Ekonomia matematyczna

Czym jest ekonomia matematyczna?

Ekonomia matematyczna to metoda ekonomii, która wykorzystuje zasady i narzędzia matematyczne do tworzenia teorii ekonomicznych i badania dylematów ekonomicznych. Matematyka pozwala ekonomistom konstruować precyzyjnie określone modele, z których można wyciągnąć dokładne wnioski za pomocą logiki matematycznej, które następnie można przetestować za pomocą danych statystycznych i wykorzystać do wyliczenia wymiernych prognoz dotyczących przyszłej działalności gospodarczej.

Mariaż metod statystycznych, matematyki i zasad ekonomicznych umożliwił rozwój ekonometrii. Postępy w zakresie mocy obliczeniowej, technik big data i innych zaawansowanych zastosowań matematycznych odegrały dużą rolę w uczynieniu metod ilościowych standardowym elementem ekonomii.

Zrozumienie ekonomii matematycznej

Ekonomia matematyczna polega na zdefiniowaniu wszystkich istotnych założeń, warunków i struktur przyczynowych teorii ekonomicznych za pomocą terminów matematycznych. Są z tego dwie główne korzyści. Po pierwsze, umożliwia teoretykom ekonomii używanie narzędzi matematycznych, takich jak algebra i rachunek różniczkowy, do opisu zjawisk ekonomicznych i wyciągania precyzyjnych wniosków z ich podstawowych założeń i definicji. Po drugie, pozwala ekonomistom zoperacjonalizować te teorie i wnioski, aby można je było przetestować empirycznie przy użyciu danych ilościowych i, po walidacji, wykorzystać do tworzenia prognoz ilościowych dotyczących kwestii gospodarczych z korzyścią dla przedsiębiorstw, inwestorów i decydentów.

Przed końcem XIX wieku ekonomia polegała w dużej mierze na werbalnych, logicznych argumentach, wyjaśnieniach sytuacyjnych i wnioskach opartych na anegdotycznych dowodach, próbując zrozumieć sens zjawiska ekonomicznego. Ekonomiści często zmagali się z konkurencyjnymi modelami, które były w stanie wyjaśnić tę samą powtarzającą się zależność, nazywaną prawidłowością empiryczną, ale nie potrafili definitywnie określić wielkości związku między centralnymi zmiennymi ekonomicznymi.

Ekonomia matematyczna była wówczas odejściem w tym sensie, że proponowała formuły do kwantyfikacji zmian w gospodarce. Wróciło to z powrotem do ekonomii jako całości i obecnie większość teorii ekonomicznych zawiera jakiś rodzaj matematycznego dowodu.

Od Main Street, Wall Street po Waszyngton, decydenci przyzwyczaili się do twardych, ilościowych prognoz dotyczących gospodarki pod wpływem ekonomii matematycznej. Na przykład przy ustalaniu polityki pieniężnej bankierzy centralni chcą poznać prawdopodobny wpływ zmian oficjalnych stóp procentowych na inflację i tempo wzrostu gospodarki. W takich przypadkach ekonomiści zwracają się ku ekonometrii i ekonomii matematycznej.

Ekonometria

Ekonometria próbuje przełożyć abstrakcyjne teorie ekonomiczne na przydatne narzędzia do codziennego kształtowania polityki gospodarczej, łącząc ekonomię matematyczną z metodami statystycznymi. Celem ekonometrii jako całości jest przekształcenie stwierdzeń jakościowych – takich jak „związek między dwiema lub większą liczbą zmiennych jest dodatni” – na stwierdzenia ilościowe – takie jak „ wydatki na konsumpcję wzrastają o 95 centów na każdy dolar wzrostu dochodu rozporządzalnego”.

Ekonometria jest szczególnie przydatna w rozwiązywaniu problemów optymalizacyjnych, gdy na przykład decydent szuka najlepszego z szeregu poprawek, które wpłyną na konkretny wynik.

W miarę jak zalewają nas coraz więcej informacji, metody ekonometryczne stały się wszechobecne w ekonomii. Jak ujął to Stock i Watson w Wprowadzeniu do ekonometrii, „metody ekonometryczne są stosowane w wielu gałęziach ekonomii, w tym w finansach, ekonomii pracy, makroekonomii,. mikroekonomii i polityce gospodarczej”.

Decyzje dotyczące polityki gospodarczej są rzadko podejmowane bez modelowania ekonometrycznego w celu oceny ich wpływu, a artykuły z zakresu ekonomii empirycznej są rzadko publikowane bez zawartości ekonometrycznej.

Krytyka ekonomii matematycznej

Krytycy ostrzegają, że ekonomia matematyczna może raczej zaciemniać niż wyjaśniać teorię ekonomii i tworzyć fałszywe wrażenie precyzji, pewności zarówno w empirycznych badaniach teoretycznych, jak i empirycznych. Formułowanie twierdzeń o twierdzeniach o wpływach na skale wpływów, które są w równowadze bólów znajdujących się w modelu.

Niestety, ze względu na nieunikniony fakt, że zjawiska ekonomiczne zawsze zawierają elementy subiektywne i nieobserwowalne, które zachodzą w ludzkich umysłach badanych podmiotów gospodarczych, tak precyzyjna definicja nigdy nie jest w ekonomii całkowicie możliwa. To nieuchronnie prowadzi do niejasności interpretacji i zafałszowania czynników, których nie da się łatwo dopasować do modelu matematycznego lub ekonometrycznego.

Taka niejednoznaczność i marnotrawstwo jest dokładnie tym, czego praktyka matematycznej ekonomii stara się unikać w swoim dążeniu do zapewnienia twardych, precyzyjnych odpowiedzi na pytania decydentów i decydentów politycznych. W najlepszym razie znacznie ogranicza to poziom pewności, jaki można nałożyć na wnioski, jakie można w ten sposób uzyskać, aw najgorszym przypadku wyrafinowaną matematykę można wykorzystać do ukrycia fundamentalnie mylących wyników i wniosków.

W rezultacie ekonomiści i ci, którzy polegają na nich jako na ekspertach i autorytetach, mają tendencję do ukrywania tych kwestii w interesie zaufania i pewności przy forsowaniu swoich preferowanych wyjaśnień ekonomicznych i zaleceń politycznych.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Ekonomia matematyczna jest formą ekonomii, która do opisu zjawisk ekonomicznych opiera się na metodach ilościowych.

• Chociaż dyscyplina ekonomii jest pod silnym wpływem stronniczości badacza, matematyka pozwala ekonomistom precyzyjnie definiować i testować teorie ekonomiczne na danych ze świata rzeczywistego.

• Decyzje dotyczące polityki gospodarczej są rzadko podejmowane bez modelowania matematycznego w celu oceny ich wpływu, a nowe artykuły ekonomiczne są rzadko publikowane bez odrobiny matematyki.