Model IS-LM
Co to jest model IS-LM?
Model IS-LM, który oznacza „oszczędności inwestycyjne” (IS) i „preferencje płynności – podaż pieniądza” (LM) to keynesowski model makroekonomiczny,. który pokazuje, w jaki sposób rynek dóbr ekonomicznych (IS) oddziałuje na rynek funduszy pożyczkowych (LM) lub rynek pieniężny. Jest on reprezentowany jako wykres, na którym przecinają się krzywe IS i LM, pokazując krótkookresową równowagę między stopami procentowymi a produkcją.
Zrozumienie modelu IS-LM
Brytyjski ekonomista John Hicks po raz pierwszy przedstawił model IS-LM w 1936 r., zaledwie kilka miesięcy po tym, jak jego kolega brytyjski ekonomista John Maynard Keynes opublikował „Ogólną teorię zatrudnienia, odsetek i pieniędzy” . Model Hicksa służył jako sformalizowana graficzna reprezentacja Teorie Keynesa, choć dziś są używane głównie jako narzędzie heurystyczne.
Trzy krytyczne egzogeniczne, tj. zewnętrzne zmienne w modelu IS-LM to płynność,. inwestycje i konsumpcja. Zgodnie z teorią, płynność zależy od wielkości i szybkości podaży pieniądza. Poziomy inwestycji i konsumpcji są determinowane marginalnymi decyzjami poszczególnych aktorów.
Wykres IS-LM bada związek między produkcją lub produktem krajowym brutto (PKB) a stopami procentowymi. Cała gospodarka sprowadza się do zaledwie dwóch rynków, produkcji i pieniądza; a ich odpowiednie cechy podaży i popytu popychają gospodarkę w kierunku punktu równowagi.
Charakterystyka wykresu IS-LM
Wykres IS-LM składa się z dwóch krzywych IS i LM. Produkt krajowy brutto (PKB) lub (Y) jest umieszczony na osi poziomej, rosnącej w prawo. Stopa procentowa lub (i lub R) tworzy oś pionową.
Krzywa IS przedstawia zbiór wszystkich poziomów stóp procentowych i produkcji (PKB), przy których łączna inwestycja (I) równa się łącznym oszczędnościom (S). Przy niższych stopach procentowych inwestycje są wyższe, co przekłada się na większą produkcję całkowitą (PKB), więc krzywa IS opada w dół i w prawo.
Krzywa LM przedstawia zbiór wszystkich poziomów dochodu (PKB) i stóp procentowych, przy których podaż pieniądza równa się popytowi na pieniądz (płynność). Krzywa LM nachyla się w górę, ponieważ wyższy poziom dochodu (PKB) wywołuje zwiększony popyt na utrzymywanie sald pieniężnych dla transakcji, co wymaga wyższej stopy procentowej, aby utrzymać podaż pieniądza i popyt na płynność w równowadze.
Przecięcie krzywych IS i LM pokazuje punkt równowagi stóp procentowych i produkcji, gdy rynki pieniężne i gospodarka realna są w równowadze. Wiele scenariuszy lub punktów w czasie można przedstawić przez dodanie dodatkowych krzywych IS i LM.
W niektórych wersjach wykresu krzywe wykazują ograniczoną wypukłość lub wklęsłość. Przesunięcia pozycji i kształtu krzywych IS i LM, reprezentujące zmieniające się preferencje dotyczące płynności, inwestycji i konsumpcji, zmieniają poziomy równowagi dochodów i stóp procentowych.
Ograniczenia modelu IS-LM
Wielu ekonomistów, w tym wielu keynesistów, sprzeciwia się modelowi IS-LM ze względu na jego uproszczone i nierealistyczne założenia dotyczące makroekonomii. W rzeczywistości Hicks przyznał później, że wady modelu były fatalne i prawdopodobnie najlepiej wykorzystać go jako „gadżet w klasie, który później zostanie zastąpiony czymś lepszym ” . lub „zoptymalizowane” frameworki IS-LM.
Model jest ograniczonym narzędziem polityki, ponieważ nie może wyjaśniać, w jaki sposób należy formułować politykę podatkową lub wydatkową, z jakąkolwiek konkretnością. To znacznie ogranicza jego atrakcyjność funkcjonalną. Ma bardzo niewiele do powiedzenia na temat inflacji, racjonalnych oczekiwań czy rynków międzynarodowych, chociaż późniejsze modele próbują uwzględniać te idee. Model ignoruje również kształtowanie się wydajności kapitału i pracy.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
IS-LM można wykorzystać do opisania, w jaki sposób zmiany preferencji rynkowych zmieniają poziomy równowagi produktu krajowego brutto (PKB) i rynkowych stóp procentowych.
Model został opracowany jako formalna graficzna reprezentacja zasady keynesowskiej teorii ekonomicznej.
Na wykresie IS-LM „IS” reprezentuje jedną krzywą, a „LM” inną krzywą.
IS-LM oznacza „oszczędności inwestycyjne – preferencje płynności – podaż pieniądza”.
Modelowi IS-LM brakuje precyzji i realizmu, aby być użytecznym narzędziem nakazowym dla polityki gospodarczej.
Model IS-LM opisuje, w jaki sposób zagregowane rynki dóbr rzeczywistych i rynki finansowe współdziałają, aby zrównoważyć stopę procentową i całkowitą produkcję w makroekonomii.
