Traktowanie narodowe

Co to jest traktowanie narodowe?

Traktowanie narodowe to koncepcja prawa międzynarodowego, która stanowi, że jeśli państwo zapewnia określone prawa i przywileje swoim własnym obywatelom, powinno również zapewnić równorzędne prawa i przywileje cudzoziemcom przebywającym w danym kraju. Traktowanie narodowe to zasada traktowania innych tak samo jak własnych obywateli.

Traktowanie narodowe dotyczy również towarów importowanych po wejściu na rynek (powinny być traktowane tak samo jak towary produkowane lokalnie), usług krajowych i zagranicznych, a także zagranicznych i lokalnych znaków towarowych, praw autorskich i patentów.

Zrozumienie traktowania narodowego

W ramach traktowania narodowego, jeśli Kraj A zapewnia specjalne ulgi podatkowe dla swojego raczkującego przemysłu farmaceutycznego, wszystkie firmy farmaceutyczne prowadzące działalność w Kraju A będą miały prawo do ulg podatkowych, niezależnie od tego, czy firma jest krajowa, czy zagraniczna.

Pojęcie traktowania narodowego można znaleźć w dwustronnych traktatach podatkowych,. a także we wszystkich trzech głównych umowach Światowej Organizacji Handlu : art. 3 Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT), art. 17 Układu ogólnego w sprawie handlu usług (GATS) oraz art. 3 Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRIPS).

Jednak w każdej z tych umów zasada jest traktowana nieco inaczej.

W odniesieniu do umów międzynarodowych pojęcie traktowania narodowego oznacza, że państwo musi tak samo traktować obywateli innych państw uczestniczących w umowie międzynarodowej. Gdy towary są importowane na podstawie umowy międzynarodowej, muszą być traktowane tak samo, jak towary produkowane lokalnie, chociaż obowiązek ten nie wchodzi w życie, dopóki importowane towary nie zostaną wprowadzone na rynek zagraniczny.

Zalety i wady traktowania narodowego

Traktowanie narodowe jest ogólnie uważane za pożądane. Jednak nie zawsze tak jest. Teoretycznie koncepcja ta pozwala państwu skutecznie pozbawić cudzoziemców wszelkich praw lub własności, których państwo to pozbawia również własnych obywateli.

Załóżmy na przykład, że państwo ma prawo, które pozwala mu wywłaszczać własność. W ramach traktowania narodowego, technicznie rzecz biorąc, firma zagraniczna nadal podlegałaby prawu wywłaszczeniowemu.

alternatywnie, powiedzmy, że zgodnie z prawem stanowym zamężna kobieta nie może podróżować bez zgody męża. Zgodnie z koncepcją traktowania narodowego zamężna cudzoziemka podróżująca lub mieszkająca w tym stanie potrzebowałaby pozwolenia męża na podróż, nawet jeśli nie potrzebowałaby go w swoim kraju pochodzenia. Jednak w zależności od kraju mogą istnieć inne przepisy, które mogą ograniczać traktowanie narodowe tylko do korzyści dodatkowych.

Chociaż, szczególnie historycznie, rządy krajów rozwijających się wykorzystywały traktowanie narodowe, aby uzasadnić wywłaszczenia, kwestie te są zwykle rozwiązywane za pomocą kontraktów lub traktatów.

Inna międzynarodowa zasada, minimalny standard wymiaru sprawiedliwości, odnosi się do zapewnienia podstawowej sprawiedliwości cudzoziemcom, ale nie musi zapewniać takiego samego traktowania, jakie przyznano obywatelom. Inna koncepcja, zasada najwyższego uprzywilejowania (KNU), wymaga przyznania takiego samego traktowania w stosunkach handlowych wszystkim cudzoziemcom, ale nie wymaga zapewnienia obcokrajowcom takiego samego traktowania jak obywatelom.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Traktowanie narodowe to zasada traktowania innych tak samo jak własnych obywateli.

• Traktowanie narodowe dotyczy również towarów importowanych po wejściu na rynek, usług zagranicznych i krajowych oraz zagranicznych i lokalnych znaków towarowych, praw autorskich i patentów.

• Pojęcie traktowania narodowego można znaleźć w dwustronnych umowach podatkowych, a także w większości porozumień Światowej Organizacji Handlu.