Niedoskonała konkurencja

Czym jest niedoskonała konkurencja?

Konkurencja niedoskonała istnieje zawsze, gdy rynek, hipotetyczny lub rzeczywisty, narusza abstrakcyjne zasady neoklasycznej konkurencji doskonałej. W tym środowisku firmy sprzedają różne produkty i usługi, ustalają własne indywidualne ceny, walczą o udział w rynku i często są chronione barierami wejścia i wyjścia.

Zrozumienie niedoskonałej konkurencji

Konkurencja doskonała to zbiór założeń mikroekonomii,. które służą do matematycznego przekształcenia teorii zachowania konsumentów i producentów, podaży i popytu oraz ustalania ceny rynkowej, aby można je było precyzyjnie zdefiniować i opisać. W ekonomii dobrobytu i ekonomii stosowanej dla polityki publicznej jest również czasami wykorzystywany jako standard do pomiaru efektywności i wydajności rynków w świecie rzeczywistym.

W idealnym środowisku zawodów muszą być spełnione następujące kryteria:

• Firmy sprzedają identyczne produkty bez różnicowania produktów

• Rynek składa się z wystarczająco dużej liczby kupujących i sprzedających, aby żadna firma nie miała wpływu na cenę, którą pobiera, a konsumenci sami ustalają cenę, którą są gotowi zapłacić każdej firmie

• Wszyscy uczestnicy rynku i potencjalni uczestnicy mają bezpłatne i doskonałe informacje o przeszłych, obecnych i przyszłych warunkach, preferencjach i technologiach

• Wszystkie transakcje można przeprowadzić bez kosztów

• Firmy mogą wejść lub wyjść z rynku bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów

Od razu widać, że bardzo niewiele firm w świecie rzeczywistym działa w ten sposób, może poza kilkoma wyjątkami, takimi jak sprzedawcy na pchlim targu lub targowisku. Jeśli i kiedy powyższe siły nie są spełnione, konkurencja jest uważana za niedoskonałą – jest to określane w ten sposób, ponieważ zróżnicowanie powoduje, że niektóre firmy zyskują przewagę nad innymi, umożliwiając im generowanie wyższych zysków niż rówieśnicy, czasami kosztem klientów.

Niedoskonała konkurencja stwarza możliwości generowania większych zysków, w przeciwieństwie do doskonałego środowiska konkurencji, w którym firmy zarabiają tylko tyle, aby utrzymać się na powierzchni.

W niedoskonałym środowisku konkurencji firmy sprzedają różne produkty i usługi, ustalają własne ceny, walczą o udział w rynku i często są chronione barierami wejścia i wyjścia, co utrudnia nowym firmom rzucenie im wyzwania. Rynki niedoskonałej konkurencji są szeroko rozpowszechnione i można je znaleźć w następujących typach struktur rynkowych: monopole,. oligopole, konkurencja monopolistyczna, monopsonie i oligopsonie.

Historia niedoskonałej konkurencji

Traktowanie modeli konkurencji doskonałej w ekonomii, wraz ze współczesnymi koncepcjami monopolu, zostało założone przez francuskiego matematyka Augustina Cournota w jego książce z 1838 r., Researches Into the Mathematical Principles of the Theory of the Wealth. Jego idee przejął i spopularyzował szwajcarski ekonomista Leon Walras, przez wielu uważany za twórcę nowoczesnej ekonomii matematycznej.

Przed Walrasem i Cournota matematycy mieli trudności z modelowaniem relacji ekonomicznych lub tworzeniem wiarygodnych równań. Nowy model konkurencji doskonałej uprościł konkurencję gospodarczą do czysto predykcyjnego i statycznego stanu. Pozwoliło to uniknąć wielu problemów występujących na rzeczywistych rynkach, takich jak niedoskonała wiedza ludzka, bariery wejścia i monopole.

Podejście matematyczne zyskało powszechną akceptację akademicką, szczególnie w Anglii. Wszelkie odstępstwa od nowego modelu konkurencji doskonałej uznano za kłopotliwe naruszenie nowego rozumienia ekonomii.

Neoklasyczni mikroekonomiści w XIX i XX wieku twierdzili, że są w stanie wykazać matematycznie, że doskonale konkurencyjne rynki mogą maksymalizować efektywność ekonomiczną i społeczną

dobrostan.

W szczególności pewien Anglik, William Stanley Jevons, przyjął ideę doskonałej konkurencji i przekonywał, że konkurencja jest najbardziej użyteczna nie tylko wtedy, gdy jest wolna od dyskryminacji cenowej,. ale także wtedy, gdy w danej branży jest mała liczba kupujących lub duża liczba sprzedających. . Dzięki wpływom Jevonsa tradycja ekonomii z Cambridge przyjęła całkowicie nowy język potencjalnych zniekształceń na rynkach gospodarczych – niektóre realne, a inne tylko teoretyczne. Wśród tych problemów znalazły się oligopol,. konkurencja monopolistyczna, monopson i oligopson.

Ograniczenia niedoskonałej konkurencji

Całkowite oddanie szkoły Cambridge tworzeniu statycznej i matematycznie obliczalnej nauki ekonomicznej miało swoje wady. Jak na ironię, doskonale konkurencyjny rynek wymagałby braku aktywnej konkurencji.

Wszyscy sprzedawcy na idealnym rynku muszą sprzedawać dokładnie podobne towary po identycznych cenach dokładnie tym samym konsumentom, z których wszyscy posiadają tę samą doskonałą wiedzę. W konkurencji doskonałej nie ma miejsca na reklamę, różnicowanie produktów,. innowacyjność czy identyfikację marki.

Żaden prawdziwy rynek nie może ani nie mógłby osiągnąć cech rynku doskonale konkurencyjnego. Model czystej konkurencji ignoruje wiele czynników, w tym ograniczone wykorzystanie kapitału fizycznego i inwestycji kapitałowych,. działalność przedsiębiorczą oraz zmiany w dostępności ograniczonych zasobów.

Inni ekonomiści przyjęli bardziej elastyczne i mniej sztywne matematycznie konstrukcje teoretyczne, takie jak równomiernie obracająca się gospodarka Misesa. Jednak język stworzony przez tradycję Cambridge nadal dominuje w tej dyscyplinie — nawet dzisiaj podstawowe wykresy i równania przedstawione w większości podręczników do Ekonomii 101 wywodzą się z tych matematycznych wyprowadzeń.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Konkurencja niedoskonała odnosi się do każdego rynku gospodarczego, który nie spełnia rygorystycznych założeń hipotetycznego rynku doskonale konkurencyjnego.

• W tym środowisku firmy sprzedają różne produkty i usługi, ustalają własne indywidualne ceny, walczą o udział w rynku i często są chronione barierami wejścia i wyjścia.

• Ekonomiści ogólnie zgadzają się, że rzeczywiste rynki rzadko spełniają założenia doskonałej konkurencji, ale nie zgadzają się co do tego, jak duża różnica ma to wpływ na wyniki rynkowe.

• Konkurencja niedoskonała jest powszechna i występuje w następujących typach struktur rynkowych: monopole, oligopole, konkurencja monopolistyczna, monopsonie i oligopsonie.