Investor's wiki

Wpis do portfela

Wpis do portfela

Co to jest wpis portfela?

Wpis do portfela to konto wszystkich zobowiązań, za które reasekurator jest odpowiedzialny podczas zawierania umów reasekuracji. Wpis do portfela obejmuje składki niezarobione z polis, które są nieaktywne w okresie obrachunkowym, a także składki niezarobione, które przenoszą się na przyszły okres rozliczeniowy.

Zrozumienie wpisów portfela

Firma ubezpieczeniowa nieprzerwanie wystawia polisy w ciągu roku. W dowolnym momencie będzie mieć portfel polis o różnych datach wygaśnięcia. Na koniec okresu sprawozdawczego — na przykład roku podatkowego — ubezpieczyciel musi określić kwotę zarobków składek w dolarach oraz pozostałą kwotę składek niezarobionych w dolarach. Zarobione składki są powiązane z polisami, które się zakończyły. Składki niezarobione, traktowane jako zobowiązania, to składki zebrane z aktywnych polis ubezpieczeniowych. Aktywne polisy stanowią odpowiedzialność firmy ubezpieczeniowej, ponieważ ubezpieczający nadal może zgłosić roszczenie przed wygaśnięciem umowy o polisę.

Umowy reasekuracyjne pozwalają firmie ubezpieczeniowej na przeniesienie części swoich zobowiązań ubezpieczeniowych na reasekuratora. W zamian reasekurator otrzymuje część składek, które zbiera ubezpieczyciel. Reasekurator to firma, która zapewnia ochronę finansową firmom ubezpieczeniowym . Ponieważ reasekuratorzy zajmują się ryzykiem, które jest zbyt duże, aby firmy ubezpieczeniowe mogły poradzić sobie samodzielnie, firmy reasekuracyjne umożliwiają ubezpieczycielom uzyskanie większej liczby transakcji, niż byliby w stanie uzyskać w innym przypadku.

Firma reasekuracyjna przejmuje istniejące zobowiązania i ryzyko związane z rezerwami na straty ubezpieczyciela i niezarobionymi składkami. Umowy reasekuracyjne zasadniczo przenoszą zobowiązania związane ze składkami niezarobionymi z ubezpieczyciela na reasekuratora. Ponieważ umowy reasekuracyjne mają ustalone ramy czasowe, podobnie jak umowy ubezpieczeniowe, uwzględnienie zmian portfela jest kluczowym elementem zrozumienia narażenia reasekuratora na ryzyko.

W reasekuracji termin „portfel” odnosi się do istniejących polis ubezpieczeniowych cedowanych przez ubezpieczyciela. Cedowane pozycje mogą obejmować roszczenia, które nie zostały jeszcze wypłacone, nowe polisy cedowane przez ubezpieczyciela oraz odnowienia reasekuracji. Portfel reprezentuje zatem konto portfela składek reasekuratora, portfela strat i portfela inwestycyjnego.

Ubezpieczyciel musi podać wartość niezarobionych składek związanych z niewygasłymi polisami na koniec okresu sprawozdawczego. Reasekurator musi również rozliczyć składki niezarobione i ocenić swoje narażenie na składki niezarobione w roku obrachunkowym. Gdy firma reasekuracyjna otrzymuje składki od cedenta, deponuje je na koncie rezerwy składek niezarobionych. Konto służy do opłacania przyszłych roszczeń. W miarę upływu czasu część składek jest usuwana z niezarobionej rezerwy składek i oznaczana jako zarobiona. Składki zarobione stanowią zysk reasekuratora.

Gdy umowa reasekuracyjna wygasa lub zostaje anulowana, reasekurator może przenieść zobowiązania z powrotem na spółkę cedującą, płacąc je za wszelkie składki, które zebrał, ale pozostają niezarobione.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

  • Każdy wpis w portfelu to polisa, którą ubezpieczyciel scedował na reasekuratora.

  • Wpis w portfelu to konto wszystkich zobowiązań, za które reasekurator jest odpowiedzialny, gdy ubezpieczyciel przenosi na niego zobowiązania w ramach reasekuracji w ramach umowy.

  • W związku z opłacaniem składek przez ubezpieczonych, ubezpieczyciel przekazuje je na odrębny rachunek prowadzony przez reasekuratora; po pewnym czasie odpowiedni wpis zostanie oznaczony jako zarobiona premia.