Indeks Starbucks
Co to jest indeks Starbucks?
Indeks Starbucks odnosi się do miary parytetu siły nabywczej (PPP), która porównuje koszt wysokiej latte w lokalnej walucie do dolara amerykańskiego w 16 krajach.
Celem indeksu Starbucks jest pokazanie siły nabywczej każdej reprezentowanej waluty krajowej, która jest odzwierciedlona w koszcie latte w tym kraju w dolarach amerykańskich. Na przykład latte, które kosztuje znacznie mniej w jednym kraju, sugeruje niedowartościowaną walutę.
Jak działa indeks Starbucks
Indeks Starbucks został po raz pierwszy stworzony w 2004 roku przez The Economist, globalną publikację, która co tydzień oferuje drukowane wydanie i artykuły online.
Indeks Starbucks zapewnia wgląd w to, jakie kursy wymiany walut powinny być oparte na cenie wysokiej latte. Czyni to, porównując ceny w wielu krajach w dolarach amerykańskich. Teoria sugeruje, że wysoka latte w jednym kraju powinna kosztować tyle samo w innym kraju po zastosowaniu kursu wymiany.
Innymi słowy, te dwie waluty są na równi, gdy latte mają tę samą wartość w obu krajach. Waluta jest uważana za przewartościowaną, jeśli koszt latte jest wyższy niż cena zapłacona przez amerykańskiego konsumenta w dolarach amerykańskich i niedowartościowana, jeśli kosztuje mniej. Powiedzmy, że duża latte w USA kosztuje 3,50 USD, 4,00 USD w Chinach i 1,50 USD w Tajlandii. Według indeksu chiński renminbi zostałby uznany za przewartościowany w porównaniu z dolarem amerykańskim, podczas gdy baht tajlandzki byłby niedowartościowany.
Parytet siły nabywczej umożliwia porównywanie cen w krajach o różnych walutach, chociaż nie jest to idealna miara pomiaru.
Parytet siły nabywczej (PPP)
Parytet siły nabywczej jest popularnym miernikiem analizy makroekonomicznej używanym do porównywania produktywności gospodarczej i poziomu życia między krajami. Porównuje różne waluty poprzez podejście koszyka towarów . Oznacza to, że dwie waluty są w równowadze,. co ma miejsce, gdy waluty są na równi,. gdy koszyk towarów jest wyceniany tak samo w obu krajach, biorąc pod uwagę kursy wymiany między dwiema walutami.
względny parytet siły nabywczej (RPPP). RPPP bierze pod uwagę różnicę między stopami inflacji w dwóch krajach – lub tempem wzrostu cen – w stymulowaniu zmian kursu wymiany między tymi dwoma krajami w czasie. RPPP rozwija ideę parytetu siły nabywczej i uzupełnia teorię bezwzględnego parytetu siły nabywczej.
Indeks Starbucks a inne indeksy
Indeksy wykorzystujące inne produkty, takie jak Big Mac i podobne indeksy Starbucks, wykorzystujące cenę wysokiej latte, zostały stworzone do pomiaru siły nabywczej między USA a innymi krajami.
Indeks Latte The Wall Street Journal
The Wall Street Journal porównał ceny w dolarach amerykańskich w kilkunastu dużych miastach na całym świecie z własnym indeksem latte opartym na cenach w lokalizacjach Starbucks. Według ostatniej publikacji z 2018 r. WSJ ustaliło, że latte kosztuje 3,45 USD w Nowym Jorku, 4,24 USD w Singapurze i 5,76 USD w Zurychu w Szwajcarii.
Indeks Latte Findera
Publikacja internetowa Finder ma również indeks Starbucks, który oblicza ceny latte w dolarach amerykańskich w 76 różnych krajach. Najnowszy indeks opublikowano w 2019 roku. Według ustaleń, wysoka latte Starbucks w Nowym Jorku była 16. najdroższa.
Poniżej wymieniono przykłady kosztów latte w dolarach amerykańskich:
Dania: 6,05 USD
Singapur: 4,50 $
Stany Zjednoczone: 4,30 USD
-Wielka Brytania: 3,58 USD
Kanada: 3,15 $
Brazylia 2,43 USD
Badanie skorygowane o koszty pracy i podatki. Europa Północna i Azja to dwa z najdroższych regionów.
Indeks Big Mac
Indeks Starbucks opiera się na indeksie Big Mac,. który również zapoczątkował The Economist, opisanym jako „lekki przewodnik sprawdzający, czy waluty są na „właściwym” poziomie”.
Indeks Big Mac — lub Big Mac PPP — służy do pomiaru parytetu siły nabywczej między narodami przy użyciu ceny Big Maca McDonald's jako punktu odniesienia. Indeks Big Mac działa tak samo jak indeks latte, zastępując koszyk towarów Big Macem. Chociaż koszt koszyka towarów będzie się różnić podczas porównywania USA z innym krajem, Big Mac ma zwykle tę samą cenę w każdym kraju.
Na przykład w czerwcu 2021 r. The Economist poinformował, że Big Mac kosztował w Wielkiej Brytanii 3,49 funtów brytyjskich, podczas gdy w Stanach Zjednoczonych kosztował 5,65 USD, co sugerowało kurs wymiany 0,62 (3,49/5,65 USD). Innymi słowy, indeks wskazywał kurs wymiany 0,62 pensa brytyjskiego za jednego dolara amerykańskiego. Jednak rzeczywisty kurs wymiany wyniósł 0,73 pensa brytyjskiego za dolara, a biorąc pod uwagę różnicę, sugerował, że funt brytyjski był niedowartościowany o 15% w stosunku do dolara amerykańskiego.
Krytyka Indeksu Starbucks
Zastosowanie porównania lub cen produktów na całym świecie jako realnej miary siły nabywczej może być trudne. Indeksy nie uwzględniają kilku zmiennych podczas porównywania walut, w tym różnic w jakości produktów, postawach konsumentów i warunkach ekonomicznych w każdym kraju.
Chociaż dane wejściowe produktów oraz sposób ich wytwarzania i dystrybucji są jednolite we wszystkich krajach, zarówno indeksy Starbucks, jak i Big Mac nie uwzględniają różnic w następujących kwestiach:
Koszty związane z robocizną personelu sklepów
Koszt witryny sklepowej
Dodatkowe koszty w ramach licencji franczyzowej na prowadzenie restauracji
Koszty surowców, w tym koszty budowy sklepu i różnych składników, jeśli są pozyskiwane lokalnie
Koszty importu i nabycia wszelkich niezbędnych towarów wejściowych, takich jak maszyny i sprzęt
Czynniki te mogą wpływać na cenę latte Starbucks lub Big Mac, obniżając stosunek ceny do ceny amerykańskiej wersji produktu.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Według indeksu waluta jest przewartościowana, gdy wysoka latte kosztuje więcej w dolarach amerykańskich w jednym kraju, a niedowartościowana, gdy kosztuje mniej w dolarach.
Parytet siły nabywczej oznacza, że ceny podobnych towarów w jednym kraju powinny być równe, jeśli są wyceniane w walucie innego kraju.
– Pierwotnie stworzony przez The Economist, inne publikacje stworzyły własne wersje indeksu.
Indeks Starbucks mierzy parytet siły nabywczej, porównując względne ceny wysokiej kawy latte w 16 krajach.
Indeks ma ograniczenia, ponieważ nie uwzględnia kilku czynników, w tym kosztów pracy i warunków ekonomicznych w każdym kraju.
