi 1997 adalah versi rasmi, dan di laman web tidak ada rujukan kepada RUPA. RUPA digunakan secara tidak rasmi oleh individu tertentu tetapi ia hanya menambahkan kekeliruan.

Akta Perkongsian Seragam (1997) ialah versi rasmi dan telah dipinda pada 2011 dan 2013.

Pertimbangan Khas

Peranan Persidangan Kebangsaan Pesuruhjaya mengenai Undang-undang Negeri Seragam (NCCUSL)—juga dikenali sebagai Suruhanjaya Undang-undang Seragam (ULC)—adalah untuk menggalakkan keseragaman undang-undang negeri di Amerika Syarikat. ULC ialah persatuan bukan untung dengan lebih daripada 300 pesuruhjaya undang-undang seragam yang mewakili setiap negeri, Daerah Columbia, Komanwel Puerto Rico dan Kepulauan Virgin AS. Pesuruhjaya undang-undang ULC mestilah ahli peguam; ramai daripada mereka adalah peguam, profesor undang-undang, atau hakim.

Walaupun ULC bertanggungjawab untuk menyelidik, mencadangkan dan merangka undang-undang negeri yang seragam, terpulang kepada kerajaan negeri individu untuk memutuskan sama ada mereka akan menggubal undang-undang yang disyorkan oleh ULC. Akta Perkongsian Seragam hanyalah satu daripada banyak undang-undang seragam yang digubal oleh ULC yang telah digubal secara meluas oleh negeri-negeri. Contoh akta seragam lain termasuk Kod Amanah Seragam, Akta Hadiah Anatomi Seragam, Kod Probet Seragam, Kod Kredit Pengguna Seragam dan Akta Pemindahan Seragam kepada Kanak-kanak Bawah Umur.

##Sorotan

Kira-kira 44 negeri dan daerah mematuhi Akta Perkongsian Seragam (UPA).
Akta Perkongsian Seragam (UPA) menyediakan tadbir urus untuk perkongsian perniagaan di negeri AS tertentu.
UPA membenarkan perkongsian bersetuju untuk diteruskan dalam tempoh 90 hari selepas rakan kongsi tunggal meninggalkan perkongsian. Ini menghalang pembubaran segera perkongsian.
UPA hanya digunakan untuk perkongsian am dan perkongsian liabiliti terhad (LLP).
Penciptaan perkongsian, liabiliti, aset dan tugas fidusiari juga dikawal oleh Akta Perkongsian Seragam.

##Soalan Lazim

Apakah Itu "Orang" Di Bawah Akta Perkongsian Seragam?

"Orang" di bawah Akta Perkongsian Seragam "termasuk individu, perkongsian, syarikat liabiliti terhad, syarikat dan persatuan lain."

Apakah Perbezaan Antara UPA dan RUPA?

Akta Perkongsian Seragam telah ditubuhkan pada tahun 1914. Pada tahun 1994, ia telah di bawah semakan tertentu, yang dikenali sebagai Akta Perkongsian Pakaian Seragam Semakan. Akta ini telah melalui semakan lanjut pada tahun 1996 dan buat kali terakhir pada tahun 1997, yang dikenali sebagai Akta Perkongsian Seragam (1997) dan merupakan satu-satunya versi Akta tersebut.

Adakah Perkongsian Dicipta Dengan Tempoh Tetap?

Perkongsian boleh dibuat dengan atau tanpa tempoh tetap. Perjanjian perkongsian akan menyenaraikan tempoh perkongsian. Jika ada tarikh pembubaran, sehingga itu adalah berapa lama perkongsian itu akan bertahan. Sekiranya tidak ada tempoh yang tetap, maka perkongsian akan wujud sehingga pembubaran diputuskan antara rakan kongsi.