Dezinflacja
Co to jest dezinflacja?
Dezinflacja to tymczasowe spowolnienie tempa inflacji cen i jest używana do opisywania przypadków, w których stopa inflacji nieznacznie spadła w krótkim okresie.
Zrozumienie dezinflacji
Dezinflacja jest powszechnie używana przez Rezerwę Federalną (Fed) do opisania okresu spowolnienia inflacji i nie należy jej mylić z deflacją,. która może być szkodliwa dla gospodarki. W przeciwieństwie do inflacji i deflacji, które odnoszą się do kierunku cen, dezinflacja odnosi się do tempa zmiany stopy inflacji.
Dezinflacja nie jest uważana za problematyczną, ponieważ ceny w rzeczywistości nie spadają, a dezinflacja zwykle nie sygnalizuje nadejścia spowolnienia gospodarczego. Deflacja jest przedstawiana jako ujemna stopa wzrostu, taka jak -1%, podczas gdy dezinflacja jest przedstawiana jako zmiana stopy inflacji, powiedzmy, z 3% w jednym roku do 2% w następnym. Dezinflacja jest uważana za przeciwieństwo reflacji,. która występuje, gdy rząd stymuluje gospodarkę poprzez zwiększanie podaży pieniądza.
Zdrowa dezinflacja jest konieczna, ponieważ oznacza kurczenie się gospodarki i zapobiega przegrzaniu gospodarki. W związku z tym przypadki dezinflacji nie są rzadkie i są uważane za normalne w czasach dobrej koniunktury gospodarczej. Dezinflacja przynosi korzyści pewnym segmentom populacji, na przykład ludziom, którzy są skłonni oszczędzać swoje zarobki.
Wyzwalacze dezinflacyjne
Jest kilka rzeczy, które mogą spowodować dezinflację gospodarki. Jeśli bank centralny zdecyduje się na zaostrzenie polityki pieniężnej i rząd zacznie wyprzedawać część swoich papierów wartościowych, może to zmniejszyć podaż pieniądza w gospodarce, wywołując efekt dezinflacyjny.
Podobnie, skurczenie się cyklu koniunkturalnego lub recesja mogą również wywołać dezinflację. Na przykład firmy mogą zdecydować się na niepodnoszenie cen, aby uzyskać większy udział w rynku,. co prowadzi do dezinflacji.
Dezinflacja od 1980
Gospodarka amerykańska doświadczyła jednego z najdłuższych okresów dezinflacji w latach 1980-2015.
W latach 70. gwałtowny wzrost inflacji został nazwany „Wielką Inflacją”, a ceny w ciągu dekady wzrosły o ponad 110%. Na początku 1980 r. roczna stopa inflacji osiągnęła poziom 14,76%. Po wprowadzeniu przez Fed agresywnej polityki monetarnej w celu obniżenia inflacji, wzrost cen w latach 80. zwolnił, osiągając w tym okresie zaledwie 59%. W dekadzie lat 90. ceny wzrosły o 32%, następnie o 27% w latach 2000-2009 i o 9% w latach 2010-2015.
W tym okresie dezinflacji akcje radziły sobie dobrze, osiągając średnio 8,65% realnych zwrotów w latach 1982-2015. Dezinflacja pozwoliła również Fedowi obniżyć stopy procentowe w 2000 roku, co doprowadziło do tego, że obligacje generowały ponadprzeciętne stopy zwrotu.
Niebezpieczeństwo, jakie niesie ze sobą dezinflacja, polega na tym, że stopa inflacji bliska zeru, jak to miało miejsce w 2015 r., podnosi widmo deflacji. Choć w 2015 r. stopa inflacji była bliska zeru, obawy o deflację zostały odrzucone, ponieważ w dużej mierze przypisywano ją spadającym cenom energii. Ponieważ ceny energii odbiły się w okresie od 2016 do 2020 r., stopa inflacji nieco wzrosła, osiągając w tym okresie średnio 1,8% – złagodzone w 2020 r. przez pandemię COVID-19.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
W przeciwieństwie do inflacji i deflacji, które odnoszą się do kierunku cen, dezinflacja odnosi się do tempa zmiany stopy inflacji.
Niebezpieczeństwo, jakie niesie ze sobą dezinflacja, pojawia się, gdy inflacja zbliża się do zera, jak to miało miejsce w 2015 r., podnosząc widmo deflacji.
Zdrowa dezinflacja jest konieczna, ponieważ zapobiega przegrzaniu gospodarki.
Dezinflacja to tymczasowe spowolnienie tempa inflacji cen i jest używana do opisywania przypadków, w których stopa inflacji nieznacznie spadła w krótkim okresie.
