Koszt i fracht (CFR)

Czym są koszty i fracht (CFR)?

Koszt i fracht (CFR) to termin prawny używany w umowach handlu zagranicznego. W umowie określającej, że sprzedaż jest kosztem i frachtem, sprzedający jest zobowiązany do zorganizowania przewozu towaru drogą morską do portu przeznaczenia i dostarczenia kupującemu dokumentów niezbędnych do ich uzyskania od przewoźnika. Przy sprzedaży kosztowo-frachtowej sprzedający nie ponosi odpowiedzialności za wykupienie ubezpieczenia morskiego od ryzyka utraty lub uszkodzenia ładunku podczas transportu. Koszt i fracht to termin używany wyłącznie w odniesieniu do ładunków przewożonych drogą morską lub śródlądowymi drogami wodnymi.

Zrozumienie kosztów i frachtu (CFR)

Umowy dotyczące transportu międzynarodowego często zawierają skrócone terminy handlowe, które opisują takie kwestie, jak czas i miejsce dostawy, płatności, warunki przejścia ryzyka straty ze sprzedającego na kupującego oraz określają stronę odpowiedzialną za koszty frachtu i ubezpieczenie.

Jeśli kupujący i sprzedający zgodzą się na uwzględnienie kosztów i frachtu w swojej transakcji, sprzedający musi zorganizować i zapłacić za transport ładunku do określonego portu. Sprzedający musi dostarczyć towar, odprawić go na eksport i załadować na statek transportowy. Ryzyko utraty lub uszkodzenia przechodzi na kupującego po załadowaniu przez sprzedającego przedmiotów na statek, ale przed rozpoczęciem głównego transportu. Postanowienie to oznacza, że sprzedający nie ponosi odpowiedzialności za zabezpieczenie ładunku przed utratą lub uszkodzeniem podczas transportu.

Koszt i fracht to międzynarodowy termin handlowy, zwany również Incoterm. W celu ułatwienia handlu zagranicznego Międzynarodowa Izba Handlowa (ICC) publikuje i regularnie aktualizuje ten zestaw uznanych na całym świecie warunków, które pomagają stworzyć standard warunków umów handlu zagranicznego. Międzynarodowe warunki handlowe mają na celu zapobieganie nieporozumieniom poprzez wyjaśnienie obowiązków kupujących i sprzedających, takich jak obowiązek transportu i odprawy eksportowej oraz fizyczny punkt przeniesienia ryzyka ze sprzedającego na kupującego.

W przypadku towarów przewożonych w skali międzynarodowej drogą morską lub śródlądowymi drogami wodnymi istnieją trzy inne warunki Incoterms, które są ściśle związane z kosztami i frachtem i są często stosowane w kontraktach handlowych. Free side ship (FAS) oznacza, że sprzedawca musi tylko dostarczyć ładunek do portu obok statku, a odpowiedzialność za towar przechodzi w tym momencie na kupującego. Free on board (FOB) wymaga od sprzedawcy załadowania towaru na statek. Podobnie jak koszty i fracht, warunki ubezpieczenia kosztów i frachtu (CIF) wymagają, aby sprzedawca zorganizował przewóz towarów drogą morską do portu przeznaczenia, ale sprzedawca ma dodatkowy obowiązek ubezpieczenia towarów do czasu dotarcia do portu docelowego . Jeśli chodzi o koszty i fracht, sprzedawca nie jest odpowiedzialny za ubezpieczenie towarów do momentu ich dotarcia do portu docelowego.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Koszt i fracht to powszechnie używany międzynarodowy termin handlowy, zbiór uznanych na całym świecie terminów, które pomagają stworzyć standard dla umów handlu zagranicznego i są publikowane i regularnie aktualizowane przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC).

• Koszt i fracht to termin prawny stosowany w umowach dotyczących handlu międzynarodowego, który określa, że sprzedawca towarów jest zobowiązany do zorganizowania przewozu towarów drogą morską do portu przeznaczenia i dostarczenia kupującemu dokumentów niezbędnych do uzyskania towarów od przewoźnika.

• Jeżeli kupujący i sprzedający zgodzą się na uwzględnienie kosztów i frachtu w swojej transakcji, to postanowienie oznacza, że sprzedający nie jest odpowiedzialny za zabezpieczenie ładunku na wypadek utraty lub uszkodzenia podczas transportu.

FAQ

Co obejmuje koszt i fracht (CFR)?

Koszt i fracht (CFR) to wydatek związany z ładunkiem przewożonym drogą morską lub śródlądowymi drogami wodnymi. Jeśli CFR jest uwzględniony w transakcji, sprzedawca musi zorganizować i zapłacić za transport ładunku do określonego portu. Sprzedający odpowiada również za dostarczenie towaru, jego odprawę eksportową i załadunek na statek transportowy. Jednak po załadowaniu przesyłki na statek ryzyko utraty lub uszkodzenia spada na kupującego. Oznacza to, że sprzedający nie ponosi odpowiedzialności za ubezpieczenie ładunku podczas transportu.

Jakie inne warunki Incoterms są podobne do kosztów i frachtu?

Istnieją trzy inne incoterms, które są często stosowane w kontraktach handlowych. „Free side ship” (FAS) oznacza, że sprzedający musi tylko dostarczyć ładunek do portu obok statku, ale za ich załadunek odpowiada kupujący. „Free on board” (FOB) wymaga, aby sprzedawca również załadował towar na statek. „Ubezpieczenie kosztów i fracht” (CIF) wymaga, aby sprzedający zorganizował przewóz towarów drogą morską do portu przeznaczenia, ale sprzedający ma dodatkowy obowiązek ubezpieczenia towarów do czasu ich dotarcia do portu docelowego. W zakresie kosztów i frachtu sprzedawca nie ponosi odpowiedzialności za ubezpieczenie towarów do momentu ich dotarcia do portu docelowego.

Co to jest Incoterm?

„Incoterm” to skrót od International Commercial Term, zestawu terminów i definicji opublikowanych przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC). Warunki te są znormalizowane, aby zapobiec nieporozumieniom i wyjaśnić obowiązki kupujących i sprzedających, takie jak obowiązek transportu i odprawy eksportowej.