Nadwyżka marży handlowej
Co to jest nadwyżka marży handlowej?
Nadwyżka marży handlowej odnosi się do środków pozostających na rachunku transakcyjnym z marżą, z którymi można handlować. Innymi słowy, są to środki, które pozostały, prawdopodobnie po tym, jak trader zajął pozycje na dany dzień lub bieżącą sesję handlową. Środki te można przeznaczyć na zakup nowej pozycji lub powiększenie już istniejącej.
Zrozumienie nadwyżki marży handlowej
Ponieważ konta transakcyjne z depozytem zabezpieczającym zapewniają lewarowaną kwotę środków do inwestowania, nadwyżka depozytu zabezpieczającego odzwierciedla nie rzeczywistą gotówkę pozostałą na koncie, ale kwotę pozostałą do pożyczenia.
Nadwyżka marży handlowej jest również często określana jako wolna marża, możliwa do wykorzystania marża lub dostępna marża. Jednak nadwyżki marży handlowej nie należy mylić z nadwyżką marży, chociaż warunki brzmią tak samo. Nadwyżka depozytu zabezpieczającego to wartość rachunku – w gotówce lub papierach wartościowych – przekraczająca ustawowe minimum wymagane dla rachunku zabezpieczającego lub wymóg prowadzenia firmy maklerskiej prowadzącej rachunek.
Konto depozytowe daje handlowcom lub inwestorom możliwość dokonywania zakupów poza rzeczywistą wartością gotówkową konta za pomocą dźwigni — to znaczy pożyczki. Powiedzmy na przykład, że inwestor ma konto z depozytem zabezpieczającym z dźwignią 10:1. Oznacza to, że mogą mieć na tym koncie 10 000 USD w gotówce i mogą handlować do wartości 100 000 USD.
Załóżmy teraz, że zajmują pewne pozycje (tzn. składają zlecenia na inwestycje) w akcje o wartości 60 000 USD. Ich konto ma teraz nadwyżkę marży handlowej w wysokości 40 000 USD (100 000 - 60 000 USD). Innymi słowy, 40 000 USD stanowi kwotę dostępnego depozytu zabezpieczającego inwestora – czyli kwotę pożyczonych środków pozostałych po otwarciu pozycji. Inwestor może wykorzystać te 40 000 $, aby wykonać więcej transakcji, zająć nowe pozycje lub powiększyć swoje obecne.
Niebezpieczeństwa związane z nadwyżką marży handlowej
Oczywiście, dla jasności, jest to nieco uproszczony przykład. Nie uwzględnia niektórych faktów dotyczących kont depozytowych. Większość domów maklerskich, które oferują takie konta, określa wymagania dotyczące ochrony inwestora i ich własnej — minimalne kwoty (zazwyczaj procent wartości rynkowej Twoich aktywów), które musisz utrzymywać na koncie, lub maksymalne kwoty, które możesz pożyczyć na transakcję.
Istnieją również regulacje rządowe i branżowe: na przykład Rada Rezerwy Federalnej (FRB) zabrania kupowania ponad 50% ceny zakupu papieru wartościowego z marżą. Urząd Regulacji Branży Finansowej (FINRA) wymaga, aby posiadacze rachunków zabezpieczających przez cały czas utrzymywali minimalny poziom kapitału własnego na swoich rachunkach lub ryzyko zawieszenia ich przywilejów handlowych.
Z tych wszystkich powodów inwestor musi być ostrożny. Margines umożliwia traderom i inwestorom zysk, ale daje również możliwość poniesienia katastrofalnych strat. Depozyt zabezpieczający lub pożyczone pieniądze muszą zostać spłacone (zwykle do końca dnia handlowego), a jeśli przedsiębiorca źle odgadnie, może być winien ogromną sumę. Trader nie powinien nawet myśleć o wykorzystaniu całej nadwyżki marży handlowej – by tak rzec – swojej siły nabywczej – po prostu dlatego, że jest ona dostępna.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Ponieważ konta depozytowe wykorzystują dźwignię, nadwyżka marży handlowej nie odzwierciedla faktycznej gotówki pozostałej na koncie, ale kwotę pozostałą do pożyczenia.
Nadwyżka marży handlowej odnosi się do środków na rachunku depozytowym, z którymi można obecnie handlować.
Nadwyżka marży handlowej jest również często określana jako wolna marża, użyteczna marża lub dostępna marża, ale nie należy jej mylić z nadwyżką marży.
