Ben Bernanke
Ben Bernanke był przewodniczącym rady gubernatorów Rezerwy Federalnej USA w latach 2006-2014. Bernanke przejął stery od Alana Greenspana w lutym. 1, 2006, kończący 18-letnie kierownictwo Greenspana w Fed.
Były prezes Fed, Bernanke, był przewodniczącym Rady Doradców Gospodarczych Prezydenta USA, zanim został nominowany na następcę Greenspana pod koniec 2005 roku.
##Wczesne życie i edukacja
Urodzony w grudniu Benjamin Shalom Bernanke 13, 1953, jest synem farmaceuty i nauczycielem, wychował się w Południowej Karolinie. Jako student o wysokich osiągnięciach Bernanke ukończył studia licencjackie z wyróżnieniem na Uniwersytecie Harvarda, a następnie uzyskał tytuł doktora. w MIT w 1979 roku.
Wykładał ekonomię na Stanford, a następnie na Uniwersytecie Princeton, gdzie kierował wydziałem do 2002 roku, kiedy odszedł z pracy akademickiej do służby publicznej. Oficjalnie opuścił stanowisko w Princeton w 2005 roku.
Wybitne osiągnięcia
Bernanke został po raz pierwszy mianowany przewodniczącym Fed przez prezydenta George'a W. Busha w 2005 roku. Wcześniej w tym samym roku został powołany do Rady Doradców Gospodarczych Prezydenta Busha, co było powszechnie postrzegane jako próba objęcia następcy po Greenspanie na stanowisku przewodniczącego.
W 2010 roku prezydent Barack Obama nominował go na drugą kadencję na przewodniczącego. Jego następcą została Janet Yellen na stanowisku przewodniczącego w 2014 roku. Przed pełnieniem funkcji przewodniczącego Rezerwy Federalnej przez dwie kadencje, Bernanke był członkiem Rady Gubernatorów Rezerwy Federalnej w latach 2002-2005.
Wkłady gospodarcze
Ben Bernanke odegrał kluczową rolę w stymulowaniu amerykańskiej gospodarki po kryzysie bankowym w 2008 r., który wpędził gospodarkę w spiralę spadkową. Przyjął agresywne i eksperymentalne podejście do przywrócenia zaufania do systemu finansowego.
Jedną z wielu strategii zastosowanych przez Fed w celu powstrzymania globalnego kryzysu było wprowadzenie polityki niskich stóp w celu ustabilizowania gospodarki. Pod okiem Bernanke Fed obniżył referencyjne stopy procentowe blisko zera. Obniżając stopę funduszy federalnych,. banki pożyczają sobie nawzajem pieniądze po niższych kosztach, co z kolei może oferować niskooprocentowane pożyczki dla konsumentów i firm.
16 bilionów dolarów
Całkowita wartość netto amerykańskich gospodarstw domowych, które straciły w latach 2007-2009 podczas Wielkiej Recesji.
W miarę pogarszania się warunków Bernanke zaproponował program luzowania ilościowego. Program luzowania ilościowego polegał na niekonwencjonalnym zakupie obligacji skarbowych i papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką (MBS) w celu zwiększenia podaży pieniądza w gospodarce. Skupując te papiery na dużą skalę, Fed zwiększył na nie popyt, co doprowadziło do wzrostu cen. Ponieważ ceny obligacji i stopy procentowe są ze sobą odwrotnie proporcjonalne, stopy procentowe spadły w odpowiedzi na wyższe ceny. Niższe stopy procentowe obniżyły koszty finansowania inwestycji biznesowych, poprawiając tym samym sytuację finansową firmy. Wzmacniając operacje i działania, przedsiębiorstwa były w stanie stworzyć więcej miejsc pracy, co przyczyniło się do zmniejszenia stopy bezrobocia.
Uwolnienia Bernake'a
Ben Bernanke pomógł także ograniczyć skutki gwałtownie pogarszających się warunków gospodarczych, ratując kilka borykających się z problemami dużych instytucji finansowych. Podczas gdy Fed gwarantował decyzję, aby pozwolić Lehman Brothers upaść, ratował firmy, takie jak AIG Insurance, ze względu na większe ryzyko, jakie uratowane firmy stanowiłyby w przypadku bankructwa.
W przypadku AIG Bernanke uważał, że ogromna odpowiedzialność firmy jest izolowana wyłącznie w jej produktach finansowych, które wiązały się z setkami miliardów dolarów w spekulacji instrumentami pochodnymi . Gdyby firma straciła swoją pozycję spekulacyjną na tych instrumentach pochodnych, nie miałaby wystarczających środków na wypłatę lub pokrycie strat. Dla firm takich jak Merrill Lynch i Bear Stearns, Rezerwa Federalna zachęciła Bank of America i JPMorgan do kupowania i przejmowania obu firm poprzez gwarantowanie złych pożyczek banków znajdujących się w trudnej sytuacji.
Opublikowane prace
W swojej książce z 2015 r., Odwaga do działania, Bernanke pisał o swoim czasie, gdy był prezesem Rezerwy Federalnej, i ujawnił, jak bliska załamania się światowej gospodarki w 2008 r., stwierdzając, że zrobiłaby to, gdyby Rezerwa Federalna i inne agencje nie podjęły ekstremalnych środków. Prezydent Barack Obama stwierdził również, że działania Bernanke zapobiegły pogorszeniu się kryzysu finansowego. Jednak Bernanke był również przedmiotem krytyków, którzy twierdzą, że nie zrobił wystarczająco dużo, aby przewidzieć kryzys finansowy.
W 2013 roku Bernake wydał Rezerwę Federalną i kryzys finansowy, kompilację jego wykładów na temat historii Rezerwy Federalnej i kryzysu finansowego z 2008 roku. Zawiera on jego spostrzeżenia na temat działań, decyzji i reakcji Fedu wydarzenia.
Dwa lata później opublikował Odwagę do działania: Pamiętnik kryzysu i jego następstw, opisując swoje doświadczenia jako prezesa Zarządu Rezerwy Federalnej i podkreślając metody ratowania amerykańskiej gospodarki przed kolejną depresją.
Dziedzictwo
Chociaż działania Bernanke były nieusuwalne dla ożywienia światowej gospodarki, spotkał się z krytyką podejścia, jakie zastosował w celu osiągnięcia tego ożywienia. Ekonomiści skrytykowali jego wpompowanie w gospodarkę setek miliardów dolarów poprzez program zakupu obligacji, który potencjalnie zwiększył dług indywidualny i korporacyjny oraz doprowadził do inflacji. Oprócz tych ekonomistów, ustawodawcy również skrytykowali jego ekstremalne środki i sprzeciwili się jego ponownemu powołaniu na stanowisko przewodniczącego Rezerwy Federalnej w 2010 roku. Jednak prezydent Barack Obama powołał go na drugą kadencję.
Od kwietnia 2018 r. Ben Bernanke pracuje obecnie jako ekonomista w Brookings Institution, publicznej organizacji non-profit z siedzibą w Waszyngtonie, gdzie doradza w zakresie polityki fiskalnej i monetarnej. Pełni również funkcję starszego doradcy Pimco i Citadel.
Podsumowanie
Ben Bernake, były dwuletni przewodniczący Rezerwy Federalnej, jest w dużej mierze uważany za realizację strategii, które uratowały amerykańską gospodarkę. Jego metody, choć nieco kontrowersyjne, doprowadziły do wzrostu liczby miejsc pracy w USA, ratowania znanych instytucji finansowych o ugruntowanej pozycji i silnej gospodarki. Jego działania nie były jednak wyłączone spod kontroli, ponieważ było wielu krytyków, którzy uważali, że jego działania są bardziej szkodliwe niż dobre. Pomimo różnych opinii Bernake nadal cieszy się dużym zainteresowaniem jako ekonomista i doradca oraz jest uważany za jednego z najbardziej wpływowych prezesów Fed w historii.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Krytycy twierdzą, że Bernake zalał gospodarkę zbyt dużą ilością pieniędzy, przyczyniając się do inflacji i wzrostu zadłużenia.
Jako przewodniczący Fed Bernanke nadzorował reakcję banku centralnego na kryzys finansowy z 2008 roku i Wielką Recesję.
Bernanke zastąpił Alana Greenspana i został zastąpiony przez Janet Yellen.
Ben Bernanke jest byłym prezesem Rezerwy Federalnej, pełniącym funkcję od 2006 do 2014 roku.
Bernake wprowadził kilka strategii, w tym luzowanie ilościowe, aby pobudzić amerykańską gospodarkę podczas recesji w 2008 roku.
##FAQ
Do jakiej ekonomicznej szkoły myśli należy Ben Bernake?
Ben Bernake należy do szkoły myśli Miltona Friedmana i Anny Schwartz. Bernake wyznawał zasadę, że Rada Rezerwy Federalnej może obniżyć inflację i ożywić gospodarkę poprzez zwiększenie podaży pieniądza w takim samym tempie, jak produkt narodowy brutto (PKB).
Na jakich tablicach służył Ben Bernake?
Po ustąpieniu z funkcji przewodniczącego rady gubernatorów Rezerwy Federalnej USA, Ben Bernake przez dwa lata był członkiem Rady Edukacji Montgomery Township w New Jersey, a obecnie jest ekonomistą Brookings Institution i doradcą ds. usług finansowych Firmowa Cytadela.
Co zrobił Ben Bernake podczas kryzysu finansowego?
Aby przeciwdziałać skutkom kryzysu finansowego z 2008 r., Bernake zastosował politykę niskich stóp – dzięki której stawki zostały zredukowane praktycznie do zera – oraz plan luzowania ilościowego w celu zwiększenia podaży pieniądza. Bernake uratował także wiele dużych, upadających instytucji finansowych.
