Teoria stałej płacy

Co to jest teoria „lepkiej płacy”?

Teoria „lepkiej płacy” stawia hipotezę, że płaca pracowników ma tendencję do powolnej reakcji na zmiany w wydajności firmy lub na zmiany w gospodarce. Zgodnie z teorią, gdy bezrobocie rośnie, pensje pracowników, którzy pozostają zatrudnieni, zwykle pozostają na tym samym poziomie lub rosną wolniej, a nie spadają wraz ze spadkiem popytu na pracę. W szczególności często mówi się, że płace są „lepkie”,. co oznacza, że mogą łatwo rosnąć, ale spadać tylko z trudem.

Teorię tę przypisuje się ekonomiście Johnowi Maynardowi Keynesowi,. który nazwał zjawisko „sztywności nominalnej” płac.

Zrozumienie teorii stałej płacy

Lepkość jest teoretyczną sytuacją rynkową, podczas gdy niektóre ceny nominalne opierają się zmianom. Chociaż często odnosi się to do płac, lepkość może być również często używana w odniesieniu do cen na rynku, co jest również często nazywane sztywnością cen.

Zagregowany poziom cen lub średni poziom cen na rynku może stać się lepki z powodu asymetrii między sztywnością a elastycznością cen. Ta asymetria często oznacza, że ceny będą reagować na czynniki, które pozwolą im rosnąć, ale będą opierać się siłom, które pchają je w dół. Oznacza to, że poziomy nie zareagują szybko na duże negatywne zmiany w gospodarce, jak w przeciwnym razie. Często mówi się, że płace działają w ten sam sposób: ludzie są zadowoleni z podwyżki, ale będą walczyć z obniżką płac.

Sztywność płac jest popularną teorią akceptowaną przez wielu ekonomistów, chociaż niektórzy purystyczni neoklasyczni ekonomiści wątpią w jej solidność. Zwolennicy tej teorii przedstawili wiele powodów, dla których płace są sztywne. Należą do nich pogląd, że pracownicy znacznie chętniej akceptują podwyżki niż obniżki płac, że niektórzy pracownicy są członkami związków z długoterminowymi umowami lub siłą przetargową, a firma może nie chcieć narażać się na złą prasę lub negatywny wizerunek związane z cięciami płac.

Lepkość jest ważnym pojęciem w makroekonomii, zwłaszcza w makroekonomii keynesowskiej i ekonomii nowokeynesowskiej . Bez sztywności płace zawsze dostosowywałyby się mniej więcej w czasie rzeczywistym do rynku i prowadziłyby do względnie stałej równowagi ekonomicznej. Zakłócenia na rynku przyniosłyby proporcjonalne obniżki płac bez znacznej utraty pracy. Zamiast tego, z powodu niestabilności, w przypadku zakłóceń, płace z większym prawdopodobieństwem pozostaną tam, gdzie są, a firmy częściej zmniejszają zatrudnienie. Ta tendencja do lepkości może wyjaśniać, dlaczego rynki powoli osiągają równowagę,. jeśli w ogóle.

Ceny towarów są ogólnie uważane za mniej sztywne niż płace, ponieważ ceny towarów często zmieniają się łatwo i często w odpowiedzi na zmiany podaży i popytu.

Teoria płacy stałej w kontekście

Zgodnie z teorią lepkiej płacy, kiedy lepkość wejdzie na rynek, zmiana w jednym kierunku będzie faworyzowana przed zmianą w drugim. Ponieważ płace są utrzymywane jako klejące się w dół, ruchy płac będą miały tendencję do wzrostu częściej niż w dół, co prowadzi do średniego trendu wzrostu płac. Tendencja ta jest często określana jako „pełzanie” (pełzanie cen w odniesieniu do cen) lub jako efekt zapadkowy. Niektórzy ekonomiści wysunęli również teorię, że lepkość może w efekcie być zaraźliwa, rozprzestrzeniając się z dotkniętego obszaru rynku na inne obszary, na które nie ma wpływu. Ekonomiści ostrzegają jednak również, że taka sztywność jest tylko iluzją, ponieważ realny dochód pod względem siły nabywczej zmniejszy się z czasem w wyniku inflacji. Jest to znane jako inflacja wypychania płac.

Wprowadzenie sztywności płac do jednego obszaru lub sektora przemysłu często powoduje lepkość w innych obszarach ze względu na rywalizację o miejsca pracy i wysiłki firm na rzecz utrzymania konkurencyjności płac.

Uważa się, że lepkość ma również inne stosunkowo rozległe skutki dla światowej gospodarki. Na przykład, w zjawisku znanym jako przeregulowanie,. kursy walut obcych mogą często nadmiernie reagować, próbując uwzględnić sztywność cen, co może prowadzić do znacznego stopnia zmienności kursów walut na całym świecie.

Teoria płacy stałej i zatrudnienie

Uważa się, że na wskaźniki zatrudnienia mają wpływ zakłócenia na rynku pracy spowodowane sztywnymi płacami. Na przykład w przypadku recesji, takiej jak Wielka Recesja z 2008 r., płace nominalne nie spadły ze względu na sztywność płac. Zamiast tego firmy zwalniały pracowników, aby obniżyć koszty bez obniżania wynagrodzeń pozostałych pracowników. Później, gdy gospodarka zacznie wychodzić z recesji, zarówno płace, jak i zatrudnienie pozostaną sztywne.

Ponieważ ustalenie, kiedy recesja faktycznie się kończy, może być trudne, a poza tym, że zatrudnianie nowych pracowników może często stanowić wyższy koszt krótkoterminowy niż niewielka podwyżka płac, firmy zwykle wahają się przed zatrudnianiem nowych pracowników . Pod tym względem, w następstwie recesji, zatrudnienie może w rzeczywistości być „lepkie”. Z drugiej strony, zgodnie z teorią, same zarobki często pozostaną sztywne, a pracownicy, którzy przetrwali, mogą otrzymać podwyżki.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Kluczowy element keynesowskiej teorii ekonomicznej, "lepkość" została zaobserwowana w innych obszarach, jak również w przypadku niektórych cen i poziomów opodatkowania.

• Ponieważ płace mają tendencję do „przyklejania się”, realne płace ulegają erozji w wyniku inflacji.

• Teoria płacy lepkiej dowodzi, że płaca pracowników jest odporna na spadek nawet w pogarszających się warunkach ekonomicznych.

• Dzieje się tak dlatego, że pracownicy będą walczyć z obniżką płac, a więc firma będzie dążyć do obniżenia kosztów gdzie indziej, w tym poprzez zwolnienia, jeśli rentowność spadnie.