Rezerwy międzynarodowe

Czym są rezerwy międzynarodowe?

Rezerwy międzynarodowe to wszelkiego rodzaju fundusze rezerwowe, które banki centralne mogą przekazywać między sobą na arenie międzynarodowej. Rezerwy międzynarodowe pozostają akceptowalną formą płatności wśród tych banków. Same rezerwy mogą być złotem lub określoną walutą, taką jak dolar lub euro.

Wiele krajów wykorzystuje również rezerwy międzynarodowe do zabezpieczania zobowiązań, w tym waluty lokalnej, a także depozytów bankowych.

Przykłady rezerw międzynarodowych

Inną formą rezerw międzynarodowych są specjalne prawa ciągnienia (SDR). Międzynarodowy Fundusz Walutowy ( MFW) stworzył SDR-y w 1969 roku w odpowiedzi na obawy dotyczące ograniczeń złota i dolarów jako jedynego sposobu rozliczania rachunków międzynarodowych. SDR-y mogą zwiększyć międzynarodową płynność,. uzupełniając standardowe waluty rezerwowe. Rządy krajów członkowskich wspierają SDR z pełną wiarą i uznaniem.

SDR jest zasadniczo sztuczną walutą. Niektórzy opisują SDR-y jako koszyki walut krajowych. Państwa członkowskie MFW posiadające SDR-y mogą wymieniać je na swobodnie używane waluty (takie jak USD lub japoński jen), uzgadniając między sobą lub poprzez dobrowolne swapy. Ponadto MFW może polecić krajom o silniejszych gospodarkach lub większych rezerwach walutowych zakup SDR-ów od swoich mniej wyposażonych członków. Kraje członkowskie MFW mogą pożyczać SDR-y z rezerw MFW po dobrych stopach procentowych. (Zazwyczaj używają ich, aby dostosować swoje bilanse płatnicze, aby stały się bardziej korzystne).

MFW wykorzystuje również SDR do celów księgowości wewnętrznej, ponieważ SDR jest jednostką rozliczeniową MFW, oprócz działania jako pomocniczy składnik aktywów rezerwowych. Wartość SDR-ów, którą MFW sumuje w dolarach amerykańskich, oblicza się na podstawie ważonego koszyka głównych walut: jena japońskiego, dolara amerykańskiego, funta szterlinga i euro.

Rezerwy międzynarodowe a rezerwy walutowe

Podobnie jak rezerwy zagraniczne, rezerwy walutowe są również aktywami rezerwowymi, które bank centralny posiada w walutach obcych. Mogą to być zagraniczne banknoty, depozyty bankowe, obligacje, bony skarbowe i inne rządowe papiery wartościowe. Potocznie określenie rezerwy walutowe może oznaczać również rezerwy złota lub fundusze MFW.

Banki centralne mogą wykorzystywać rezerwy walutowe do zabezpieczania zobowiązań we własnej walucie. Ponadto rezerwy walutowe mogą być przydatne w kształtowaniu polityki pieniężnej. Ogólnie rzecz biorąc, rezerwy walutowe zapewniają rządowi centralnemu większą elastyczność i odporność na zmienne warunki rynkowe.

Na przykład, jeśli jedna lub więcej walut załamie się i/lub ulegnie szybkiej dewaluacji, bank centralny może zrównoważyć tę przejściową stratę innymi, bardziej wycenianymi i/lub stabilnymi walutami, aby pomóc im wytrzymać wstrząsy rynkowe.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Rezerwy są akceptowaną przez banki formą płatności i usprawniają proces transferu środków pomiędzy wieloma różnymi bankami centralnymi.

• Rezerwy walutowe to również aktywa, które bank może posiadać w walutach obcych, i obejmują banknoty, depozyty bankowe, obligacje, bony skarbowe i inne rządowe papiery wartościowe.

• Rezerwy międzynarodowe to fundusze, które banki centralne wymieniają między sobą na poziomie międzynarodowym.

• Specjalne prawa ciągnienia (SDR) lub koszyki walut krajowych mogą być również akceptowane jako rezerwy.

• Rezerwy mogą być w złocie lub w towarze akceptowanym na całym świecie, takim jak dolar lub euro.