Środowisko niskich stóp procentowych
Co to jest środowisko niskich stóp procentowych?
Środowisko niskich stóp procentowych ma miejsce, gdy wolna od ryzyka stopa procentowa, zwykle ustalana przez bank centralny,. jest przez dłuższy czas niższa niż średnia historyczna. W Stanach Zjednoczonych stopa wolna od ryzyka jest na ogół definiowana przez oprocentowanie skarbowych papierów wartościowych.
Zerowe stopy procentowe i ujemne stopy procentowe to dwa skrajne przykłady środowiska niskich stóp procentowych.
Wyjaśnienie środowiska niskich stóp procentowych
Wiele krajów rozwiniętych doświadczyło od 2009 r. niskich stóp procentowych, gdy władze monetarne z całego świata obniżyły stopy procentowe do poziomu 0%, aby stymulować wzrost gospodarczy i zapobiegać deflacji.
Otoczenie niskich stóp procentowych ma stymulować wzrost gospodarczy poprzez obniżenie kosztów pożyczania pieniędzy na finansowanie inwestycji zarówno w aktywa materialne, jak i finansowe. Szczególną formą niskich stóp procentowych są ujemne stopy procentowe. Ten rodzaj polityki pieniężnej jest niekonwencjonalny, ponieważ deponenci muszą płacić bankowi centralnemu (i w niektórych przypadkach bankom prywatnym) za przechowywanie ich pieniędzy, zamiast otrzymywać odsetki od swoich depozytów.
Jak wszystko inne, każda moneta ma dwie strony – niskie stopy procentowe mogą być zarówno dobrodziejstwem, jak i przekleństwem dla dotkniętych nimi osób. Ogólnie rzecz biorąc, oszczędzający i pożyczkodawcy zwykle tracą, podczas gdy pożyczkobiorcy i inwestorzy korzystają z niskich stóp procentowych.
Rzeczywisty przykład środowiska o niskich stopach procentowych
Jako przykład rozważmy otoczenie stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych w latach 1999-2021. Czerwona linia reprezentuje stopę wolną od ryzyka (jednoroczne obligacje skarbowe), a niebieska to stopa funduszy federalnych.
Oba stawki są często używane do opisania stopy wolnej od ryzyka. Jak pokazuje wykres, okres po kryzysie finansowym z 2008 r. do około 2017 r. reprezentuje środowisko niskich stóp procentowych, ze stopami nie tylko poniżej historycznych norm, ale także bardzo bliskimi 0%.
Tymczasem stopy zaczynają rosnąć w 2017 r., ale w 2019 r. ponownie zaczęły spadać, a następnie w 2020 r. spadły blisko 0% z powodu pandemii COVID-19.
Kto korzysta na niskich stopach procentowych?
Rezerwa Federalna obniża stopy procentowe w celu stymulowania wzrostu w okresie spowolnienia gospodarczego. Oznacza to, że koszty kredytu stają się tańsze.
Środowisko niskich stóp procentowych jest świetne dla właścicieli domów, ponieważ zmniejszy ich miesięczną spłatę kredytu hipotecznego. Podobnie potencjalni właściciele domów mogą zostać zwabieni na rynek z powodu niższych kosztów. Niskie stopy procentowe oznaczają więcej wydawania pieniędzy w kieszeniach konsumentów.
Oznacza to również, że mogą chcieć dokonywać większych zakupów i pożyczać więcej, co pobudza popyt na artykuły gospodarstwa domowego. Jest to dodatkowa korzyść dla instytucji finansowych, ponieważ banki są w stanie pożyczać więcej. Środowisko pomaga również firmom dokonywać dużych zakupów i zwiększać kapitał.
Wady środowiska niskich stóp procentowych
Podobnie jak korzyści płynące ze środowiska niskich stóp procentowych, istnieją również wady, zwłaszcza jeśli stopy są utrzymywane na bardzo niskim poziomie przez długi czas. Niższe stopy oprocentowania kredytów oznaczają również wpływ na inwestycje, więc każdy, kto wpłaca pieniądze na konto oszczędnościowe lub podobny pojazd, nie odnotuje dużego zwrotu w tego typu środowisku.
Spadną też depozyty bankowe, ale i rentowność banków, bo niższe koszty kredytu spowodują spadek przychodów odsetkowych. Okresy te spowodują wzrost zadłużenia, które ludzie będą skłonni zaciągnąć, co może stanowić problem zarówno dla banków, jak i konsumentów, gdy stopy procentowe zaczną rosnąć.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Środowiska niskich stóp procentowych występują, gdy stopa wolna od ryzyka jest ustawiona poniżej średniej historycznej.
Środowiska niskich stóp procentowych zwykle przynoszą korzyści pożyczkobiorcom kosztem pożyczkodawców i oszczędzających.
Duża część świata weszła w środowisko niskich stóp procentowych po kryzysie finansowym w latach 2008-09.
