Chartalizm

Co to jest czartalizm?

Chartalism to teoria monetarna, która definiuje pieniądz jako twór rządu, który czerpie swoją wartość ze swojego statusu prawnego środka płatniczego. Twierdzi, że pieniądze są cenne w użyciu, ponieważ rządy wymagają płacenia podatków od tych pieniędzy.

Zrozumienie Chartalizmu

Kartalizm można skontrastować z głównymi teoriami pieniądza, które twierdzą, że pieniądz pierwotnie czerpie swoją wartość z użyteczności jako środka wymiany. Niemiecki ekonomista z początku XX wieku Georg Friedrich Knapp jako pierwszy opracował teorię czartalizmu, definiując pieniądz jako jednostkę rozliczeniową o wartości określonej przez to, co rząd zaakceptuje jako płatność za zobowiązania podatkowe. Innymi słowy, czartalizm głosi, że pieniądz nie ma samoistnej wartości,. ale jest nadawany przez rząd.

W ekonomii teoria pieniądza głównego nurtu głosi, że powstaje on jako środek wymiany na rynkach opartych na właściwościach fizycznych, które sprawiają, że niektóre towary nadają się do użytku jako pieniądz. Kartalizm powstał na początku XX wieku jako wyzwanie dla tej teorii, którą czartaliści nazywają metalizmem.

Knapp ukuł ten termin w swojej książce The State Theory of Money**, opublikowanej po niemiecku w 1905 r. i po angielsku w 1924 r., argumentując, że „pieniądz jest tworem prawa”, a nie towarem. Termin „czartalizm” pochodzi od łacińskiego słowa „charta”, które oznacza bilet lub żeton — przedmioty, które mogą być akceptowane jako płatność, ale które nie mają wartości wewnętrznej.

W czasach książki Knappa standard złota istniał i na nim opierała się większość walut narodowych. Ludzie mogliby wykupywać papierowe substytuty pieniądza i depozyty bankowe w zamian za prawnie lub umownie określone ilości złotych monet lub w niektórych przypadkach w sztabach, na przykład w Banku Rezerwy Federalnej. W tamtych czasach panująca ekonomiczna teoria pieniądza opisywała pieniądz jako ogólnie akceptowany środek wymiany i wyjaśniała użycie metali szlachetnych, takich jak złoto, ale nie wyjaśniała w pełni procesu, dzięki któremu metalowy towar może stać się pieniądzem (i nie tylko inny przydatny towar).

Knapp argumentował, że stało się tak, ponieważ rządzący i rządy zadeklarowały, że tak jest i narzuciły rynkom użycie złota lub innych metali szlachetnych jako pieniądza. Twierdził, że państwo jest najwyższą władzą, a pieniądze pochodzą z jego prób kierowania działalnością gospodarczą.

Knapp dalej krytykował praktykę „metalizmu”, a zamiast tego argumentował, że rządy mogą zdefiniować wszystko, co chcą, aby być pieniędzmi, za pomocą fiducjarnego i zmusić go do użycia jako środka wymiany poprzez zastosowanie przepisów prawnych dotyczących środków płatniczych. Zamiast akceptować ograniczenia fiskalne, które nakładają na nie rzadkie towary będące przedmiotem międzynarodowego handlu, takie jak złoto, rządy mogą emitować kartę jako pieniądz (tj. czysty pieniądz papierowy lub pieniądz fiducjarny ).

Chartalizm stał się bardzo wpływowy w XX wieku, zarówno dlatego, że rządy na całym świecie przynajmniej pośrednio przyjęły jego idee w praktyce, jak i stał się podstawą koncepcji pieniądza w teoriach ekonomicznych i finansowych, które stały się dominujące, takich jak ekonomia keynesowska i monetaryzm.

Dzisiaj standard złota już dawno minął i zasadniczo wszystkie pieniądze są (lub są oparte na) czartalistycznym pieniądzu fiducjarnym – nie ma on żadnej wartości użytkowej, a jego użycie jako środka wymiany generalnie pokrywa się ze sferą wpływów rządu lub rządów, które go emitują i zmuszają do używania go jako prawnego środka płatniczego dla wszystkich długów publicznych i prywatnych.

Chartalizm kontra neo-czartalizm

Pogląd Knappa, że pieniądz jest długiem stworzonym przez państwo, przyciągnął później uwagę ekonomistów stojących za Nowoczesną Teorią Monetarną (MMT). Rozwijając pracę Knappa, neo-czartaliści stwierdzili, że rządy nie potrzebują podatków ani pożyczek na wydatki, ponieważ mogą być monopolistami emitentów waluty i mogą po prostu drukować tyle pieniędzy, ile potrzebują.

Teoria głosi, że rządy z fiducjarnym systemem walutowym mogą (i powinny) swobodnie drukować pieniądze, ponieważ nie mogą zbankrutować ani być niewypłacalne,. chyba że politycy zdecydują inaczej. Oczywiście ekonomiści i decydenci nadal będą musieli wziąć pod uwagę rzeczywisty wpływ, jaki może to mieć na stopę inflacji.

MMT stoi w opozycji do obecnego systemu w większości krajów, w którym większość pieniądza jest tworzona i rozpowszechniana przez banki pożyczające pieniądze jako pieniądz kredytowy (media fiducjarne) poprzez proces udzielania pożyczek z rezerwą cząstkową w oparciu o rezerwy rządu (lub rządowego banku centralnego). ) wyemitowana waluta papierowa.

Kryptowaluta i wykresalizm

W ostatnich latach kryptowaluta stała się potencjalnym wyzwaniem dla Chartalism i MMT. Wirtualne waluty,. takie jak Bitcoin,. są emitowane na wolnym i otwartym rynku,. bez związku z żadnym rządem. Oprócz ich (obecnie) dominującej wartości jako inwestycje spekulacyjne wysokiego ryzyka, w pewnych okolicznościach mogą mieć wartość wśród niektórych osób, które handlują nimi jako środki wymiany. Na razie ogranicza się to głównie do korzystania z czarnych i szarych rynków ze względu na ich brak statusu prawnego środka płatniczego, co zwykle wspiera teorię kartalistów o pochodzeniu pieniądza jako wytworu rządu poprzez przepisy o prawnym środkach płatniczych.

Może się to jednak zmienić w przyszłości; gdyby Bitcoin lub inne rynkowe kryptowaluty stały się powszechnie akceptowane na rynkach, mogłyby stanowić wyzwanie dla istniejących pieniędzy i służyć jako bezpośredni dowód na istnienie rynkowej teorii pochodzenia pieniądza. Pod tym względem ruch kryptowalut stoi w opozycji do krajowych i bankowych systemów monetarnych, a także fundamentu Chartalism. Jego rosnąca popularność sugeruje, że część światowej populacji opowiada się za alternatywnym systemem monetarnym wolnym od rządów rządowych, sięgającym do korzeni pieniądza.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Niemiecki ekonomista Georg Friedrich Knapp ukuł termin, definiując pieniądz jako wytwór prawa i przeciwstawił jego definicję metalicznym standardom monetarnym swoich czasów.

• Chartalism utorował drogę dla Nowoczesnej Teorii Monetarnej (MMT), która twierdzi, że rządy, jako monopoliści emitentów waluty, mogą drukować tyle pieniędzy, ile potrzebują i nie muszą opodatkowywać ani pożyczać w celu finansowania wydatków.

• Chartalism to teoria spoza głównego nurtu, która podkreśla wpływ polityki i działań rządu na pochodzenie i wartość pieniądza.