kwiatowa więź

Co to jest więź kwiatowa?

Obligacje kwiatowe, które były emitowane przez Departament Skarbu USA do kwietnia 1971 r., zapadały według wartości nominalnej, aby po śmierci posiadacza obligacji zapłacić federalne podatki od nieruchomości . Wszystkie obligacje kwiatowe osiągnęły dojrzałość do 1998 roku.

Zrozumienie więzi kwiatowej

Obligacje kwiatowe, znane również jako obligacje antycypacyjne na podatek od nieruchomości, były rodzajem obligacji rządu USA. Otrzymali swoją nazwę, ponieważ uważano, że nagle „rozkwitają” w dojrzałość w momencie śmierci obligatariusza.

Obligacje te zapewniły posiadaczowi obligacji sposób na zorganizowanie płatności federalnych podatków od nieruchomości, które byłyby spowodowane ich śmiercią, i zniesienie tego obowiązku z przeniesienia na ich beneficjentów.

Obligacje kwiatowe były wyjątkowe wśród obligacji, ponieważ nie można było ich wykupić przed terminem zapadalności, chyba że kwota główna miała zostać wykorzystana na opłacenie podatków od majątku posiadacza obligacji po ich zniknięciu. Ponadto obligacje kwiatowe nie musiały być utrzymywane przez określony czas, aby osiągnąć zapadalność i faktycznie mogły zostać nabyte już w dniu śmierci obligatariusza i nadal być uważane za część spadku.

W przypadku śmierci obligatariusza obligacja podlegałaby natychmiastowemu wykupowi za wartość nominalną,. wraz ze wszystkimi narosłymi odsetkami. Niewykorzystane obligacje kwiatowe można było sprzedać na wolnym rynku, ale po cenach rynkowych, niekoniecznie po wartości nominalnej, gdyby cena rynkowa była niższa z tych dwóch.

Na przykład dana osoba mogła kupić pięć obligacji z kwiatami w czasie, ponieważ zgromadziła bogactwo i przewidywała pozostawienie go swoim spadkobiercom. Gdyby jednak pod koniec życia zachorowali i wydali większość swojego majątku na opiekę domową, podatki od nieruchomości należne po ich śmierci znacznie by wzrosły.

W tym przypadku, być może dwa z ich kwiatowych obligacji pokryłyby wszystkie podatki od nieruchomości, pozostawiając trzy nieumorzone. Te pozostałe obligacje mogłyby być sprzedawane po cenie godziwej na otwartym rynku. Następnie po śmierci nowego posiadacza kwitły dojrzałość i były w stanie spłacić podatki od majątku tej osoby.

Koniec więzów kwiatowych

Ponieważ obligacje kwiatowe miały pomóc w zapewnieniu beneficjentom otrzymywania jak największej ilości pieniędzy i były pod opieką po śmierci osoby w rodzinie, obligacje kwiatowe były uważane za część strategii planowania posiadłości.

Wykorzystując obligacje kwiatowe, jednostka może spłacać podatki od nieruchomości, pozwalając swojej rodzinie odziedziczyć więcej bogactwa. Wielu krytyków twierdziło jednak, że obligacje kwiatowe nie przyczyniły się do złagodzenia podatków i nie są najbardziej użytecznym narzędziem w planowaniu majątku.

W końcu pojawiły się różne sposoby rozliczania podatków od nieruchomości, wykorzystujące nowe przepisy i regulacje podatkowe. Były one postrzegane jako bardziej skuteczne niż obligacje kwiatowe, więc obligacje kwiatowe wypadły z łask i przestały być emitowane w 1971 roku.

Więzy kwiatowe po 1971 r.

W 1976 roku zmieniły się przepisy podatkowe dotyczące obligacji kwiatowych. Nowe przepisy wymagały zapłaty podatku od zysków kapitałowych od różnicy między podstawą kosztową obligacji a par. Chociaż obligacje nie były już dostępne bezpośrednio od rządu USA, nadal były dostępne na rynku wtórnym obligacji. Podatek od zysków kapitałowych znacznie zmniejszył jednak popularność tych obligacji .

Jednak w 1980 roku prawo ponownie się zmieniło. Ustawa o podatku od zysków z nieoczekiwanych zysków z ropy naftowej zniosła podatek od zysków kapitałowych od obligacji kwiatowych. To ożywiło zainteresowanie obligacjami kwiatowymi, ponieważ były one łatwym i przystępnym sposobem na uniknięcie federalnych podatków od nieruchomości .

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Niewykorzystane obligacje kwiatowe można było sprzedać na wolnym rynku, ale po cenach rynkowych, niekoniecznie po wartości nominalnej, gdyby cena rynkowa była niższa z tych dwóch.

• W ramach strategii planowania majątku, obligacje kwiatowe pomogły beneficjentom zwiększyć bogactwo zmarłego.

• Obligacje kwiatowe nie musiały być utrzymywane przez określony czas, aby osiągnąć zapadalność i faktycznie mogły zostać nabyte w dniu śmierci posiadacza obligacji i nadal być uważane za część spadku.

• Obligacje kwiatowe wypadły z łask, gdy pojawiły się bardziej efektywne metody zarządzania podatkami od nieruchomości.

• Obligacje kwiatowe, które były emitowane przez Departament Skarbu USA do kwietnia 1971 r., miały zapadalność według wartości nominalnej, aby po śmierci posiadacza obligacji zapłacić podatek od majątku .