Równowaga Radnera
Co to jest równowaga Radnera?
Równowaga Radnera jest rozszerzeniem ogólnej równowagi Arrow-Debreu, która bada stan równowagi konkurencyjnej w warunkach niepewności, aby wyjaśnić istnienie instytucji i rynków finansowych w świecie rzeczywistym, takich jak giełdy pieniężne i giełdowe.
Równowaga Radnera została po raz pierwszy wprowadzona przez amerykańskiego ekonomistę Roya Radnera w artykule z 1968 r. i dalej wyjaśniona jako rozdział „Równowaga w warunkach niepewności” w Podręczniku ekonomii matematycznej .
Kluczowe dania na wynos
Zrozumienie równowagi Radnera
Równowaga Radnera zaczyna się od standardowej równowagi ogólnej Arrow-Debreu i dodaje dodatkowe warunki, które mają na celu bliższe odzwierciedlenie realnej gospodarki, w której ludzie podejmują decyzje z niepełnymi informacjami na temat wyników swoich własnych decyzji i decyzji podejmowanych jednocześnie przez innych. W równowadze Radnera, producenci tworzą plany produkcyjne, a konsumenci planują konsumpcję, wszystko w początkowym okresie czasu na podstawie częściowych, niedoskonałych informacji o wzajemnych planach oraz o warunkach zewnętrznych, które mogą pomóc w określeniu wyników ich planów i preferencji dla tych wyników w drugi (przyszły) okres czasu.
Radner argumentował, że jeśli decydenci gospodarczy mają nieograniczoną zdolność obliczeniową do wyboru strategii, to nawet w obliczu niepewności co do otoczenia gospodarczego można osiągnąć optymalną alokację zasobów opartą na równowadze konkurencyjnej. W tej równowadze każdy konsument zmaksymalizowałby swoje preferencje w ramach swojego możliwego zestawu wyborów konsumpcyjnych, z zastrzeżeniem ograniczeń związanych z bogactwem; każdy producent zmaksymalizowałby zyski w ramach swoich możliwych wyborów produkcyjnych; a całkowity popyt na każdy towar równałby się całkowitej podaży, w każdym okresie i w każdym stanie danych warunków zewnętrznych. W takim świecie nie byłoby roli pieniądza i płynności.
Jednak wprowadzenie informacji, generowanych przez rynki kasowe w drugim okresie, o zachowaniu innych decydentów i ograniczeniu obliczeniowym zdolności ludzi w gospodarce do faktycznego planowania wszystkich możliwych zdarzeń losowych, generuje zapotrzebowanie na płynność. To zapotrzebowanie na płynność przejawia się w używaniu pieniędzy, handlu udziałami własnościowymi w planach produkcyjnych oraz w ciągłych kolejnych rundach wymiany rynkowej, gdy ludzie aktualizują swoje przekonania i plany na podstawie nowo generowanych informacji.
Radner argumentował dalej, że to ograniczenia obliczeniowe uczestników rynku są ważniejsze, ponieważ nawet przy braku niepewności co do warunków zewnętrznych generowaliby podobne zapotrzebowanie na płynność.
Ponieważ jego argument pokazał, że zapotrzebowanie na płynność (a tym samym istnienie obrotu pieniędzmi i akcjami) w ogólnej równowadze wynika z ograniczeń obliczeniowych i niedoskonałych informacji – które naruszają podstawowe założenia stosowane w neoklasycznych modelach konkurencji i twierdzeniach ekonomii dobrobytu – Radner doszedł do wniosku, że rynki świata rzeczywistego, które charakteryzują się popytem na płynność i wykorzystanie pieniądza, nie podlegają analizie z wykorzystaniem tych teorii.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Sugeruje to, że nawet przy niepewności i ograniczonych informacjach ludzie mogliby nadal osiągnąć optymalną alokację zasobów w ogólnej równowadze przy nieograniczonych zasobach obliczeniowych.
Równowaga Radnera rozszerza teorię równowagi Arrowa-Debreu o niepewność i niepełne informacje o przyszłości.
Ponieważ prawdziwi ludzie zawsze mają ograniczone możliwości obliczania i rozliczania wszystkich możliwych wyników ekonomicznych, równowaga Radnera pomaga wyjaśnić zapotrzebowanie na płynność, wykorzystanie pieniądza i zbywalnych akcji oraz ciągły proces powtarzającej się rundy wymiany rynkowej.
