Przeniesienie portfela strat (LPT)
Co to jest transfer portfela strat (LPT)?
Przeniesienie portfela strat (LPT) to umowa lub umowa reasekuracyjna , w której ubezpieczyciel ceduje na reasekuratora polisy, często te, które już poniosły straty. W przypadku przeniesienia portfela strat reasekurator przyjmuje i akceptuje istniejące otwarte i przyszłe zobowiązania ubezpieczyciela dotyczące roszczeń poprzez przeniesienie rezerw ubezpieczyciela na straty. Jest to rodzaj alternatywnego finansowania ryzyka.
Zrozumienie transferów portfela strat (LPT)
Ubezpieczyciele wykorzystują transfery portfela strat w celu usunięcia zobowiązań ze swoich bilansów, z najczęstszymi przyczynami przeniesienia ryzyka z podmiotu dominującego na podmiot zależny lub opuszczenia linii biznesowej. Zobowiązania mogą już istnieć, takie jak roszczenia, które zostały rozpatrzone, ale nie zostały jeszcze spłacone, lub mogą wkrótce pojawić się, takie jak roszczenia poniesione, ale niezgłoszone (IBNR).
Ubezpieczyciel, zwany też cedentem, skutecznie sprzedaje polisy reasekuratorowi. Przy określaniu kwoty wypłaconej przez reasekuratora brana jest pod uwagę wartość pieniądza w czasie, a zatem ubezpieczyciel otrzymuje mniej niż kwota w dolarach niż rezerwy – oraz całkowita ostateczna kwota, która może zostać wypłacona.
Jednakże, gdy ubezpieczyciel korzysta z transferu portfela strat, przenosi również ryzyko czasowe i ryzyko inwestycyjne. To drugie wiąże się z ryzykiem, że reasekurator wygeneruje mniejsze dochody z inwestycji,. gdy straty z tytułu szkód zostaną wypłacone szybciej niż oczekiwano. Jeżeli reasekurator stanie się niewypłacalny lub nie będzie w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań, ubezpieczyciel nadal będzie odpowiedzialny za płatności dokonane na rzecz swoich ubezpieczających.
Reasekuratorzy LPT często przejmą kontrolę nad obsługą roszczeń, ponieważ zysk, jaki mogą osiągnąć, będzie w dużej mierze podyktowany ich zdolnością do spływania roszczeń poniżej wartości księgowej. Jeżeli reasekurator LPT jest skłonny przejąć aktywa rezerwowe na straty poniżej wartości księgowej, umożliwia to podmiotowi cedującemu realizację natychmiastowego zysku w momencie rozpoczęcia ochrony. Oznacza to, że zawierając LPT, cedent ma możliwość zwiększenia swoich zasobów kapitałowych, a także zmniejszenia swojego regulacyjnego wymogu kapitałowego.
Przeniesione zobowiązania w LPT mogą należeć do jednej klasy działalności, terytorium, ubezpieczającego lub roku wypadku.
Przykład przeniesienia portfela strat (LPT)
Załóżmy na przykład, że firma ubezpieczeniowa odłożyła rezerwy na pokrycie zobowiązań wynikających z polis odszkodowań pracowniczych,. które gwarantowała. Obecna wartość tych rezerw wynosi 5 milionów dolarów. Obecnie 5 milionów dolarów prawdopodobnie pokryje wszystkie straty, jakich może doświadczyć, ale ubezpieczyciel może ostatecznie mieć roszczenia przekraczające rezerwy. Wchodzi więc w transfer portfela strat z reasekuratorem, który przejmuje rezerwy. Reasekurator jest teraz odpowiedzialny za wypłatę odszkodowań. Ale może wykorzystać rezerwy, aby wygenerować zwrot większy niż roszczenia, które może zapłacić.
Dlaczego ubezpieczyciele korzystają z transferu portfela strat (LPT)
Ubezpieczyciele wykorzystują transfery portfela strat, aby natychmiast spieniężyć wszelkie rezerwy, które odłożyli na wypłatę roszczeń. Może to być poważnym problemem, jeśli ubezpieczyciel zawyżał rezerwy, co może się zdarzyć, jeśli jego modele aktuarialne doprowadziły go do ustalenia składek i rezerw na przyszłe straty, które w efekcie będą większe niż jego doświadczenie w zakresie strat.
Reasekuratorzy lubią zakładać transfery portfela strat, ponieważ nie biorą na siebie ryzyka ubezpieczeniowego i mogą wykorzystać rezerwy, aby wygenerować dochód z inwestycji większy niż straty, które są zobowiązani ponieść.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Przeniesienie portfela strat (LPT) to umowa reasekuracyjna, w której ubezpieczyciel ceduje polisy i rezerwy na straty, aby je wypłacić reasekuratorowi.
LPT pozwalają ubezpieczycielom na usuwanie zobowiązań z bilansów, wzmacniając je i przenosząc ryzyko.
Reasekuratorzy zyskują szansę na generowanie dochodów z lokat z przeniesionych rezerw, często ze znacznym zyskiem.
