Współczynnik dostosowania sektora prywatnego (PSAF)

Co to jest współczynnik dostosowania sektora prywatnego (PSAF)?

Termin współczynnik dostosowania sektora prywatnego (PSAF) odnosi się do metody stosowanej przez Radę Rezerwy Federalnej do obliczania kosztów związanych z usługami świadczonymi na rzecz instytucji depozytowych tak, jakby były świadczone przez banki prywatne. Usługi te obejmują między innymi czeki i Automated Clearing House (ACH). PSAF został wprowadzony ustawą o kontroli monetarnej z 1980 r. PSAF jest dostosowywany i przeliczany corocznie .

Jak działa współczynnik dostosowania sektora prywatnego (PSAF)

Rezerwa Federalna jest zobowiązana do pobierania opłat za wszelkie usługi, które świadczy na rzecz różnych instytucji depozytowych. Ta zasada jest częścią Ustawy o Kontroli Monetarnej z 1980 roku. Ta ustawa federalna pomogła zmienić sposób regulowania sektora bankowego. Stworzył czynnik korygujący dla sektora prywatnego, ogólny termin, który obejmuje wszelkie ukryte lub przypisane koszty i zyski. sektor .

Opłaty ustalane są corocznie i mają na celu odzyskanie co najmniej 100% tych wydatków. Jak wspomniano powyżej, obejmuje to usługi takie jak:

• Czeki

• Automatyczne sprzątanie domu

• Fundusze Fedwire

• Papiery wartościowe Fedwire

• Krajowa Służba Rozliczeniowa

• Rozwiązania FedLine

Fed wykorzystuje dane z banków notowanych na giełdzie, aby sformułować swoje modele PSAF. Szacuje przypisywane poziomy zadłużenia i kapitału własnego, a następnie stosuje odpowiednie stawki finansowania. Roczny model PSAF to bilans proforma przybliżonych aktywów i pasywów,. z innymi danymi wejściowymi przypisanymi tak, jakby wymienione powyżej usługi świadczone przez Fed były oferowane przez podmioty z sektora prywatnego. Te same ogólnie przyjęte zasady rachunkowości (GAAP) stosowane przez firmy z sektora prywatnego są stosowane przez Fed do opracowywania sprawozdań finansowych w swoim modelu .

Rada Gubernatorów Fed zatwierdziła PSAF 2021 w listopadzie 2020 r. Na łączną kwotę 16,4 mln USD zgodnie z ustawą o kontroli monetarnej .

103,9%

Odsetek całkowitych wydatków i zysków po opodatkowaniu lub zwrotu z kapitału odzyskanego przez banki rezerw z tytułu wycenionych usług w latach 2010-2019 .

Uwagi specjalne

Fed dokonuje okresowych przeglądów metodologii PSAF, aby upewnić się, że jest ona na bieżąco ze zmianami w branży bankowej. Fed zmienił swoją metodologię ustalania cen w 2005 r. Zrobił to tak, że tylko model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) służy do określania zwrotu z kapitału własnego (ROE). Wcześniej wyniki trzech modeli, w tym CAPM, były uśredniane w celu obliczenia ROE, które jest podstawą rocznej opłaty .

Do kalkulacji CAPM stopa trzymiesięcznego bonu skarbowego jest stopą wolną od ryzyka, a beta (miara zmienności) jest przyjmowana na poziomie 1,0. Premia za ryzyko rynkowe opiera się na 40-letnich historycznych miesięcznych zwrotach powyżej stóp wolnych od ryzyka. Dzięki wyprowadzeniu szacunkowego ROE Fed może obliczyć opłatę za swoje usługi dla instytucji depozytowych . ROE jest odzwierciedleniem oczekiwanego zwrotu akcjonariusza w podmiocie prywatnym. Model PSAF oblicza, ile opłat pobiera, aby osiągnąć ten ROE .

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Fed koryguje i oblicza PSAF w ujęciu rocznym.

• Czynnikiem korygującym sektora prywatnego jest sposób, w jaki Zarząd Rezerwy Federalnej oblicza koszty związane z usługami świadczonymi na rzecz instytucji depozytowych.

• Odzyskiwane są koszty usług takich jak czeki, Automated Clearing House i inne.

• PSAF został wprowadzony jako część Ustawy o Kontroli Monetarnej z 1980 roku.

• Fed wykorzystuje tę kalkulację do usług świadczonych tak, jakby były świadczone przez instytucje prywatne.